มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1186

"ไม่รู้อะ นายมีอิทธิพลอะไรต่อเซียงซานกันแน่ ทำไมยังไม่ทันพูดอะไรตระกูลเซี่ยงก็ยอมให้กำไรมากขนาดนี้แล้ว!"

เจียงชิงเย่ว์มองฉีเติ่งเสียน อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "ถ้ารู้ว่ากำไรของหนังเรื่องนี้จะเป็นของนายตั้งแต่แรก ฉันจะตั้งใจแสดงให้ดีกว่านี้อีก!"

ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจจะสนใจที่เธอล้อเล่นแล้ว เดิมทีเขาก็เป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว เธอไม่เข้าใจก็ช่างเถอะ

"คืนดีกับตระกูลเซี่ยงแล้วก็ดี สถานะในวงการบันเทิงของพวกเขาในเซียงซานถือว่าสูงมาก ถ้าได้พวกเขาคอยช่วยในอนาคตคุณก็จะเดินไปได้ไกลยิ่งขึ้น" ฉีเติ่งเสียนพูด

"คิดเพื่อฉันมากขนาดนี้เลยหรือไง?" เจียงชิงเย่ว์ได้ฟังแล้วก็รู้สึกดีใจ พลางเอนตัวพิงไหล่ของเขา

"เงินที่ประธานหวังให้นาย ควรจะต้องแบางให้ฉันครึ่งนึงด้วยหรือเปล่า?" เจียงชิงเย่ว์พูด

"ได้ไง? ถึงแม้ว่าเราจะเป็นแฟนกัน แต่ก็ยังไม่ได้แต่งงานซะหน่อย ทรัพย์สินส่วนตัวไม่ใช่ทรัพย์สินส่วนรวม......"

เจียงชิงเย่ว์ได้ฟังก็รู้สึกเข็ดฟันขึ้นมาทันที "ฉันเป็นดาวนำโชคของนายชัดๆ ดูสิ แค่ออกมาเดินเล่นเป็นเพื่อนนาย นายก็ได้เงินตั้งเท่าไหร่? ไม่ควรจะแบ่งให้ฉันสักหน่อยหรือไง?"

"เงินตั้งเก้าหลักเลยนะ นายควรจะแบงให้ฉันครึ่งนึงสิ! ไม่ๆ มากกว่าครึ่ง!"

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาดื้อๆ ยัยสิงโตอ้าปากหวอดนี่ทำเกินเกินไปหน่อยหรือเปล่า?

"ฉันต้องการอย่างต่ำห้าหลัก!" เจียงชิงเย่ว์พูด

หลังจากได้ยินที่เจียงชิงเย่ว์พูด ฉีเติ่งเสียนก็ตะลึง ถึงแม้ว่าฉีปู้อวี่จะเป็นคนสอนคณิตให้เขา แต่มันก็ไม่ได้ถึงขั้นแย่

"ทำไม นายไม่เต็มใจ?" เจียงชิงเย่ว์ถาม

"ได้ ให้คุณห้าหลัก คำไหนคำนั้น ห้ามคืนคำ ถ้าใครคืนคำ......." ฉีเติ่งเสียนพูด

"ใครคืนคำคนนั้นเป็นหมา!" เจียงชิงเย่ว์พูด

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะลูบหัวเจียงชิงเย่ว์เหมือนเห็นสุนัขตัวน้อยน่าเอ็นดู "เกาเม่ย ขอบคุณครูคณิตของคุณจริงๆ!"

เจียงชิงเย่ว์ขมวดคิ้ว รู้สึกเหมือนตัวเองคำนวณอะไรผิดพลาดไปหน่อย แต่พอมาคิดดูดีๆก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรนี่นา......เก้าหลัก เธอขอส่วนแบ่งห้าหลักไม่ถูกตรงไหน?

พูดคุยกันต่อไม่กี่คำ ฉีเติ่งเสียนก็พาเธอเปลี่ยนเส้นทางจนมาถึงหน้าสถานีตำรวจ

เจียงชิงเย่ว์สีหน้างุนงง "เดทที่สถานีตำรวจงั้นเหรอ?!"

"เข้าไปนั่งก่อน ผมจะไปดื่มชากับผู้บัญชาการฮั่วสักแก้ว" ฉีเติ่งเสียนพูด

เจียงชิงเย่ว์ถึงแม้จะไม่เข้าใจ แต่ก็ได้ถามอะไร อันที่จริงแล้วฉีเติ่งเสียนไม่ได้คารมณ์ดีเกินจนถึงกับพาแฟนสาวมาเดตที่สถานีตำรวจ แต่ที่พามาเพราะเขารู้สึกถึงอันตรายระหว่างทาง

เขาสังเกตเห็นคนแปลกหน้าสองสามคน เมื่อสังเกตดูการแต่งกายและสิ่งที่พวกเขาอุ้มไว้ ก็พอจะเดาได้ว่าเป็นคนของเย่หนานปาง

คนของเย่หนานปางพวกนี้ก่ออาชญากรรมอย่างป่าเถื่อน ไม่ว่าจะเป็นการเผา ปล้นสะดม หรือการฆ่า เป็นกลุ่มที่ทำให้ทางการของเซียงซานปวดหัวมากที่สุด และพวกเขายังรู้ถึงวิธีการใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ของกฎหมายด้วย จึงไม่สามารถปราบปรามได้หมดสิ้นเสียที

"ความแค้นที่เย่หนานปางมีต่อพวกเราไม่ใช่น้อยๆเลย ตอนแรกคิดจะปกป้องแกะอ้วน ก็เลยยึดฐานของพวกเขาไปแห่งหนึ่ง" ฉีเติ่งเสียนว่า "แถมช่วงนี้ผู้สนับสนุนหลักอย่างตระกูลเหอก็โดนเฉินหยูหัวเราะเยาะเพราะผมด้วย คนพวกนี้คงมองผมด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟยิ่งกว่าเดิมแน่"

ไม่นานก็พบกับฮั่วตัวที่กำลังทำงานล่วงเวลาอยู่ ยังไงเรื่องที่หวงฉีปินเกือบจะถูกฆ่าเมื่อเช้านี้ก็ก่อคลื่นลูกใหญ่ภายในได้ไม่น้อย