มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1183

แม้แต่ฉีเติ่งเสียนเองก็คิดไม่ถึงว่าสวีเค่อจะเข้ามาขวางไว้กะทันหัน และช่วยป้องกันแรงเตะให้

แน่นอนว่าลูกเตะนี้มาไม่ถึงตัวเขาอยู่แล้ว ฝีมือแมวดมแบบนี้ของเซี่ยงหมิง โดนเขาซัดกระโหลกซักทีก็เรียบร้อยแล้ว

เกาเม่ยเห็นสวีเค่อโดนเตะจนล้มลงก็ตกใจ รีบเข้าไปช่วยพยุงเข้าทันที

ที่สวีเค่อออกมารับลูกเตะนี้แทน เพราะกลัวว่าเซี่ยงหมิงจะทำให้ฉีเติ่งเสียนไม่พอใจเข้า สำหรับเขาแล้ว ตระกูลเซี่ยงแห่งเซียงซานนับว่ามีพระคุณต่อเขามาก

ตอนนั้นที่เขาสร้างหนัง ขาดเงินลงทุนจำนวนมากและเจออุปสรรคมากมาย สุดท้ายได้เซี่ยงเวิ่นเทียนให้เงินก้อนใหญ่ ทำให้สามารถถ่ายทำออกมาได้สำเร็จ แถมยังเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน สวีเค่อจึงมีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมาได้

ดังนั้นสวีเค่อจึงจดจำบุญคุณนี้ของตระกูลเซี่ยงไม่มีวันลืม เมื่อเห็นว่าเซี่ยงหมิงจะลงมือกับฉีเติ่งเสียน ก็วิ่งออกไปรับแทนอย่างไม่คิดชีวิต

"ผู้กำกับสวี ทำอะไรของคุณ?" เซี่ยงหมิงถามอย่างโมโห

"คุณชายเซี่ยง เห็นแก่หน้าผมเถอะ!" สวีเค่อฝืนยิ้มอย่างเจ็บปวด "เรื่องในวันนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ไม่เห็นจำเป็นต้องลงไม้ลงมือกันเลยนี่?"

ฉีเติ่งเสียนมองสวีเค่อ ก่อนจะพูด "ผมชอบหนังของคุณมากนะ แต่คุณอย่ารนหาที่ตายจะดีกว่า ผมกลัวไม่มีหนังดู"

เจียงชิงเย่ว์กรอกตามองบน ช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ยังมาพูดบ้าอะไรอีก ผู้ชายคนนี้นี่เหลือจะเชื่อจริงๆ!

เซี่ยงหมิงจ้องสวีเค่อเขม็งพลางขมวดคิ้วแน่น "ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นแก่หน้าคุณ แต่คุณน่ะโดนไอ้หน้าอ่อนนี่จัดการซะอยู่หมัดแล้ว! ผู้อำนวยการสวีเป็นคนในครอบครัวตระกูลเซี่ยงคนหนึ่ง ถ้าผมไม่ช่วยเขา ต่อไปตระกูลสวีจะไม่ถูกคนหัวเราะเยาะกันหมดหรือไง?"

ผู้อำนวยการสวีพูดอย่างเย็นชา "สวีเค่อ อย่าทำตัวเนรคุณ! นายกล้าทำเพื่อผู้หญิงที่นายสนับสนุนคนเดียว แล้วหักหลังผู้มีพระคุณอย่างตระกูลเซี่ยงงั้นเหรอ!"

สวีเค่อลุกขึ้นโดยมีเจียงชิงเย่ว์ประคองขึ้นมา เขาถอนหายใจพลางพูด "คุณชายเซี่ยง ไม่ใช่ว่าผมจะเนรคุณหรอกนะ ผมกำลังช่วยตระกูลเซี่ยงอยู่ต่างหาก!"

เซี่ยงหมิงเบะปากอย่างไม่เชื่อ คิดเหมือนกันว่าสวีเค่อกำลังเนรคุณ ที่เขามีทุกวันนี้ได้ก็เพราะตระกูลเซี่ยงทั้งนั้น

แต่ตอนนี้ เพื่อหนังเพียงเรื่องเดียว เขาถึงกับกล้าต่อต้านตระกูลเซี่ยง ทำให้เซี่ยงรู้สึกไม่พอใจมาก

"ได้ วันนี้ผมจะเห็นแก่หน้าคุณ ไม่เอาความเรื่องนี้อีก!"

"แต่คุณเองก็จำไว้ด้วยนะ จากนี้เป็นต้นไป บุญคุณระหว่างตระกูลเซี่ยงกับคุณเป็นอันจบกัน"

"ต่อไปถ้ามีเรื่องอะไร ก็อย่าเสนอหน้ามาหาตระกูลเซี่ยงอีก"

"หึ!"

เซี่ยงหมิงมองหน้าสวีเค่อที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอีกครั้งด้วยสีหน้าเย็นชา พลางพูดประโยคตัดขาดออกมา

สวีเค่อสีหน้าจนใจ

เซี่ยงหมิงโบกมือ ก่อนจะพูด "เรื่องในวันนี้ ผมเห็นแก่หน้าเหล่าสวี แต่ถ้ามีครั้งต่อไปอีก ไม่ว่าใครก็ช่วยพวกแกไม่ได้อีกแล้ว!"

ตอนที่พูด สายตาของเซี่ยงหมิงก็จ้องเขม็งไปที่ฉีเติ่งเสียนกับเจียงชิงเย่ว์ เห็นได้ชัดว่ากำลังเตือนทั้งสองคนอยู่

"เรื่องในวันนี้ ผมจะโทรไปบอกคุณเซี่ยงเอง" สวีเค่อพูด

เซี่ยงหมิงแค่นหัวเราะอย่างเหยียดหยาม ก่อนจะหมุนกายเดินจากไป ผู้อำนวยการสวีเองก็รีบเดินตามเขาออกไป แต่ก็ไม่วายหันมาส่งสายตาอาฆาตให้ฉีเติ่งเสียน ราวกับจะบอกว่า ไอ้หน้าอ่อน วันนี้ถือว่าแกโชคดี!

"คิดไม่ถึงเลยว่าสวีเค่อพอมีชื่อเสียงหน่อยก็ทำตัวอวดดี ถึงกับกล้าต่อต้านตระกูลเซี่ยง! หึ ถ้าหลายปีมานี้ไม่ได้ตระกูลเซี่ยงช่วยไว้ เขาจะมีวันนี้ได้ยังไง" เซี่ยงหมิงพูดอย่างไม่สบอารมณ์

"สวีเค่อใช้ไม่ได้จริงๆ เพื่อดาราที่ตัวเองปั้นแค่คนเดียว ถึงกับกล้าหักหลังตระกูลเซี่ยง!" ผู้อำนวยการสวีพูดอย่างโมโหอยู่ด้านข้าง