มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1275

ขณะที่ฉีเติ่งเสียนกำลังเข้าไปยังห้องสารภาพบาปนั้น เพื่อที่จะรอให้ผู้สัทธามาอธิษฐานหรือสารภาพบาป

“พระบิดาที่เคารพ ลูกของลูกนั้นกำลังจะคลอดแล้ว พระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่ จะปกป้องเขาไหม？” พ่อท่านหนึ่งถาม

“ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น หากลูกมีใจศรัทธา พระเจ้าจะต้องเมตตาอย่างแน่นอน” ฉีเติ่งเสียนตอบ

“พระบิดาผู้มีความเมตตา ลูกเคยทำเรื่องที่น่าอับอายมาเรื่องหนึ่ง จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคงปล่อยวางไม่ได้......พระเจ้าจะอภัยโทษให้กับลูกไหม？หลังจากที่ลูกตายไป ให้ลูกได้เข้าไปอยู่ในสวนของพระองค์” ชายผู้หนึ่งที่มีรอยสักเต็มตัว มาถามด้วยความศรัทธา

“หากในใจลูกเต็มยังมีความศรัทธา และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไถ่จิตวิญญาณของลูก อย่างนั้นแล้ว พระเจ้าจะทรงโปรดลูก！หลังจากที่ลูกตายแล้ว ก็จะได้เข้าไปอยู่ในสวนของพระองค์ตลอดไป อาเมน！”

“พระบิดาผู้มีความเมตตา ลูกเคยแอบดูผู้หญิงอาบน้ำ......”

“พระบิดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ตอนที่ลูกเรียนมัธยมลูกเคยขโมยเงินของเด็กประถม......”

“พระบิดา ลูกเห็นคนแก่ล้มแต่ก็ไม่ได้เข้าไปช่วย ลูกรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก......”

ผู้มาสารภาพบาปนั้นเต็มไปหมด มีบางหัวข้อเมื่อพูดขึ้นมาแล้ว แม้แต่ฉีเติ่งเสียนซึ่งเป็นชายผู้รอบรู้ก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยและนั่งตัวตรง หลังจากไขข้อสงสัยให้กับผู้ศรัทธาคนหนึ่งเสร็จแล้วนั้น ก็รอผู้ศรัทธาคนถัดไปเข้ามาต่อ

หลังจากที่ประตูห้องได้ปิดลง ฉีเติ่งเสียนก็เดิมมาตรงประตู พร้อมกับพูดเสียงเรียบว่า“ลูกของพ่อ วันนี้มาสารภาพบาป หรือมาขอพร？ขอแค่ลูกมีความศรัทธา พระเจ้าต้องรับรู้ได้อย่างแน่นอน”

ภายในห้องมีหญิงวัยกลางคนที่มีใบหน้าซีดเซียวรออยู่ อารมณ์ของเธอหดหู่มาก

“พระบิดาที่เคารพ ลูกได้ทำเรื่องเลวร้ายเรื่องหนึ่งลงไป” ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ลังเล

“หืม？ลูกทำอะไรไป เปิดใจพูดออกมาได้เลย แล้วไปขอให้พระเจ้าให้อภัยเถอะ” ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบ

ผู้หญิงคนนั้นได้ประสานสองมือเข้าด้วยกัน อยู่บริเวณหน้าอก จากนั้นก็พูดเสียงเบาว่า“ลูก......เพื่อเงินแล้ว เพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตที่หรูหรา......เลยได้ทำเรื่องที่ทำลายความเชื่อใจของผู้หนึ่งไป”

“อย่างนั้นแล้ว ลูกควรที่จะสารภาพบาปของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง แบบนี้ถึงจะได้รับการปลดปล่อย！”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้วผู้หญิงคนนี้ก็ปรากฏความหวาดกลัวเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดว่า“แต่เดิมท่านผู้เฒ่าเชื่อใจลูกมากเลย อีกทั้ง เขามีพระคุณต่อครอบครัวของลูกเป็นอย่างมาก......แต่ว่า ลูกกลับทำเรื่องที่ผิดต่อเขา หากไม่เป็นเพราะลูก เขาก็คงไม่ได้ตกมาอยู่ในจุดนี้”

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้พูด เพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นเพียงเท่านั้น ดูทรงแล้ว พี่สาวใหญ่ในห้องสารภาพนี้ ไปเป็นคนรับใช้ให้กับผู้อื่นแล้ว？

เธอพูดด้วยความกังวล“ลูกไม่รู้ว่าจะได้รับอภัยจากพระองค์ไหม ลูกกลัวตลอดเวลา......หากไม่เป็นเพราะลูก ที่ทำให้เขาถึงแก่ชีวิต แบบนี้ลูกถือว่าเป็นฆ่าตกรไหม？หลังจากที่ลูกตายไป คงไม่ได้เข้าไปอยู่ในสวนของพระองค์......”

“รู้ผิดย่อมแก้ เป็นคุณธรรมของคน และก็เป็นผู้ที่พระองค์ได้ส่องแสงให้！หากลูกมีจิตใจที่จะกลับใจ ไม่หยุดที่จะไถ่ถอนบาปของตน ประตูแห่งความจริง ประตูแห่งความอัมตะ ยังไงก็ต้องเปิดต้องรับลูกอยู่แล้ว......อาเมน！” ฉีเติ่งเสียนพูด เพียงแต่ว่า ในใจของเขานั้นย่อมไม่พอใจกับคนจำพวกนี้

เธอยังคงพูดต่อไป“ลูก......ท่านผู้เฒ่าดีกับลูกมาก คอยช่วยเหลือเสมอมา แต่ลูกกลับทรยศเขา ลูกได้ไปฟังแผนการของภรรยาเขา ใส่ยาลงไปในชาของเขา เมื่อสะสมมาเป็นเวลานาน อวัยวะภายในของเขาก็เริ่มแย่ลง......”

“แต่ว่า......ท่านผู้เฒ่าเขา ก็ยังคงเชื่อใจลูกเสมอ ความเชื่อใจของเขา ทำให้ลูกรู้สึกปล่อยวางไม่ได้ ทำให้ลูกรู้สึกร้อนรนเหมือนโดนไฟเผาอยู่ตลอด！”