มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1305

หลังจากที่สวี่เอ้าเสวี่ยออกไป ฉีหยุนเฟิงก็มองไปที่ฉีเติ่งเสียน ถามด้วยความประหลาดใจ: "ทำอะไรเนี่ย น้องเล็ก!"

"ไม่มีอะไรนิ การมีคู่หูเพิ่มอีกหนึ่งคนไม่ดีเหรอ?" ฉีเติ่งเสียนถามกลับ

ฉีหยุนเฟิงโบกมือแล้วพูดว่า: "พี่รู้ว่าการมีคู่หูเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นเรื่องดี แต่สวี่เอ้าเสวี่ยไม่ใช่ศัตรูของนายเหรอ ยิ่งกว่านั้น วันนี้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์นี้ ทั้งหมดก็เพราะนายทำ ตอนนี้เธอจะยืนหยัดในหนานหยาง แต่นายกลับไปช่วยเธอ พี่ว่านายคงถูกหญิงงามทำให้เลอะเลือนแล้ว?”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ หลังจากได้ยินสิ่งนี้ และพูดว่า: "ที่เธอล้มเหลวในวันนี้เพราะเธอแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง ถ้าเธอเป็นอย่างที่พี่พูดไม่เข้าใจแม้แต่ข้อนี้ เธอก็ไม่ใช่สวี่เอ้าเสวี่ยแล้ว”

ฉีหยุนเฟิงกล่าว: “แล้วความสัมพันธ์ระหว่างพวกนายคืออะไร?”

“ก็เป็นความสัมพันธ์แบบที่พี่คิด” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น

หลังจากที่ฉีหยุนเฟิงได้รับการยืนยัน เขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม: "พี่คิดมาโดยตลอดว่านายเป็นคนที่รักเดียวใจเดียวเหมือนคุณลุง แล้วเซี่ยงตงฉิงควรทำอย่างไร?"

“เซี่ยงตงฉิงคือใคร?" ฉีเติ่งเสียนถามด้วยความประหลาดใจ

สีหน้าของฉีหยุนเฟิงแข็งทื่อ เมื่อมองดูลูกพี่ลูกน้องของเขาคนนี้ อยากที่จะชักดาบออกมาฟันเขาเลยทีเดียว

ครั้งก่อนที่พวกเขาพบกันที่เซี่ยงกรุ๊ป ฉีเติ่งเสียนทำตัวเหมือนเซี่ยงตงฉิงเป็นของเขาเอง

ในขณะนี้ เขากลับมาตอบว่าใครคือเซี่ยงตงฉิง?

ฉีหยุนเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าที่มืดมน: "หยุด มาแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องที่นี่ หากนายไม่สามารถแต่งงานกับอวี่เสี่ยวหลงได้ ก็สามารถแต่งงานกับเซี่ยงตงฉิงได้ ตระกูลฉีของเราทุกคนเห็นชอบเป็นเธอ"

ฉีเติ่งเสียนเกาหัวและพูดว่า: "โอ้...ผมจำได้แล้ว พี่หมายถึงประธานเซียงสินะ! ประธานเซียงคือเจ้านายของผมหน่า..."

ฉีหยุนเฟิงเปิดลิ้นชัก จับด้ามกริชทหารไว้

มีสิ่งหนึ่งที่ลูกหลานของตระกูลใหญ่ไม่มีอิสระที่จะทำ นั่นคือต้องแต่งงาน ฉีเติ่งเสียนก็เป็นลูกของตระกูลฉีเช่นกัน โดยปกติแล้วการแต่งงานของเขาจะต้องได้รับการตรวจสอบภายในตระกูลอย่างเคร่งครัด

ตอนนี้เมื่อเห็นเขาเข้าไปพัวพันกับสวี่เอ้าเสวี่ย ฉีหยุนเฟิงก็กังวลอย่างเห็นได้ชัด

ท้ายที่สุดแล้วสวี่เอ้าเสวี่ยมาจากตระกูลสวี่ และตอนนี้เธอทำงานภายใต้ชื่อตระกูลจ้าวและเธอมีความคับข้องใจมากมายกับฉีเติ่งเสียน

ฉีหยุนเฟิงเป็นพี่ชาย เห็นได้ชัดว่าเป็นกังวลว่าหลังจากที่ฉีเติ่งเสียนแต่งงานกับสวี่เอ้าเสวี่ย ตระกูลฉีทั้งหมดจะถูกผู้หญิงคนนี้สร้างเรื่องวุ่นวาย

ในฐานะชนพื้นเมืองของเมืองหลวง เขารู้อย่างแน่นอนว่าสวี่เอ้าเสวี่ยเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและมีทักษะมาก เธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะพอใจกับความธรรมดาและพอใจกับสภาพที่เป็นอยู่

ฉีหยุนเฟิงขมวดคิ้วซ้ำแล้วซ้ำอีกและพูดว่า: "อย่ามาสอดแทรกมุขตลกกับฉันที่นี่ ตอนนี้คุณเป็นคนที่มีสถานะตำแหน่งแล้ว หลังจากจิงเต่า ก็ควรที่จะกลับไปหาตระกูลได้แล้ว เมื่อถึงเวลานั้น การแต่งงานของนายจะถูกจัดการอย่างแน่นอน..."

แม้แต่คุณลุงก็คงไม่ปล่อยให้นายทำตามใจ"

ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจและพูดว่า "พ่อของผมได้ตัดสินใจเรื่องนี้ไว้แล้ว ดังนั้นพวกคุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้"

"ฉันเดาว่าคุณลุงคงจะชอบเซี่ยงตงฉิง" ฉีหยุนเฟิงยิ้มอย่างมั่นใจ

“ใช่ครับ... เขาชอบมาก เขาก็ยังทำท่าทางให้ผมด้วย” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างจริงจัง

“หือ?” ฉีหยุนเฟิงกล่าว

ฉีเติ่งเสียนเหยียดมือขวาของเขาออก วางมันไว้ตรงหน้าฉีหยุนเฟิง จากนั้นค่อย ๆ กำนิ้วทั้งห้าของเขาให้เป็นกำปั้น

ฉีหยุนเฟิงตกตะลึงและพูดว่า "นายหมายถึงอะไร ขู่นายเหรอ ฉันจะทุบตีนายให้ตาย ถ้านายไม่แต่งงานกับเธอ"