ตระกูลเหลยเเห่งเซียงซาน พูดถึงเหลยเทียนซื่อ ทุกคนต่างก็ยกนิ้วสรรเสริญ
แต่เมื่อพูดถึงตระกูลจี้แล้ว......คนส่วนใหญ่จะถอนหายใจ แล้วสาปแช่งงตระกูลนั้น
สิ่งนี้ให้มีปมในใจผู้อาวุโสจี้เรื่อยมา แม้ว่าหลายปีมานี้พยายามแก้ไขแล้ว แต่เรื่องชื่อเสียงแบบนี้ มันสามารถแลกมาได้ง่ายขนาดนั้นไ้ด้ยังไง?
คำพูดของฉีเติ่งเสียน กระทบตรงที่เขาเจ็บ!
แม้ว่าจะเป็นพันธมิตรกับหนานหยางกรุ๊ป แม้ว่าจะนำความเสี่ยงมากน้อยมาสู่ตระกูลจี้บ้าง แต่ถ้าฉีเติ่งเสียนประสบความสำเร็จจริงๆในที่สุด อย่างนั้นชื่อเสียงของตระกูลจี้จะถูกถอนอย่างไ่ม่ต้องสงสัย!
ดังนั้น ผู้อาวุโสจี้ที่ครุ่นคิดอยู่นานก็พยักหน้า กล่าว"คุณให้คุณเฉินมาคุยกับฉันเถอะ ตระกูลจี้ของเรา ช่วงนี้อยากลงทุนตลาดของหนานหยางพอดี"
ฉีเติ่งเสียนเรียกเฉินอวี่เข้ามา ให้เธอคุยกับผู้อาวุโสจี้
"แฟนหนุ่น เดี๋ยวส่งฉันกลับหน่อยได้มั้ย? ฉันรู้สึกเมานิดหน่อยแล้ว! "เจียงชิงเย่ว์สีหน้าแดงนิดหน่อยพูดกับฉีเติ่งเสียน
"พี่สาว ที่คุณดื่มเมื่อครู่คือน้ำผลไม้นะ! อีกอย่าง ฉันเป็นเพียงแฟนนเก่าของเธอ เราเลิกกันแล้วนะ"ฉีเติ่เสียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
เจียงชิงเย่ว์มุมปากกระตุก ยกนิ้วโป้งให้ฉีเติ่งเสียน กล่าว"ได้ คุณเก่ง! ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้ "
ฉีติ่งเสียนกล่าว"คุณอยากให้ฉันส่งกลับบ้านก็ให้ฉันส่งคุณกลับบ้านโดยตรง"
"ฉันไม่อยากให้คุณอยากให้ฉันส่งคุณกลับบ้าน กลับหาข้ออ้างว่าเมาแล้วอยากให้ฉันส่งคุณกลับบ้าน"
"ที่ฉันอยากได้คือคุณพูดกับฉันโดยตรงว่าอยากให้ฉันส่งคุณกลับบ้าน คุณเข้าใจมั้ย? ! "
ความแค้นในใจของฉีเติ่งเสียนแข็งแกร่งมาก นำคำพูดตอนอยู่โรงพยาบาลของเธอปรับเปลี่ยนเล็กน้อย แล้วสวนกลับไป
เจียงชิงเย่ว์มองเขาอย่างตะลึง ถูกคำพูดของเขาทำให้ไฟโทสะเผาจนเวียนหัว
"ฉันควรจะตอบกลับคุณหนึ่งประโยคใช่มั้ย คุณอยากตายหรือไง?"เจียงชิงเย่ว์กำหมัดแน่น กัดฟันกล่าว
"แฮ่......"ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม "เวียนหัวเหรอ? ตอนนั้นฉันก็เวียนหัว! "
สีหน้าเจียงชิงเย่ว์ปรากฎความไม่พอใจออกมา ฉีเติ่งเสียนเพียงแค่โอบเอวเธอเบาๆ กล่าว"เดี๋ยวจะฉันจะไปทำเรื่อง ไม่มีเวลาส่งเธอกลับ ช่วงนี้คุณถ่ายทำอย่างสบายใจได้ ไว้วันหลังฉันค่อยชวนคุณไปเที่ยวนะ?"
สีหน้าเดิมทีของเจียงชิงเย่ว์ เมื่อได้ยินคำพูดตลกของเขาในเซียงซาน สีหน้าอดไม่ได้ที่จะปรากฎรอยยิ้ม กล่าว"ช่วงนี้ฉันถ่ายทำอย่างสบายใจที่ไหน ผู้อำนวยการสวี่เข้มงวดมาก อีกอย่าง ละครโบราณแบบนี้มีข้อกำหนดที่เข้มงวดมากสำหรับนักแสดง......"
"แม้ว่าฉันจะเคยเรียนการละคร แต่หลังจากนั้นก็กลายเป็นนางแบบ มีประสบการณ์มาแล้ว แต่เนื่องจากสองเรื่องนี้ไม่เหมือนกัน......"
"ถ้าไม่ได้คิดว่าจะสร้างชื่อเสียงที่เซียงซาน ฉันคงอยากยอมแพ้นานแล้ว! "
"ดีที่หนังเรื่องนี้ใกล้ถ่ายทเสร็จแล้ว อีกอย่างจะเข้าฉายเร็วๆนี้......"
"น่ารอคอยจริงๆ ไม่รู้ว่าจะสามารถเพิ่งตัวเองชนะรางวัลเสนอชื่อเข้าชิงภาพยนต์นักแสดงหญิงได้มั้ย คุณคิดว่าฉันมีโอกาสมั้ย?"
"บลาๆๆๆ......"
ฉีเติ่งเสียนที่อยู่ข้างๆเเข็งทื่อแล้ว เริ่มอีกแล้ว เดิมทีควรเป็นหญิงงามเย็นชาที่สวยที่สุดในโมตู ได้กลับไปเป็นคนพูดมากอีกแล้ว! เขาฟังมาจนถึงสุดท้าย รู้สึกว่าเสียงของเจียงชิงเย่ว์ เหมือนกับผู้อาวุโสพระสันตะปะปา......ฝ่าบาทกำลังอ่านพระคัมภีร์ไม่มีใครอยากฟัง
ฉีเต่ิงเสียนรีบยื่นมือไป กล่าว"หยุด! "
"น้องสาวผู้สูงส่ง ยังไงซะเธอก็เป็นถึงหญิงงามที่สุดในเมืองโมตู ปากคุณไม่แหลกขนาดนี้จะได้มั้ย?"
"ให้ตายเหอะ ทำให้ฉันหงุดหงิดมาก! "เจียงชิงเย่ว์มองจากกระจกหลัง ฉีเติ่งเสียนหลังจากที่เธอจากไป รีบเช็ดรอยลิปสติกที่อยู่บนหน้าทันที
ที่ฉีเติ่งเสียนเช็ดทิ้ง แน่นอนว่าเพื่อระวังตัว เนื่องจาก หยางกวนกวนยังอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลจี้ ถ้าให้เธอเห็น จากนั้นจะถูกสนามชูร่าอีกรอบอย่างเลี่ยงไม่ได้แน่
เพื่อนคนนี้เพิ่งจะทุ่มแรงมาก ไม่ง่ายเลยที่จะง้อหายได้ วันนี้ต้องรถคว่ำ อย่างนั้นผลทีตามมาจะจิตนาการไม่ได้เลย
ในฐานะผู้ชายที่อบอุ่น แน่นอนว่าไม่สามารถให้แฟนสาวตัวเอง รับรู้ถึงการมีอยู่ของแฟนเก่า ยิ่งกว่านั้น ยังคงคุยกันอยู่
หลังจากที่เช็ดรอบลิปสติกที่หญิงสาวสูงส่งทิ้งไว้แล้ว ฉีเติ่งเสียนถึงจขะกลับเข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลจี้ และเขาก็ทักทายหยางกวนกวน บอกว่าตัวเองจะไปออกไปข้างนอก
"คุณจะไปไหน?"หยางกวนกวนที่กำลังคุยกับเพื่อน กล่าวถาม
"ไปจับพวกลัทธิเเดร็กคูล่า ต้องใช้พวกเขาพอดี"ฉีเติ่งเสียนยิ้มกล่าวอย่างชั่วร้าย"อวี้เสี่ยวหลงได้ระดมหน่วยรบพิเศษแล้ว ล้อมรอบด้านนั้นแล้ว ฉันจะทำให้พวกเขาไม่สามารถบินได้! "
หยางกวนกวนตอบกลับ แล้วกล่าว"อย่างนั้นคุณไปเถอะ"
ฉีเติ่งเสียนคาดว่าเฉินอวี่คงจะคุยกับผู้อาวุโสจี้นาน ก็คล้านที่จะไปหาเธอ หลังจากที่รีบออกจากตระกูลี้ โทรศัพท์หาอวี้เสี่ยวหลงโดยตรง
ไม่นาน อวี้เสี่ยวหลงขับรถมารับเขา
เมื่อขึ้นรถ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังบริเวณวิวล่าชื่อดังอกแห่งหนึ่งในเซียงซาน ภายในวิวล่าแห่งนี้ ผู้คนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นี่ล้มวนเป็นชาวต่างชาติ
ผู้นับถือลักทธิทั้งสามแห่งลัทธิแดร็กคูล่า ซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่ในฐานะผู้ประกอบการต่างชาติ
ที่ฉีเติ่งเสียนตามหาพวกเขา เพราะว่าเมื่อพระสันตะปะปามาถึงเซียงซาน มีบางอย่างแปลกไปเกี่ยวกับสามคนนี้ ทำให้อวี้เสี่ยวหลงรับรู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...