มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1179

แฟนสาวเพียงหนึ่งเดียวของฉีเติ่งเสียน ก็คือดาราสาวสวยชาวโมตูที่แจ้งเกิดด้วยภาพยนตร์สุดโด่งดังของเซียงซาน เจียงชิงเย่ว์

เกาเม่ยผู้มีจิตใจไร้เดียงสาไม่รู้เลยว่า ภายในท้องของฉีเติ่งเสียนมีความคดเคี้ยวอยู่มากมายเท่าไหร่

ตอนนี้เธอยังรู้สึกมีความสุขมากด้วยซ้ำไป ในที่สุดก็สามารถไขว่คว้าความสัมพันธ์ที่เธอใฝ่ฝันได้แล้ว

"งั้นตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการแล้ว! นับจากนี้เป็นต้นไป นายต้องมีฉันเป็นแฟนเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น" เจียงชิงเย่ว์ยกนิ้วขึ้นพลางพูดกับฉีเติ่งเสียนอย่างจริงจัง

"ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้ว นายก็ต้องทำหน้าที่ของแฟนให้ดี......"

"อย่างเช่นเทศกาลพิเศษหรือวันครบรอบ นายต้องเตรียมของขวัญให้ฉัน ฉันเองก็จะเตรียมของขวัญให้นายเหมือนกัน"

"แล้วก็ ถ้าฉันมีถ่ายงานเยอะ นายต้องมาหาฉันที่กองถ่ายด้วย......"

"แล้วก็......บลาๆๆๆ"

ฉีเติ่งเสียนฟังหูซ้านทะลุหูขวา จนกระทั่งเธอพูดจบ เขาก็ยังจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง

โชคดีที่หลี่เยว่เหมยเรียกทั้งสองคนไปกินข้าวพอดี

"เฮ้อ เกาเม่ยพูดมากเกินไปแล้ว ถ้าแต่งงานด้วยฉันต้องหูแตกแน่! ยังดีที่แม่เธอไม่เป็นแบบนี้ พูดก็ไม่มาก ไม่รู้ว่าเกาเม่ยไปเรียนมาจากไหน" ฉีเต่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะทั้งน้ำตาในใจ ด้านหนึ่งก็บ่นแฟนสาวของตัวเองในใจไม่หยุด อีกด้านหนึ่งก็ต้องคอยรับมือกับการสอบปากคำเป็นระยะๆของหลี่เยว่เหมย

เจียงชิงเย่ว์คีบอาหารให้ฉีเติ่งเสียนอย่างมีความสุข ทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของหลี่เยว่เหมยทั้งหมด เธอพยักหน้ากับตัวเองในใจ ดูท่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะไม่มีปัญหาอะไรจริงๆ

แต่เธอไหนเลยจะรู้ว่าทั้งสองเพิ่งตกลงคบกันไปเมื่อกี้

หลังจากกินมื้อเย็นเสร็จ เจียงชิงเย่ว์ก็ลากฉีเติ่งเสียนออกไปเดินเล่น แต่ตอนนี้เธอนับได้ว่าเป็นดาราดังแล้ว จึงต้องปลอมตัวเล็กน้อยเพื่อหลบสายตาปาปารัซซี่

ฉีเติ่งเสียนเองก็ไม่อยากเป็นข่าวอื้อฉาว ถ้าเกินเรื่องแบบนั้นขึ้นมาจริงๆจะไม่ใช่แค่ยุ่งยาก แต่จะตายสถานเดียว!

โชคดีที่ส่วนสูงของเจียงชิงเย่ว์ไม่ได้เป็นเป้าสายตานักเมื่อเธอไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูง

"เกาเม่ย บอกหน่อยได้ไหม ว่าทำไมพอได้พูดแล้วถึงหยุดไม่ได้น่ะ?" ฉีเติ่งเสียนถาม

"นายบอกว่าฉันพูดมากหรอ?" เจียงชิงเย่ว์ถามเสียงเย็น

"ใช่ที่ไหนเล่า!" ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ รีบปฏิเสธ "ก็แค่สงสัยเฉยๆ จำได้ว่าตอนเจอคุณครั้งแรก สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจเลยคือความนิ่งของคุณ"

เจียงชิงเย่ว์ถอนหายใจ จากนั้นก็คิดอย่างสับสน "น่าจะเป็นเพราะตอนนั้นชีวิตหดหู่เกินไป คุยกับใครก็ไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นถ้ามีโอกาสได้พูดแล้วก็จะหยุดไม่ได้ ที่จริงแล้วฉันไม่ใช่คนพูดมากหรอก มีแต่ตอนอยู่กับนายนี่แหละที่หยุดพูดไม่ได้!"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ยังจำตอนที่เจอเธอครั้งแรกที่โมตูได้ สิ่งแรกที่ทำให้เขาประทับใจเกี่ยวกับเจียงชิงเย่ว์คือความเยือกเย็นของเธอ ดูคิดคำนวณเก่งและฉลาดมาก

แต่พอได้รู้จักจริงๆแล้ว......