มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1274

สรุปบท บทที่ 1274 รับรู้ถึงความเจ็บปวดของโลกใบนี้: มังกรผู้ทรงพลัง

สรุปเนื้อหา บทที่ 1274 รับรู้ถึงความเจ็บปวดของโลกใบนี้ – มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู

บท บทที่ 1274 รับรู้ถึงความเจ็บปวดของโลกใบนี้ ของ มังกรผู้ทรงพลัง ในหมวดนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาง หลงหู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลังจากออกมาจากตระกูลเฮ่อ หยางกวนกวนก็รู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่นัก

เพราะเฮ่อเซียนเซียน ทำให้พวกเขาสูญเสียโอกาสในจิงเต่าไปอย่างสิ้นเชิง หากพวกเขาหาวิธีทำลายสถานการณ์นี้ไม่ได้ ผลลัพธ์ก็ไม่มีทางออกมาอย่างที่ต้องการแน่นอน

หยางกวนกวนสีหน้ามืดครึ้ม "ฉันประเมินเฮ่อเซียนเซียนต่ำเกินไป คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะตีสองหน้าเก่งขนาดนี้ ทำให้พวกเราดูโง่กันทั้งคู่!"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ก่อนจะพูด "ดูยังไงตระกูลจ้าวก็ได้เปรียบกว่า ไม่แปลกหรอกที่เฮ่อเซียนเซียนจะใช้พวกเราเพื่อเพิ่มราคา เราก็แค่คิดไม่ถึงเท่านั้นเอง"

"ใจคนนี่มันน่ากลัวที่สุด!" หยางกวนกวนพูดอย่างโมโห

"ใครบอกว่าไม่ใช่ล่ะ? แต่ว่า......ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ ไม่แน่ว่าเราอาจจะทำอะไรได้บ้าง" ฉีเติ่งเสียนพูด

ถึงแม้ว่าเขาจะพูดด้วยท่าทางสบายๆ แต่ในใจไม่ได้รู้สึกสบายด้วย การหักหลังของเฮ่อเซียนเซียนทำให้พวกเขาเสียโอกาสไป และอาจจะถูกกำจัดด้วย

แม้ว่าตระกูลฉีจะสนับสนุนสายตระกูลต่างๆในตระกูลเฮ่อ แต่เฮ่อเซียนเซียนได้รับการสนับสนุนจากตระกูลจ้าว ยากจะบอกได้ว่าสุดท้ายใครจะเป็นผู้ชนะ! ยิ่งไปกว่านั้น หากตระกูลเหอแตกสลาย ต่อให้ตระกูลฉีจะถือครองทรัพย์สินของครอบครัวสายสามของตระกูลเฮ่อ ก็ไม่นับว่าได้ผลประโยชน์อะไรมาก

เพราะฉะนั้นต้องพยายามรักษาตระกูลเฮ่อไม่ให้แตกแยก ใช้ตระกูลเฮ่อจัดการกับคาสิโนที่จะสร้างใหม่ ถึงจะสามารถจัดการตระกูลจ้าวได้

ถึงแม้ว่าจะสามารถเปลี่ยนเป้าหมายไปเล่นงานตระกูลเย่แทน แต่พวกเขาจะต้องระวังตัวอย่างดีแน่นอน โจมตีพวกเขาก็ไม่แน่ว่าจะได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ

"หรือจะลองติดต่อกับครอบครัวสายรองดูก่อน ดูว่าพอจะได้เรื่องบ้างหรือเปล่า ถ้าไม่ได้ก็ค่อยหาทางอื่นอีกที" ฉีเติ่งเสียนพูด

หยางกวนกวนพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเห็นด้วย นี่เป็นวิธีเดียวที่ทำได้ในตอนนี้แล้ว

"งั้นเราก็ไปคุยกับตระกูลสายรองตอนนี้เลยไหม?" หยางกวนกวนถาม

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ "ไม่ต้องรีบหรอก พรุ่งนี้ผมจะพาจิ่วเฮิงไปด้วย เขาฟื้นฟูร่างกายได้เยอะแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ให้เขาจัดการ"

หยางกวนกวนรู้สึกว่าเป็นความคิดที่ดี ให้คนนอกได้เห็นความแข็งแกร่งของเขา อาจจะช่วยอะไรได้บ้าง

แล้วไอ้คนพวกนั้นก็จะได้รู้ ว่านอกจากฉีเติ่งเสียนจะมีฝีมือที่น่าสะพรึงกลัวแล้ว ลูกน้องของเขาก็มีฝีมือดีมากเหมือนกัน!

หลังจากกลับถึงบ้านแล้ว ก็เห็นจิ่วเฮิงกำลังฝึกกับปมาป่าโลภอยู่ หมาป่าโลภขายังไม่ทันหายดีก็โดนลากมาปู้ยี่ปู้ยำซะแล้ว

"ย่า!" จิ่วเฮิงคำราม รัวหมัดใส่ร่างของหมาป่าโลภไม่ยั้งราวกับห่าฝน

หมาป่าโลภถูกโจมตีอย่างหนัก สุดท้ายก็ล้มลงไปนอนกับพื้น ก่อนจะพูด "วันนี้พอแล้ว ไม่ฝึกแล้ว!"

"อะไร? เพิ่งจะฝึกได้แค่ชั่วโมงเดียวเอง! ลุกขึ้นมาอีกรอบ!" จิ่วเฮิงพูด

หยางกวนกวนได้ยินก็ขำลั่น ซ้อมคนเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่พอใจอีกหรือ? จิ่วเฮิงนี่ ถ้าได้ฝึกขึ้นมาแล้วก็จะติดลมไม่อยากเลิก

การชกต่อยก็เป็นการเผาผลาญพลังงานอย่างหนึ่ง เช่นเดียวกับการชกมวย คนทั่วไปมักจะมีสมรรถภาพทางร่างกายเฉลี่ยอยู่ที่สามนาทีต่อยกเท่านั้น

"หือ? อาจารย์เสี่ยวฉีกลับมาแล้ว พอดีเลย มาสู้กันสักยกเถอะ" จิ่วเฮิงพูดอย่างดีใจ

ฉีเติ่งเสียนไม่พูดพร่ำทำเพลง มือซ้ายทำรูปเต่า มือขวาทำรูปงู สองมือประสานแล้วพุ่งเข้าไปทันที โจมตีเข้าที่หน้าของจิ่วเฮิงอย่างแรง!

จิ่วเฮิงคิดไม่ถึงว่าเขาจะระเบิดพลังกะทันหัน บวกกับได้รับบาดเจ็บที่หัวจากการฝึกมาสักพักด้วย เขาจึงไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะรับการโจมตีนี้

จิ่วเฮิงยังไม่ทันตั้งตัวก็โดนฉีเติ่งเสียนคว้าไหล่เอาไว้แล้ว แรงสั่นสะเทือนทำให้เขาร่างกายปวกเปียกไปหมด ก่อนจะถูกเตะเข้าที่ท้องอย่างแรงจนกระเด็นออกไป

หมาป่าโลภรู้สึกขนหัวลุกไปหมด เขารู้ความแข็งแกร่งของตัวเองดี ถ้าสู้ตัวต่อตัวเขาไม่มีทางชนะคนระดับเทพอย่างจิ่วเฮิงแน่นอน

พอถึงตอนนั้นจิ่วเฮิงก็จะไม่ออมมือเพราะเรื่องขาของเขาอีกต่อไป แล้วก็จะรับมือได้ยากเข้าไปอีก

หลังกินมื้อเย็นเสร็จ ฉีเติ่งเสียนก็ให้หยางกวนกวนขับรถไปส่งเขาที่โบสถ์ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของจิงเต่า

ทั้งเซียงซานและจิงเต่าต่างก็มีศรัทธาแรงกล้าต่อศาสนาศักดิ์สิทธิ์

"พระอัครสังฆราช ขอคารวะอย่างสูงสุด" หลังจากเห็นฉีเติ่งเสียนที่สวมชุดนักบวชสีแดง นักบวชคนหนึ่งก็โค้งตัวทำความเคารพเก้าสิบองศา พลางพูดอย่างนอบน้อม

"ไม่ต้องเกรงใจ! เรื่องในวันนี้ก็มอบให้ผมต่อเถอะ" ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ

การจะเป็นพระอัครสังฆราชไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากจะมีงานประเมินจากกรมศาสนาแล้ว บางครั้งเขาก็ยังต้องไปโบสถ์เพื่อทำกิจกรรมทางศาสนาด้วย หรือบางครั้งก็จัดประชุมสำหรับเหล่านักบวช ทำพิธีล้างบาปอะไรต่างๆ

"คุณไม่ต้องรอนะ กลับไปก่อนได้เลย ผมยังมีธุระอื่นอีก วันนี้คงไม่ได้กลับ" ฉีเติ่งเสียนพูดกับหยางกวนกวน

หยางกวนกวนพยักหน้ารับไม่ถามอะไร ก่อนจะขับรถออกไป

ฉีเติ่งเสียนส่งข้อความหาเจียงชิงเย่ว์

แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนที่มีใหม่แล้วลืมเก่า แล้วก็ไม่ใช่พวกที่มีรสนิยมเป็นสาวสวยขาวขายาวด้วย เขาก็แค่อยากทำหน้าที่ของแฟนให้สำเร็จลุล่วงเท่านั้น

เขาไม่ได้สนใจเลยจริงๆว่าวันนี้เกาเม่ยจะสวมถุงน่องสีดำและรองเท้าส้นสูงหรือเปล่า

ไม่ได้สนใจจริงๆนะ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง