มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1259

เฮ่อเซี่ยวมองชิปสามตัวในมือของฉีเติ่งเสียนอย่างดูถูกเหยียดหยาม พวกมันมีราคาเพียงสามหมื่นเทานั้น ซึ่งดูยากจนเหลือเกิน

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่รวยจริงๆ ต่างก็เล่นในห้องวีไอพีด้านบน ชิปสามารถเข้าถึงหลักแสนหรือหลักล้านได้อย่างง่ายดาย

ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจ มันไม่สำคัญว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร ว่าเขาต่ำต้อยแค่ไหน มันค่อนข้างน่าขยะแขยงที่จะเชิญแฟนสาวของคนอื่นไปทานอาหารเย็นต่อหน้าแบบนี้?

ก่อนที่เขาจะพูดได้ เจียงชิงเย่ว์ส่ายหัวแล้วพูดว่า “นายน้อยเฮ่อ ต้องขอโทษ วันนี้ฉันมีนัด ฉันจึงไปทานอาหารเย็นด้วยไม่ได้”

ทันใดนั้นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเฮ่อเซี่ยวก็เย็นชาลงเล็กน้อย และเขาก็พูดอย่างเฉยเมย: “คุณเจียง อย่าผิดคำพูดสิ!”

เจียงชิงเย่ว์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “กรุณาพูดให้มันดีๆ ด้วย อะไรคือผิดคำพูดกัน”

เกาเหม่ยกับฉีเติ่งเสียนคงรอนานมาก พวกเขาถึงได้เรียนรู้หลักการ “พูดดีๆ”

ก่อนที่เฮ่อเซียวจะพูดอะไร ผู้กำกับอ้วนหวังซานยื่อก็วิ่งเข้ามาและโค้งคำนับเฮ่อเซี่ยวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าแล้วพูดว่า “คุณชายเฮ่อ คุณชายเฮ่อ ช่วงนี้ธุรกิจเป็นอย่างไรบ้าง?”

เฮ่อเซี่ยวพูดด้วยรอยยิ้มแก่นๆ: “ผู้กำกับหวัง ล้อเล่นฉันเหรอ? เราไม่ได้ตกลงที่จะใช้คาสิโนสตาร์รี่สกายของเราในการถ่ายทำภาพยนตร์ แล้วคุณเจียงจะต้องมาทานอาหารเย็นกับฉันด้วยไม่ใช่เหรอ คุณเจียงดันมาเปลี่ยนใจ นี่มันหมายความยังไง?”

หวังซานยื่อรีบพูดกับเจียงชิงเย่ว์: “คุณเจียง ช่วยฉันด้วย เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเช่าสถานที่ของคาสิโนสตาร์รี่สกาย คุณจะต้องไปทานอาหารเย็นกับคุณเฮ่อ แล้วมาคิดเงินที่ฉันเองเป็นไง?”

เจียงชิงเย่ว์อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง หมายความว่าอย่างไร? ทีมงานใช้เธอเป็นชิปต่อรองเพื่อเจรจากับคาสิโนสตาร์รี่สกายงั้นเหรอ?

ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่รู้ว่าการ “ทานมื้อดึก” กับชายหนุ่มร่ำรวยพวกนี้หมายความว่าอย่างไร

“ผู้กำกับหวัง วันนี้ฉันมีนัด ไว้คุยกันวันหลังดีกว่า” เจียงชิงเย่ว์เป็นคนที่เข้าใจโลก ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธตรงๆ แต่พยายามหลีกเลี่ยง

หวังซายื่อกำลังจะตำหนิเธอ เขาสังเกตเห็นฉีเติ่งเสียนยืนอยู่ตรงหน้าเจียงชิงเย่ว์และจู่ๆ ก็ตกใจกลัว

เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงหายใจเข้า กล้ามาหลงรักหญิงสาวร่างสูงจากเมืองหลวงแห่งโมตูที่มีภูมิหลังที่เข้าถึงยากลำบากขนาดนี้!

ในฐานะชาวเซี่ยงซาน, หวังซานยื่อไม่เคยติดต่อกับฉีเติ่งเสียนมาก่อน แต่แน่นอนว่าเขารู้จัก เพราะความปั่นป่วนที่ชายคนนี้ก่อขึ้นในเซี่ยงซานนั้นยิ่งใหญ่มาก!

แม้แต่ความจริงที่ว่าหวงเหวินหลั่งผู้นำคนปัจจุบันของเมืองเซี่ยงซานสามารถรักษาตำแหน่ง ฏ้ไม่ต่างอะไรกับแยกชายคนนี้ออก

หลังจากที่หวางซานยื่อเห็นฉีเติ่งเสียน เขาก็เปลี่ยนความคิดทันทีและพูดกับเฮ่อเซี่ยวด้วยรอยยิ้ม: “คุณชายเฮ่อ วันนี้ช่างมันเถอะ เป็นวันอื่นได้หรือไม่?”

เฮ่อเซี่ยวยิ้ม มองที่หวังซานยื่ออย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “หลอกฉันเหรอ?!”

หวังเงียบไปสามวันโดยบอกว่าเขาไม่กล้า

แม้ว่าสถานะของตระกูลเฮ่อ ในเจียงเตาจะเท่ากับของตระกูลเหลย ในเซียงซาน แต่ก็อยู่ในระดับสูง เขาซึ่งเป็นผู้กำกับตัวเล็ก ๆ จะกล้ายั่วยุคุณชายของตระกูลเฮ่อได้อย่างไร

“คุณชายเฮ่อ ผู้กำกับตกลงในเรื่องนี้โดยใช้ชื่อของฉัน ฉันไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ฉันจะไม่ได้ลงเวลาไว้ก่อน คราวนี้ไม่ได้จริงๆ?” เจียงชิงเย่ว์อธิบายให้เฮ่อเซี่ยวฟังอย่างใจเย็น

เฮอเซี่ยวจ้องมองเธอเป็นเวลานาน ยิ้มแล้วพูดว่า: “เมื่อคุณเจียงพูดขนาดนี้แล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกัน”

หลังจากพูดเช่นนี้ เฮ่อเซี่ยวก็หันจากไป

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ดาบยาวแปดร้อยเมตรของฉันถูกลับให้คมแล้วดันถอยง่ายๆแบบนี้เหรอ? ! ให้ตายเถอะ การถอยหลังครั้งนี้ทำให้อยากจะล้มเขาจริงๆ...

ดังนั้นเขาจึงพูดกับหวังซานยื่อ: “ตกลง งั้นฉันจะไม่เกรงใจแล้วกัน ฉันแค่อยากจะดื่มกับผู้อำผู้กำกับหวังแล้วพูดคุยกันนิดหน่อย”

หวังซานยื่อไม่คาดคิดว่าฉีเติ่งเสียนจะตอบตกลง ไม่มีความรู้สึกเกรงใจเลย แต่เขากลับดีใจ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ติดต่อกับเจ้านายใหญ่แบบนี้!

โดยไม่รู้ว่าฉีเติ่งเสียนได้เปลี่ยนจากผู้คุมหนุ่มที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวจากคุกไปเป็นบุคคลระดับแนวหน้าในสายตาของคนอื่น

การกินของฟรีของฉีเติ่งเสียนทำให้เกาเหม่ย โกรธมากจนเธอแอบทำร้ายเขาและบีบเขาหลายครั้ง

แต่ดูเหมือนว่าฉีเติ่งเสียนจะไม่รู้ว่าในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาในคุกในช่วงปีใหม่ เลขงหยาง ใช้พลังกรงเล็บอินทรีกับกรงเล็บมังกร เพื่อบีบเขา ความสามารถในการต่อสู้เพียงเล็กน้อยของเกาเหมยจะมาทำอะไรได้?

เมื่อจิ่วเฮิงได้ยินว่าเขากำลังจะไปทานของมื้อดึก เขาอยากจะตามไปด้วย เขาถามฉีเติ่งเสียน: “พึ่งพูดถึงเรื่องอะไรกัน ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยสิ?”

เมื่อหวังซานยื่อได้ยิน เขาแทบจะล้มทั้งยืน ภาพยนตร์พวกนั้นเป็นรอยแผลใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา ถ้าคนอื่นพูดแบบนี้ต่อหน้า หน้าเขาคงหลุดลอยหายไปแล้ว

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะออกมาดัง ๆ มองจิ่วเฮิงขึ้น ๆ ลง ๆ แล้วพูดว่า “เรื่องพวกนั้นไม่เหมาะกับนายหรอก ไว้ฉันจะแนะนำนายให้รู้จักกับเพื่อนของฉัน เขาชื่ออาปิน”

จิ่วเฮิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า: “ก็ได้”

เจียงชิงเย่ว์จะเตะฉีเติ่งเสียนแต่ถูกเขาที่ยื่นมือออกมาคว้าเอวเรียวเล็กของเธอเอาไว้

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ เฮ่อเซี่ยวที่ซึ่งยืนอยู่บนหน้าต่างชั้นสอง ใบหน้าก็มืดลงทันที