มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1149

เฉินไห่ เฉินจุ้นอี้ เฉินหยูทั้งสาม หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเป่ยบูฉี สีหน้าก็มีเปลี่ยนไป

เห็นได้ชัดว่าข่าวที่ทั้งสามได้รับมันน่าตกใจมาก!

ไม่ต้องสงสัยเลยตระกูลจี้เป็นตระกูลที่อำนาจและแกร่ง พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับจักรวรรดิ ตอนที่อยู่ภายในประเทศนั้น สามารถเรียกพวกเขาว่าเป็นผู้มีเกียรติด้วยซ้ำ

อีกทั้งตระกูลจี้ก็รวยมากๆ มีที่ดินมากมาย ถ้าหากได้ทำความร่วมมือกับสมาคมหัวเมิ่นแล้ว ใช้คำว่าแกร่งๆๆๆสี่ตัวได้เลย

อย่ามองว่าตอนนี้ตระกูลจี้นั้นหวาดกลัวฉีเติ่งเสียน เพราะพวกเขารู้สึกว่าหมอนีนั้นเป็นคนรุนแรง ไม่จำเป็นต้องสัมผัสเครื่องรางของขลัง

นอกจากนี้สมาชิกคนสำคัญของตระกูลซ่างกวนอีกคนก็ถูกกำจัดออกไปและมีแบบอย่างรอธไชล์ดในประเทศมี่ถูกต่อยที่ศีรษะดังนั้นพวกเขาจึงกลัวเรื่องนี้มากยิ่งขึ้น

ไม่พูไม่ได้ ตอนที่ฉีปู้อวี่ไปฆ่าซ่างกวนเฮ่าเย่ว์แม้ในใจไม่ได้คิดร้ายอะไร แต่เรื่องผ่านไปแล้ว ฉีปู้อวี่นั้นมีชื่อเสียที่ไม่ดี

อีกทั้งตระกูลจี้ที่แข็งแกร่งยังรู้สึกว่ากลัวเขา

ข่าวนี้ของเป่ยบูฉี ทำให้เฉินหยูนั้นรู้สึกว่าสงสัยหนัก เพราะว่าสมาคมหัวเมิ่นให้ความสนับสนุนแกตระกูลเฉิน ถ้าหากสมาคมหัวเมิ่นและตระกูลจี้ร่วมมือกัน อย่างนั้นอิทธิพลของพวกเขาหนานหยางจะน่ากลัวยิ่งขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงเวลาชื่อเสียงฝ่ายค้านของตระกูลเฉินจะเพิ่มขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บีบสถานะของเธอในหนานหยางตระกูลเฉินต่อไป มันจะส่งผลกระทบต่อเขาที่อยู่ในหนานหยาง

“เฉินหยู อย่าไปคิดเรื่องพวกนั้นเลย รักษาผลกำไรของตัวเองให้มั่นคงเป้นเรื่องสำคัญ”เป่ยบูฉีหัวเราะแล้วพูดขึ้น

“ฮ่าๆๆ”เฉินหยูหัวเราะอย่างเย็นชา แต่ในใจนั้นคิดแผนไว้แล้ว

ฉีเติ่งเสียนก็อยากรู้ว่าในสถานการณ์แบบนี้เฉินหยูจะทำยังไง ดังนั้นจึงไม่พูดอะไร

แต่ว่า เขาไม่พูดอะไรไม่ได้แปลว่าคนอื่นจะปล่อยเขาไป

เป่ยบูฉีมองไปทางฉีเติ่งเสียนแล้วพูดขึ้น: “ฉันรู้ว่าคุณคือใคร แต่ว่าครั้งนี้คุณไม่สามารถทำอะไรสำเร็จได้!สมาคมเสวียนหยางทำลายทำคิดของคุณไปแล้ว ฝูงหมาป่าสามารถใช้ความแกร่งขู่คนให้ถอย”

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วสีหน้าก็น่ากลัวขึ้นมา พูดขึ้นว่า: “ว้าว ฝูงหมาป่าน่ากลัวมากเลย ฉันกลัวมากๆเลยอ่ะ......พวกเขาจะใช้ระเบิดนิวเคลียร์มาเจาะฉันไหม?”

หลังจากได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียน เฉินหยูก็ทนไม่ไหวหัวเราะขึ้น หมอนี่ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนๆก็กล้าจริงๆ สามารถทำได้ว่าไม่สะทกสะท้าน

“อีกเรื่อง คุณว่าสมาคมหัวเมิ่นจะร่วมมือกับตระกูลจี้?อย่างนั้นก็ดีมากเลย ให้ฉันไปช่วยพูดกับผู้อาวุโสตระกูลจี้ไหม ช่วยพวกคุณให้ทำงานง่ายขึ้น!”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างตื่นเต้น

เขาต้องการให้ตระกูลจี้ร่วมมือกับสมาคมหัวเมิ่น อย่างไรก็ตามเขาได้ค้นพบสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับตระกูลจี้แล้ว ก็เหมือนกับว่าเฉินหยูค้นพบตัวเขา

ถ้าหากตระกูลจี้และสมาคมหัวเมิ่นมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง ถ้าเขายกมีดขึ้นมาแล้วไม่สนว่าเพราะเหตุผลอะไรทั้งนั้น กฎก็คือกฎ ในเมื่อเป็นศัตรูไปกรีดเนื้อก่อนแล้วค่อยว่ากัน!

เขาไม่สนว่าตระกูลจี้จะมีภูมิหลังอย่างไรกับจักรวรรดิเยื้อบูโล่ ในเมื่อที่ไหนคือทวีปยุโรป ขอเพียงแค่อยู่ในทวีปยุโรป อย่างนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรที่พระสันตะปาปานั้นเอาไม่อยู่

แม้ว่าพระสันตะปาปาจะมองเขาไม่ค่อยเข้าตา แต่ว่าเขานั้นเป็นลูกศิษย์ค่อยส่งข่าวของเขา.....นี่เป็นคำพูดที่ฝ่าบาทพูดเองเลยนะ

แต่ว่า ตอนนี้พระสันตะปาปานั้นเสียใจมากกับคำพูดของตัวเองที่พูดไป เขายังสารภาพกับพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ว่าเขาตาบอดจากฉีเติ่งเสียนเลยพูดไป

เฉินหยูได้ยินแล้วทนไม่ไหวหัวเราะและพูดขึ้น: “คำพูดของคุณนั้นไม่น่าฟังเลย!เขาเป็นถึงเจ้าสมาคมหัวเมิ่น ตำแหน่งไม่ได้ทั่วไปและพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบันเขาสามารถยืนบนยอดพายุและคว้าดวงดาว ดวงอาทิตย์ได้”

ฉีเติ่งเสียนไม่คิดแบบนั้นแล้วส่ายหัวพูดขึ้น: “คนโง่ๆแบบนี้ต้องจัดการด้วยการตบปาก เขาทำท่าทางสง่าแล้วจากไป”

ครั้งแรกที่เซียวซิงเห็นฉีเติ่งเสียน ท่าทางสูงส่ง สูบบุหรี่ไว้ ทำท่าทำทาง แต่สุดท้ายกลับถูกฉีเติ่งเสียนนั้นตบไปปากไปหลายรอบ

ถ้าไม่ใช่เพราะฉีเติ่งเสียนหวังให้เป่ยบูฉีกับตระกูลจี้คุยกันดีๆ ไม่อย่างนั้นก็จะได้ตบหน้าคนที่ชอบสร้างภาพแล้ว

“มีหนึ่งพูดหนึ่ง ถ้าหากไม่จริงอย่างที่เป่ยบูฉีพูด อย่างนั้น สถานการณ์ต่อไปของเราจะยากมาก”เฉินหยูพูโอย่างนิ่งๆสีหน้าจริงจังขึ้น

“ฉันมาจัดการฝูงหมาป่าเอง คุณทำต่อไป เอาตระกูลเหอจัดการให้ถึงที่สุด!”ฉีเติ่งเสียนพูโอย่างนิ่งๆ “ตระกูลจี้จะทำความร่วมมือกับสมาคมหัวเมิ่นอะไรนั้นไม่ใช่หรอ ฉันอยากเห็นความขับเคลื่อนของพวกเขา”

“ในจุดนี้คุณไม่ต้องกังวล รอให้ความสัมพันธ์ของพวกเราสนิทกันมากกว่านี้หน่อย ฉันจะจัดการพวกเขาเองกับตัว....”

“นกหมาอะไรกล้าแย้งของกินจากฉัน!”

เฉินหยูจ้องตาโตขึ้นจากนั้นทำเสียงเย็นชาพูดขึ้น: “ถ้าคุณกล้าแกล้งฉันต่อหน้าประธานเซี่ยง ประธานหลี่และเลขาหยาง ถ้าอย่างนั้นฉันก็เคารพคุณในฐานะผู้ชาย!”

ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจ: “เพราะอะไรถึงไม่กล้า?ฉันเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ไม่สามารถให้ผู้หญิงกดหัวฉันไว้!”

ขณะพูด ในใจของเขานั้นกลัวขึ้นแล้ว: “ฉันแค่สร้างภาพหน่อยไม่เกินไปหรอกมั้ง?”