มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1194

อย่าพูดว่าเป็นลวี่ฉ่าย ถึงแม้ว่าเป็นฉีเติ่งเสียนในตอนนั้น ก็คงคิดไม่ถึงว่าหยางกวนกวนจะทำเรื่องแบบนี้ จะมีความสำเร็จแบบนี้

ตอนนั้นเขาสอนศิลปะการต่อสู้กับหยางกวนกวน คือคิดอยากจะเปลี่ยนนิสัยปอดแหกของเธอ เธอจะหน้าอกใหญ่ไหม เขาก็ไม่สนใจ ไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่ใช่คนลามกที่อดอยาก!

ลวี่ฉ่ายคือนอนตายตาไม่หลับ ลืมตา จมูกมีเลือดไหลออกมา กระดูกหน้าอกยุบลงมาก

เดิมทีเธอมาที่เซียงซานเพื่อจะให้ตระกูลเหลยก้มหัวให้ แต่สุดท้าย ก็ตายด้วยน้ำมือของหยางกวนกวน

ในใจเธอ เป็นธรรมชาติที่จะไม่ยอม

แต่เหมือนที่หยางกวนกวนพูด เธอใช้ชีวิตอย่างสูงส่งมานานแล้ว ดังนั้นไม่เสียดายชีวิต ถ้าไม่กล้าที่จะลองในวินาทีสุดท้าย

ไม่อย่างนั้น คนที่นอนอยู่บนพื้น อาจจะเป็นเธอ

หยางกวนกวนขาทั้งสองข้างอ่อนยวบ คุกเข่าลงบนพื้น เธอยืดขาทั้งสองข้างออก ยิ้มให้กับคามิยามะ ยุยและพูด“ยังจะร่วมมือกับตระกูลจ้าวไหม?”

คามิยามะ ยุย อ้าปากค้างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าลวี่ฉ่ายที่เก่งกาจ จะพ่ายแพ้อย่างกะทันหัน!

หยางกวนกวนคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้ตัวเองสบายใจที่สุด จนกระทั่งยังถึงอกถึงใจกว่าการทำให้หยางจิ้งพิการหลายเท่า

เขานำขบวนท่าที่เรียนรู้จากฉีเติ่งเสียน และยังนำความรู้ด้านศิลปะการต่อสู้ของทั้งหมดไปใช้ การต่อสู้แบบนี้ ต่อให้สุดท้ายจะพ่ายแพ้ เธอก็จะนอนตายตาหลับ

ในกระดูกของเธอ มีนิสัยเฉพาะตัวแบบนักรบสมัยก่อนอยู่แล้ว!

หลิวจงเหยียนซุ่ยก็พูด“ฉันแปลกใจมาก พละกำลังอะไร สามารถทำให้เธอได้รับผลกระทบโจมตีแบบนั้น?เมื่อครู่ท่าปืนรูปนกนางแอ่น ถึงแม้ว่าจะยอดเยี่ยมมาก แต่พลังหมัดของคุณลวี่ฉ่าย จะต้องสามารถทำให้กระดูกเธอได้รับบาดเจ็บแน่นอน”

หยางหัวเราะเสียงดัง และพูด“นั่นคือพลังที่ปีนั้นขับไล่การรุกรานของพวกคุณเจี๋ยเผิงออกจากดินแดน”

หลังจากที่หลิวจงเหยียนซุ่ยได้ฟังก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา ยกมือขึ้น คารวะหยางกวนกวน

คามิยามะ ยุยยังคงอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหลิวจงเหยียนซุ่ย และพูดเสียงเย็นชา“ตอนนี้ลวี่ฉ่ายตายแล้ว และตายต่อหน้าพวกเรา ถ้าอย่างนั้น ตามที่เธอขอ พวกเราไม่สามารถจะร่วมมือกับตระกูลจ้าวได้อีกต่อไป ถ้าอย่างนั้น พวกเราจะต้องร่วมมือกับใคร?”

หลิวจงเหยียนซุ่ยก็พูดเสียงเรียบเฉย “คนที่เหมาะสมที่สุด ก็คือคนที่อยู่ตรงหน้าคุณไหม?”

คามิยามะ ยุยขมวดคิ้วและพูด“พวกเขาเปรียบเทียบกับตระกูลจ้าวแล้ว ยังห่างไกลกันมาก!”

หลิวจงเหยียนซุ่ยยิ้มและพูด“อย่ามองแค่ภายนอก ก่อนหน้านี้เพราะว่ามองคนแค่ภายนอก คุณถึงเสียเปรียบขนาดนี้ไหม?”

คามิยามะ ยุยเงียบไม่พูดจา

“ฟู่ว!”

หยางกวนกวนก็พ่นลมออกมา เธอรู้สึกราวกับว่ามีดเหล็กกำลังเกาไปมาในปอดของเธอ แทบจะฉีกไส้ข้างในออกมา

หลังจากที่จัดการอารมณ์สักพัก เธอก็ใช้แรงลุกขึ้นมาจากบนพื้น หลังจากนั้นก็ถามหามีดจากหลิวจงเหยียนซุ่ย

หลิวจงเหยียนซุ่ยก็ไม่ถามว่าเธอต้องการมีดไปทำอะไร หยางกวนกวนรับมีดมาก็ ก็ตัดศีรษะของลวี่ฉ่าย หลังจากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมห่อเอาไว้ หมุนตัวเดินออกไปแล้ว

คามิยามะ ยุยที่อยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว

หลิวจงเหยียนซุ่ยมองเธออย่างมีความหมายลึกซึ้ง และพูด“ตอนนี้คุณรู้ว่าทำไมตอนนั้นผมไม่ขัดแย้งกับอาจารย์ฉีหรือยัง?ลูกศิษย์ของเขาเก่งขนาดนี้ ถ้ายิ่งเป็นเขาล่ะ?”

คามิยามะ ยุยได้ฟัง ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ หลังจากนั้นก็จมดิ่งในความคิด สมาชิกสมาคมเสวียนหยางทุกคน ก็ล้วนเงียบไม่พูดจา

หยางกวนกวนนำเสื้อคลุมที่มีเลือดหยดอยู่พันรอบเอวของเขา เดินเหินลงไปจากเรือ เดินไปถึงด้านข้างรถ