มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1173

ในสายตาคนอื่น เฉินหยูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและฉลาดมาก เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีจุดอ่อนเลย

แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ในใจต้องมีจุดอ่อนบ้างเป็นธรรมดา

เมื่ออยู่กับฉีเติ่งเสียน เธอจะพูดสิ่งที่ไม่พอใจออกมา เหมือนกับบ่นให้เพื่อนฟัง

เมื่อถึงบ้านของเฉินหยู ฉีเติ่งเสียนก็ย่อตัวลง ให้เธอได้ลงจากหลัง

"ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ" เฉินหยูพูดพลางยิ้ม

"ขอบคุณอะไร?" ฉีเติ่งเสียนแค่นเสียงฮึเย็นชา ถามอย่างไม่พอใจ

"ฉันให้นายแบกฉันกลับบ้าน ไม่ใช่ว่าเป็นการขอบคุณที่ดีที่สุดแล้วหรือไง?" เฉินหยูหัวเราะ

ในขณะที่พูด เธอก็ก้าวไปข้างหน้า ยื่นสองแขนไปกอดเอวฉีเติ่งเสียนไว้ ใบหน้าของเธอก็ขยับเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ แก้มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย

ในขณะที่ริมฝีปากแตะกัน ฉีเติ่งเสียนก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเฉินหยูไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน

เขาเองก็เป็นคนมีจิตใจดีชอบช่วยเหลือผู้อื่น ดังนั้น ไม่ว่าเฉินหยูจะสวยหรือไม่ รูปร่างจะดีแค่ไหนก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญคือฉีเติ่งเสียนต้องการจะสอนให้เธอรู้ว่าการจูบจริงๆทำยังไงแค่นั้นเอง

เฉินหยูไม่ได้ขัดขืนที่ฉีเติ่งเสียนรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของตัวเอง เธอหลับตาลง ใบหน้างดงามแดงระเรื่ออย่างเขินอาย ท่าทางเหล่านี้พอจะทำให้จิตใจที่แข็งกระด้างของผู้ชายทั้งโลกอ่อนลงได้

เฉินหยูสมบูรณ์แบบไปหมดทุกอย่าง จูบแรกก็เหมือนกัน

"แฮ่ก"

ผ่านไปครู่หนึ่งเธอก็ก้าวถอยหลัง พลางหอบหายใจเข้าปอดลึก

บนใบหน้าของเธอนอกจากสีแดงระเรื่อแล้ว ก็ไม่เห็นความอึดอัดใจใดๆ ดูผ่อนคลายและความสุขด้วยซ้ำ

"ไม่รู้หรือไงว่ามือปลาหมึกทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจน่ะ?" เฉินหยูหัวเราะเบาๆ ปรับแว่นตาเล็กน้อย พลางถามเสียงเบา

"มือปลาหมึกอะไร? ผมแค่เห็นงูกัดคุณ ก็เลยช่วยตีให้แค่นั้นเอง" ฉีเติ่งเสียนพูดกลับกลอกอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ยอมรับง่ายๆ

เฉินหยูส่ายหน้า "เอาเถอะ ฉันจะเข้าบ้านแล้ว นายก็รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ!"

ฉีเติ่งเสียนชะงัก "ไม่เชิญผมเข้าไปนั่งหน่อยเหรอ? ดื่มกาแฟสักแก้วอะไรแบบนี้น่ะ!"

เฉินหยูกรอกตามองบน พริบตาเดียวก็กลับมาอยู่ในมาดของหญิงสาวเย็นชา หมุนกายเดินเข้าบ้าน ไม่สนใจเขาที่อยู่ข้างหลังอีก

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มพึงพอใจ ความคืบหน้าในวันนี้ทำให้เขาประหลาดใจ ดูเหมือนความสัมพันธ์ของเขาและเฉินหยุจะพัฒนาไปอย่างช้าและเป็นธรรมชาติ

แต่อย่างน้อย มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเป็นความคลุมเครือจากแต่ก่อน เป็นความสัมพันธ์อันใกล้ชิดแบบนี้!

เฉินหยูเปรียบดั่งเทพธิดาผู้สูงส่งที่มีรสนิยมเป็นเอกลักษณ์ ไม่แน่ว่าเธอจะสามารถยอมรับคนอย่างฉีเติ่งเสียนที่เป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทั้งเมืองหลงใหลได้......

"เฮ้อ โดนไอ้หมาบ้านั่นทำให้เสียอาการจนได้!" หลังจากที่กลับเข้าห้องแล้ว ท่าทางสงบนิ่งของเฉินหยูก็ไม่มีอีกต่อไป ใบหน้าของเธอแดงจัด หัวใจเต้นแรงมากราวกับจะหลุดออกมาจากอกอยู่แล้ว

เฉินหยูเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมีความคิดแบบนี้ บางทีอาจจะเป็นเพราะพวกเขาได้ใช้เวลาด้วยกันในกวางหยาง เธอรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญและจิตวิญญาณของฉีเติ่งเสียนมาก

เธอถอดแว่น ลูบแก้มแดงจัดของตัวเองพลางส่ายหน้า "ไอ้หมอนี่ได้คืบจะเอาศอก แค่จูบก็เอาเปรียบกันมากพอแล้ว ยังจะสอดมือเข้ามาอีก"

เธอเอนตัวบนเตียงนุ่ม ลูบแก้มไปมา กล่าวโทษพฤติกรรมน่าอายของตัวเองในวันนี้ ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ล้วนๆ