ผู้อำนวยการสวีมองเห็นประธานหวังมาแล้ว ก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ จนกระทั่งยังมีรอยยิ้ม มีประธานหวังของหลงเหมินฟิล์มออกหน้า เขาก็สามารถนิ่งดูดายได้แล้ว!
ไม่ต้องให้ตัวเองลงมือ ก็สามารถทำให้หนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่อยู่ด้านข้างเจียงชิงเย่ว์ถูกลากไปให้เป็นอาหารฉลาม
สวีเค่อก็ชะงักไป เพิ่งอยากจะพูด กลับมองเห็นฉีเติ่งเสียนอยู่ด้านข้างเจียงชิงเย่ว์ ก็มีรอยยิ้มตกใจขึ้นมา
ประธานหวังที่อยากจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่เขากลับเดินเข้าไปข้างหน้า ไม่รอให้เจียงชิงเย่ว์พูดตอบ ก็ชี้หน้าด่าเธอ“นังกะหรี่ เธอบ้าไปแล้วเหรอ?คิดว่าได้ถ่ายหนังกับสวีเค่อแล้ว ก็ไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้ว?พูดว่าไม่สบายก็ไม่มาใช่ไหม?ได้ ฉันจะทำให้เธอไม่สบายตลอดชีวิต!”
“ประธานหวัง…ฉัน…”เจียงชิงเย่ว์สีหน้าซีดเผือด ไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไง
ประธานหวังยกมือขึ้น มองไปที่เจียงชิงเย่ว์ และพูด“เธอทำไม?วันนี้เธอต้องตาย พระเจ้ามาก็ช่วยเธอไม่ได้!”
สวีเค่อตกใจจนต้องยื่นมือไปดึงเสื้อของประธานหวัง ผลลัพธ์คือถูกประธานหวังสะบัดออก
เขาหันหน้ากลับไป พูดกับสวีเค่อ“ผู้กำกับสวี ไม่ใช่ฉันไม่ได้ไว้หน้าคุณ แต่นังกะหรี่นี่ไม่เห็นผมอยู่ในสายตา!”
“วันนี้กองถ่ายของพวกเราเชิญเธอกินข้าว ผมมาแล้ว เธอกลับพูดว่าไม่สบาย ไม่ไว้หน้าผม!”
“ตอนนี้ นึกไม่ถึงว่าจะมาเดินชอปปิ้งที่นี่?”
“ฮ่าๆ…หน้าของฉัน ก็เหยียบย่ำได้ง่ายดายเหรอ?ดาราตัวน้อยที่เพิ่งเปิดตัว ก็กล้าไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้ว?!”
สวีเค่อยังไม่ทันได้พูด ก็ถูกประธานหวังซักถามจนนิ่งอึ้งไป คำพูดติดอยู่ที่ลำคอ พูดไม่ออก
“สวีเค่อ ดาราสาวคนนี้ถึงแม้ว่าคุณจะเอาใจเขา แต่วันนี้ ผมตัดสินใจแล้ว!ใครก็ปกป้องเธอไม่ได้ เธอไม่ต้องพูดเยอะ ถึงเวลานั้นฉันจะไม่ไว้หน้าเธอ!”ประธานหวังพูดอย่างดุร้าย
หนวดของสวีเค่อก็กระตุกไปมา เดิมทีอยากจะเอ่ยเตือน แต่หลังจากที่ได้ยินประธานหวังพูดประโยคนี้ ในใจก็เกิดความโกรธขึ้นมา
ก็ดี นายอยากตาย ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะยืนดูข้างๆ
เจียงชิงเย่ว์ก็พูด“ประธานหวังฉันแค่ไม่ได้มากินข้าวกับคุณเท่านั้นเอง ทำไมถึงต้องโกรธขนาดนี้?”
ประธานหวังหัวเราะเยาะและพูด“คนแบบฉัน รักในหน้าตา!เพียงแต่ ในเมื่อเธอที่เป็นเด็กใหม่ ฉันก็จะให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอเลือกที่กระดกก้นมาให้ฉันตี หรือว่าจะตีตัวเอง?”
“ตีพ่อมึงสิ เห็นนายอ้วนเตี้ย ยังจะให้คนกระดกก้นขึ้นมา?นายต่อขาให้สูงก็ไม่พอ?”ฉีเติ่งเสียนตบศีรษะของประธานหวังทันที
ประธานหวังถูกตบจนมึนงง หันหน้ากลับไป เห็นใบหน้าที่ไม่มีความอดทน ฉับพลันก็หวาดกลัวขึ้นมา
ฉีเติ่งเสียนถือว่าเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของเฉินปาเซี่ย และประธานหวังเป็นมือขวาของเฉินปาเซี่ย จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าแซ่ฉีมีความแค้นที่ฆ่าลูกชายของนายหางเสือล่ะ?
และที่สำคัญก็คือ ฉีเติ่งเสียนฆ่าเมิ่งซวนถงกับเฉินซงเฟยทั้งสองคน จนกระทั่ง ทำลายการประชุมใหญ่ของศิลปะการต่อสู้ภาคใต้ และยังลอยนวลอยู่เหนือกฎหมาย ทำให้เมิ่งเชียนเซิงกับเฉินปาเซี่ยหมดหนทาง
ศัตรูทั้งสองคนนี้ ตัวเองสามารถล่วงเกินได้ไหม?ต่อให้เฉินปาเซี่เผชิญหน้ากับเขาคนเดียว ก็ต้องถอยให้!
ผู้อำนวยการสวีมองเห็นฉีเติ่งเสียนชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้นึกไม่ถึงว่าจะกล้าจัดการประธานหวัง ช่วยไม่ได้แล้ว ไอ้สารเลวนี่ต้องตายแน่นอน
“ถามนายอยู่นะ?แกล้งตายเหรอ?!”ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วแน่น ยกมือขึ้นไปฟาดตบอีกครั้ง
ประธานหวังตัวสั่นเทา ควักบัตรดำออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...