เฮ่อเซี่ยวมองชิปสามตัวในมือของฉีเติ่งเสียนอย่างดูถูกเหยียดหยาม พวกมันมีราคาเพียงสามหมื่นเทานั้น ซึ่งดูยากจนเหลือเกิน
ยิ่งไปกว่านั้น คนที่รวยจริงๆ ต่างก็เล่นในห้องวีไอพีด้านบน ชิปสามารถเข้าถึงหลักแสนหรือหลักล้านได้อย่างง่ายดาย
ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจ มันไม่สำคัญว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร ว่าเขาต่ำต้อยแค่ไหน มันค่อนข้างน่าขยะแขยงที่จะเชิญแฟนสาวของคนอื่นไปทานอาหารเย็นต่อหน้าแบบนี้?
ก่อนที่เขาจะพูดได้ เจียงชิงเย่ว์ส่ายหัวแล้วพูดว่า “นายน้อยเฮ่อ ต้องขอโทษ วันนี้ฉันมีนัด ฉันจึงไปทานอาหารเย็นด้วยไม่ได้”
ทันใดนั้นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเฮ่อเซี่ยวก็เย็นชาลงเล็กน้อย และเขาก็พูดอย่างเฉยเมย: “คุณเจียง อย่าผิดคำพูดสิ!”
เจียงชิงเย่ว์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “กรุณาพูดให้มันดีๆ ด้วย อะไรคือผิดคำพูดกัน”
เกาเหม่ยกับฉีเติ่งเสียนคงรอนานมาก พวกเขาถึงได้เรียนรู้หลักการ “พูดดีๆ”
ก่อนที่เฮ่อเซียวจะพูดอะไร ผู้กำกับอ้วนหวังซานยื่อก็วิ่งเข้ามาและโค้งคำนับเฮ่อเซี่ยวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าแล้วพูดว่า “คุณชายเฮ่อ คุณชายเฮ่อ ช่วงนี้ธุรกิจเป็นอย่างไรบ้าง?”
เฮ่อเซี่ยวพูดด้วยรอยยิ้มแก่นๆ: “ผู้กำกับหวัง ล้อเล่นฉันเหรอ? เราไม่ได้ตกลงที่จะใช้คาสิโนสตาร์รี่สกายของเราในการถ่ายทำภาพยนตร์ แล้วคุณเจียงจะต้องมาทานอาหารเย็นกับฉันด้วยไม่ใช่เหรอ คุณเจียงดันมาเปลี่ยนใจ นี่มันหมายความยังไง?”
หวังซานยื่อรีบพูดกับเจียงชิงเย่ว์: “คุณเจียง ช่วยฉันด้วย เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเช่าสถานที่ของคาสิโนสตาร์รี่สกาย คุณจะต้องไปทานอาหารเย็นกับคุณเฮ่อ แล้วมาคิดเงินที่ฉันเองเป็นไง?”
เจียงชิงเย่ว์อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง หมายความว่าอย่างไร? ทีมงานใช้เธอเป็นชิปต่อรองเพื่อเจรจากับคาสิโนสตาร์รี่สกายงั้นเหรอ?
ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่รู้ว่าการ “ทานมื้อดึก” กับชายหนุ่มร่ำรวยพวกนี้หมายความว่าอย่างไร
“ผู้กำกับหวัง วันนี้ฉันมีนัด ไว้คุยกันวันหลังดีกว่า” เจียงชิงเย่ว์เป็นคนที่เข้าใจโลก ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธตรงๆ แต่พยายามหลีกเลี่ยง
หวังซายื่อกำลังจะตำหนิเธอ เขาสังเกตเห็นฉีเติ่งเสียนยืนอยู่ตรงหน้าเจียงชิงเย่ว์และจู่ๆ ก็ตกใจกลัว
เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงหายใจเข้า กล้ามาหลงรักหญิงสาวร่างสูงจากเมืองหลวงแห่งโมตูที่มีภูมิหลังที่เข้าถึงยากลำบากขนาดนี้!
ในฐานะชาวเซี่ยงซาน, หวังซานยื่อไม่เคยติดต่อกับฉีเติ่งเสียนมาก่อน แต่แน่นอนว่าเขารู้จัก เพราะความปั่นป่วนที่ชายคนนี้ก่อขึ้นในเซี่ยงซานนั้นยิ่งใหญ่มาก!
แม้แต่ความจริงที่ว่าหวงเหวินหลั่งผู้นำคนปัจจุบันของเมืองเซี่ยงซานสามารถรักษาตำแหน่ง ฏ้ไม่ต่างอะไรกับแยกชายคนนี้ออก
หลังจากที่หวางซานยื่อเห็นฉีเติ่งเสียน เขาก็เปลี่ยนความคิดทันทีและพูดกับเฮ่อเซี่ยวด้วยรอยยิ้ม: “คุณชายเฮ่อ วันนี้ช่างมันเถอะ เป็นวันอื่นได้หรือไม่?”
เฮ่อเซี่ยวยิ้ม มองที่หวังซานยื่ออย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “หลอกฉันเหรอ?!”
หวังเงียบไปสามวันโดยบอกว่าเขาไม่กล้า
แม้ว่าสถานะของตระกูลเฮ่อ ในเจียงเตาจะเท่ากับของตระกูลเหลย ในเซียงซาน แต่ก็อยู่ในระดับสูง เขาซึ่งเป็นผู้กำกับตัวเล็ก ๆ จะกล้ายั่วยุคุณชายของตระกูลเฮ่อได้อย่างไร
“คุณชายเฮ่อ ผู้กำกับตกลงในเรื่องนี้โดยใช้ชื่อของฉัน ฉันไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ฉันจะไม่ได้ลงเวลาไว้ก่อน คราวนี้ไม่ได้จริงๆ?” เจียงชิงเย่ว์อธิบายให้เฮ่อเซี่ยวฟังอย่างใจเย็น
เฮอเซี่ยวจ้องมองเธอเป็นเวลานาน ยิ้มแล้วพูดว่า: “เมื่อคุณเจียงพูดขนาดนี้แล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกัน”
หลังจากพูดเช่นนี้ เฮ่อเซี่ยวก็หันจากไป
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ดาบยาวแปดร้อยเมตรของฉันถูกลับให้คมแล้วดันถอยง่ายๆแบบนี้เหรอ? ! ให้ตายเถอะ การถอยหลังครั้งนี้ทำให้อยากจะล้มเขาจริงๆ...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...