“ชายต้าลู่ที่ไม่ได้เรื่อง”
“ผมจะให้โอกาสคุณ คุณพูดดีๆนะ”
ฉีเติ่งเสียนเอียงศีรษะและมองไปที่ผู้อำนวยการสวีด้วยสายตาที่ไม่พอใจเล็กน้อย
คนร่ำรวยเหล่านี้ในเซียงซานดูเหมือนจะมีความนับถือตนเองสูงและคิดว่าตนเหนือกว่าผู้อื่น และพวกเขาไม่ชอบคนต้าลู่
แน่นอนว่านี่หมายถึงเฉพาะบางคนเท่านั้น ไม่ใช่ทุกคน อย่างเช่นเหลยเทียนซื่อที่ไม่ถือตัว
ผู้อำนวยการสวีดูถูกคำพูดของฉีเติ่งเสียน พูดตะคอกอย่างเหยียดหยามและถามว่า “ทำไม คุณคิดว่าตัวเองเก่งมากเหรอ? มีสิทธิอะไรตะโกนใส่ผม? ถ้าไม่ใช่ผมยอมยอเธอให้กับผู้กำกับสวี ตอนนี้เธอจะไม่มีแม้แต่บทบาทเล็กๆด้วยซ้ำ! คิดว่าตัวเองแค่เข้าร่วมงานเลี้ยงของตระกูลจี้หนึ่งครั้งก็จะกลายเป็นจะกลายเป็นคนอันดับต้นๆจริงๆหรอ ผมจะบอกคุณให้ เธอยังตามหลังอยู่มากและคุณยิ่งไม่ใช่อะไรเลย”
เจียงชิงเย่ว์พูด “ผู้อำนวยการสวี ฉันแค่ไม่อยากไปงานเลี้ยงอาหารค่ำ คุณไม่จำเป็นต้องใส่ร้ายคนอื่นที่นี่ไหม?”
ผู้อำนวยการสวีพูดอย่างไม่แยแส “ใส่ร้ายป้ายสี? ผมยอมคุยกับคนไม่ได้เรื่องอย่างคุณ มันเป็นเกียรติของคุณแล้ว ไม่ต้องพูดถึงการใส่ร้ายเลย แม้ว่าผมต้องการฆ่าบรรพบุรุษของคุณมาสิบแปดชั่วอายุคน แต่คุณก็ต้องคุกเข่าลงและฟังฉันดีๆ!”
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?” ฉีเติ่งเสียนยื่นมือออกไปคว้าคอเสื้อของรองประธานสวี “หากต้องการคนดื่มกับประธานหวัง โทรหาแม่ของคุณและขอให้แม่คุณมาดื่มก็ได้แล้ว?”
ผู้อำนวยการสวีอดไม่ได้ที่จะโมโหและจ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเย็นชาและพูดว่า “ถ้าคุณกล้าแตะต้องผม ลองดูสิ แล้วแฟนของคุณจะถูกแบนจากวงการบันเทิงในเซียงซานโดยสิ้นเชิง! แม้แต่ในประเทศฉันกล้าพูดเลยว่าไม่มีใครกล้าลองใช้เธอ”
บริษัทการบันเทิงภายใต้ตระกูลเจิ้งในเมืองโมตู กำลังตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ก่อนหน้านี้ถูกจ้าวมั่นเอ๋อร์ใช้ทำเป็นธุรกิจด้านอำนาจและการค้าประเวณีโดยเฉพาะ
แม้ว่าจ้าวมั่นเอ๋อร์จะถูกฉีเติ่งเสียนจัดการแล้ว และตระกูลเจิ้งเอาซินกวงเอ็นเตอร์เทนเมนท์กลับคืนมาได้ แต่ก็แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะบริหารบริษัทให้มีคุณภาพสูงในระยะเวลาอันสั้น
บังเอิญว่าเจียงชิงเย่ว์พยายามเข้าวงการบันเทิง ตระกูลเจิ้งให้หน้าฉีเติ่งเสียนมาก จนเซ็นสัญญากับเธอ ยังให้ทรัพยากรมากมาย ไม่นานก็ได้รับความสนใจจากสวีเค่อในขณะที่กำลังเตรียมถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องใหม่ ภาพยนตร์เรื่องแรกที่ถูกฉายเป็นหนังดังระดับท็อป
แม้ว่ารองประธานสวี จะมีนามสกุลเดียวกันกับผู้กำกับสวีเค่อ แต่ทำงานภายใต้เทียนหลงฟิล์มแอนด์เทเลวิชั่น
เทียนหลงฟิล์มแอนด์เทเลวิชั่นอาจกล่าวได้ว่าเป็นบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ชั้นนำในเซียงซาน เจ้านายของบริษัทคือเซี่ยงเวิ่นเทียน เจ้านายของสมาคมใหญ่ในเซียงซานในเวลานั้น ผู้คนในเซียงซานจะเรียกเขาว่าคุณเซี่ยง
อย่างไรก็ตาม สำหรับยักษ์ใหญ่อย่างเหลยเทียนซื่อและผู้อาวุโสจี้นั้น คุณเซี่ยงถือว่าเป็นแค่ตัวละครที่ไม่มีบทบาทอะไรสำคัญเลย
“ไอ้โง่นี้มาจากไหน? ถ้าฉันกลับไปฉันจะขอให้เหลยเจิ้นฉีลงทุนในภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ให้คุณ และขอให้ราชาแห่งสวรรค์ให้คุณเป็นตัวประกอบ และตบให้หน้าไอ้โง่นี้ให้บวม” ฉีเติ่งเสียนหันไปหาเจียงชิงเย่ว์แล้วยิ้มอย่างช่วยไม่ได้
แน่นอนว่าเจียงชิงเย่ว์รู้สึกขอบคุณฉีเติ่งเสียนที่ปกป้องเธอ แต่ถ้าทำแบบนี้จริงๆ ชื่อเสียงของเธอจะไปไม่ถึงไหน และอาจจะถูกเพื่อนร่วมงานในเซียงซานสร้างความโดดเดี่ยวให้เธอ
ดังนั้น เธอจึงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ช่างเถอะ ผู้อำนวยการสวียังไงก็เป็นหนึ่งในคนที่รับผิดชอบภาพยนตร์เรื่องแรกของฉัน เขาก็ถือเป็นผู้มีพระคุณของฉัน คุณอย่าขุ่นเคืองเขาเลย”
เมื่อผู้อำนวยการสวีได้ยิน เขาคิดว่าเจียงชิงเย่ว์กลัวแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะมอง ฉีเติ่งเสียนด้วยความรังเกียจและพูดว่า “ไอ้ไก่อ่อนคุณเคยได้ยินหรือยัง? ยังไม่รีบปล่อยมืออีก ไม่งั้นเดี๋ยวผมจะเอาคุณล้มลงไปนอนกับพื้น!”
ฉีเติ่งเสียนปล่อยมือ ผู้อำนวยการสวีก็พูดว่า “ตอนนี้คุณเจียงกรุณาไปกับฉันเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นถ้าคุณหวังรู้เรื่องนี้ในวันนี้ เขาจะต้องไม่มีความสุขอย่างแน่นอน และบ็อกซ์ออฟฟิศของภาพยนตร์ของเราจะได้รับผลกระทบ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...