มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 130

“หวังหู่ เรื่องของความรู้สึก จำเป็นต้องค่อยๆไปตามลำดับ ฉันเคยพูดแล้ว จะพิจารณาอย่างจริงจัง”

เซี่ยงตงฉิงสีหน้าเรียบเฉย มองดูพระอาทิตย์ตกดิน ทั้งร่างถูกครอบคลุมไปด้วยแสงพระอาทิตย์ในยามเย็น ทำให้รู้สึกเหมือนกับเทพธิดา

หวังหู่อดไม่ได้ที่จะยิ้ม หลังจากนั้นก็พูดเสียงเรียบเฉย “ฉันรู้ว่าเธอตั้งใจยืดเยื้อเวลา แต่ ในใจฉันก็ยังมีความหวังเล็กๆอยู่ หวังว่าเธอสามารถจะกลับใจ”

เซี่ยงตงฉิงพูด“ฉันไม่ได้ยืดเยื้อเวลา ฉันรู้สึกดีกับคุณ ไม่อย่างนั้น คุณชวนฉันทานข้าว ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมา”

หวังหู่หัวเราะขึ้นมา ส่ายหน้า แต่สายตาเย็นชา และพูด“ตงฉิง ความอดทนของฉันถึงขีดสูงสุดแล้ว!ดังนั้น วันนี้ เธอเชิญตายที่นี่เถอะ”

เซี่ยงตงฉิงชะงักไปเล็กน้อย หันหน้ากลับไป มองหวังหู่อย่างไม่อยากเชื่อ!

เห็นได้ชัดเจนว่าเธอนึกไม่ถึงว่า หวังหู่จะพูดคำพูดแบบนี้ออกมา และ นึกไม่ถึงว่าจะฆ่าเธอ!

วิธีที่ดีที่สุดในการทำลายเซี่ยงกรุ๊ป ก็จัดการฆ่าเซี่ยงตงฉิงที่เป็นผู้นำ เธอตายแล้ว เซี่ยงกรุ๊ปก็ยุ่งเหยิงแน่นอน ญาติของเธอ ไม่นิ่งดูดายแน่นอน และจะต้องดำเนินการต่อสู้

“หวังหู่ นาย…”เซี่ยงตงฉิงมองหวังหู่ พูดด้วยความตกใจ“นึกไม่ถึงว่านายอยากจะฆ่าฉัน?”

“แทนที่จะให้ผู้หญิงที่ไม่มีวันได้ครอบครองจูงจมูก ก็ทำลายเธอให้พินาศดีกว่า”หวังหู่ยิ้มพลางพูด“เธอตายแล้ว ฉันก็สามารถยึดเซี่ยงกรุ๊ปมาครอบครองและเสียหายน้อยที่สุด แบบนี้ได้กำไรมาก”

เซี่ยงตงฉิงในใจกระตุกเล็กน้อย เวลานี้จึงนึกถึงคำเตือนของฉีเติ่งเสียน หวังหู่เป็นสิบแปดมงกุฎ มีความอดทนจำกัด ต้องเตรียมป้องกันวิธีการที่โหดเหี้ยมของเขา

แต่เซี่ยงตงฉิงไม่ได้คิดไปทางนั้น เพราะว่าหวังหู่ไล่ตามจีบเธอมาโดยตลอด จนกระทั่งเธอไปตามนัดทานข้าวของหวังหู่

จุดประสงค์ที่ทำแบบนี้ ก็เพื่อหยุดหลอกหวังหู่ชั่วคราว หลีกเลี่ยงที่เขาจะแทงข้างหลังเซี่ยงกรุ๊ป

“เธอจะกระโดดลงไปเอง หรือว่าให้ฉันเรียกคนมาช่วยผลักเธอ?!”สีหน้าของหวังหู่เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที ไม่มีความรู้สึกอะไร ก็พูดกระตุ้นเซี่ยงตงฉิงแบบนี้

ด้านหน้าของเซี่ยงตงฉิง ก็คือหน้าผาที่สูงชัน แค่กระโดดลงไป ซากกระดูกก็ไม่เหลือ

เซี่ยงตงฉิงพูด“นายอยากให้ฉันเป็นเพื่อนดูพระอาทิตย์ตก พูดคุยกัน ฉันก็มาแล้ว แต่ตอนนี้นาย นึกไม่ถึงว่าจะให้ฉันตาย?!”

“อย่ามาแสดงละคร ฉันรู้ว่าเธอไม่มีความรู้สึกอะไรกับฉัน ผู้หญิงที่กอดอัฐิของพ่อแม่มาแย่งชิงอำนาจในการประชุมคณะกรรมการบริหารได้ จะมีความรู้สึกหวั่นไหวง่ายได้ยังไง?”หวังหู่ หัวเราะเยาะ เดินเข้ามาหนึ่งก้าว

“ฉันเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว การตายของเธอ ไม่มีใครสงสัยมาถึงตัวฉัน”

“ถึงแม้ว่าฉันจะพัวพันเข้าไป ก็จะมีคนออกมารับแทน”

“เซี่ยงกรุ๊ปจะต่อสู้ดิ้นรนยังไงก็ไร้ประโยชน์ ต่อให้เธอไม่ตาย ก็ต้องถูกความร่วมมือของหู่เหมินกรุ๊ปกับสวีกรุ๊ปที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ลงมือทำลายอยู่ดี”

“ดังนั้น ตายอย่างสงบเถอะ!”

“ชาติหน้า เธอจะเป็นผู้หญิงที่หลงรักฉัน”

หวังหู่เดินไปข้างหน้าอีกสองก้าว เผชิญหน้ากับเซี่ยงตงฉิง สีหน้าเย็นชามาก

สีหน้าของเซี่ยงตงฉิงสุดท้ายก็เย็นชา เธอรู้ว่าตัวเองมองหวังหู่ผิดไปแล้ว และเสียเวลาที่จะพูดหวังดี

“ประธานหวังโรแมนติกจริงๆ เพื่อจีบประธานเซี่ยงของพวกเรา นึกไม่ถึงว่าจะนัดเธอมาดูพระอาทิตย์ตกที่หมู่บ้านคฤหาสน์อวิ๋นติ่ง!”ก็เป็นเวลานี้ เสียงเกียจคร้านดังเข้ามา มีคนเดินเข้ามาที่จุดชมวิวด้านข้างหน้าผาที่สูงชัน

หวังหู่ชะงักไปเล็กน้อย หันหน้ากลับไปก็มองเห็นฉีเติ่งเสียน สีหน้าก็เต็มไปด้วยความตกใจ และพูด“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

“ฉันก็อยู่ที่หมู่บ้านคฤหาสน์อวิ๋นติ่ง ทำไมฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ล่ะ?”ฉีเติ่งเสียนพูดพลางยิ้ม และเดินเข้าไป

หลังจากที่เซี่ยงตงฉิงมองเห็นฉีเติ่งเสียน ความดีใจก็ปรากฏอยู่บนใบหน้า เธอคิดไม่ถึงว่า ฉีเติ่งเสียนจะสามารถปรากฏตัวออกมาในเวลานี้

ฉีเติ่งเสียนเป็นครั้งแรกที่มองเห็นความรู้สึกปรากฏอยู่บนใบหน้าของเซี่ยงตงฉิงแบบนี้ เธอสีหน้าเย็นชามาโดยตลอด ราวกับหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึก

“ในเมื่อนายก็มาแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ตายพร้อมกันที่นี่เถอะ”หวังหู่พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ และตบมือขึ้นมา

ในพุ่มไม้ มีเงาร่างโผล่ออกมา

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม และพูด“ใครตายที่นี่ ยังไม่แน่นอนเถอะ!”