มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1321

หลังจากคุยกับอวี้เสี่ยวหลงเกี่ยวกับการจัดการเสร็จแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ถามถึงการเตรียมการสำหรับคืนพรุ่งนี้เหมาะสมเรียบร้อยหรือไม่

นี่ก็ไม่ใช่ทีเขาที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ อวี้เสี่ยวหลงเป็นมืออาชีพในด้านศิลปะการปฏิบัติการทางทหารและรู้มากกว่าที่เขารู้อีกด้วย

หลังจากนั่งได้สักพัก อวี้เสี่ยวหลงก็ลุกขึ้นและจากไป

“ไอ้หนุ่มอาปิน คุณพอใจไหม?” ฉีเติ่งเสียนมองไปที่หวงฉีปิน ยกคางขึ้นแล้วถามด้วยความอวดดี

“ไม่พอใจอยู่แล้ว นายพลอวี้ไม่ใช่เพื่อนผู้หญิงของคุณ วันนี้คุณก็ยังคงเป็นผู้บัญชาการโดดเดี่ยว!” หวงฉีปินพูดอย่างปากแข็งและใบหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก

“ฉันโทรเรียกอวี้เสี่ยวหลงมา คุณก็ยังไม่พอใจ?” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่พอใจ

หวงฉีปินหัวเราะเยาะ เห็นได้ชัดว่ายังคงไม่พอใจ

เหลยเสวี่ยเจียวรู้สึกว่าผู้ชายเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจจริงๆ สามารถเถียงกันไปเถียงกันมาเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้?

เธอมองไปที่เงาด้านหลังของอวี้เสี่ยวหลง เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับตัวเอง ไม่รู้ว่าภูมิหลังครอบครัวเป็นแบบไหนถึงสามารถบ่มเพาะให้ออกมาเป็นผู้หญิงเช่นนี้ได้!

จากนั้น เธอเห็นชายเมาเหล้าคนหนึ่งขวางทางของอวี้เสี่ยวหลง จากนั้นก็ถูกอวี้เสี่ยวหลงคว้ามือที่ยื่นออกมาจะแตะต้องเธอ จากนั้นก็โยนมันข้ามไหล่ออกไปไกลกว่าห้าเมตร...…

ทันใดนั้นผู้คนรอบข้างก็แยกย้ายกันไปทั้งสองด้านราวกับกระแสน้ำ อวี้เสี่ยวหลงกดปีกหมวกของเขาอย่างใจเย็นแล้วเดินออกไป

ชายที่ถูกโยนก็ขายหน้าและพูดด้วยความโกรธ “นังสารเลว กล้าลงมือกับฉัน! พวก ไปจัดการเธอ!”

จากนั้น มีชายหลายคนติดตามชายคนนี้และพุ่งออกจากบาร์เพื่อไปหาเรื่องอวี้เสี่ยวหลง

“เอ๋ ที่ไหนก็มีแต่คนหาที่ตาย!” จี้ข่ายพูดขณะมองดู จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่หน้าต่างอย่างมีความสุข และเอาหัวออกไปดูความตื่นเต้นที่ประตู

ปรากฏว่าทันทีที่ยืดออกก็เห็นแต่คนล้มลงบนพื้นแล้ว อวี้เสี่ยวหลงส่งเสียงชิ แล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์และขับออกไปอย่างสง่างาม

จี้ข่ายตบริมฝีปากของเขาแล้วพูดว่า “สมแล้วที่เป็นนายพลอวี้ เด็ดขาดชัดเจน”

ทันทีที่เขาเดินกลับไปที่ที่นั่ง ก็ได้ยินฉีเติ่งเสียนถามอย่างไม่แยแสว่า “เผือกของคุณนี้เก็บความสุกไหม?!”

“เผือกอะไร บนโต๊ะนี้ไม่มีเผือก! ไม่มีแม้แต่เมล็ดเผือกด้วยซ้ำ!” จี้ข่ายอดไม่ได้ที่จะอุทาน

“เมื่อกี้คุณไม่ได้ปูเสื่อกินเผือกหรอกหรอ?” ฉีเติ่งเสียนมองเขาอย่างยิ้มไม่ยิ้มแล้วถาม

จี้ข่ายพูดไม่ออกและทำได้แค่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรเลย

ไม่นานหลังจากที่อวี้เสี่ยวหลงเดินจากไป ก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งมาที่บาร์ ซึ่งแตกต่างไปจากนิสัยที่กล้าหาญและสง่างามเมื่อกี้อย่างสิ้นเชิง เธอแต่งตัวแบบตระการตาแต่ไม่มีเสน่ห์ นิสัยเหมือนกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่มีฐานะ แต่กลับให้ความรู้สึกสงบที่แปลก

หลังจากประสบกับบทเรียนเมื่อกี้ที่เพิ่งได้รับจากอวี้เสี่ยวหลง อันธพาลในบาร์ก็ถูกควบคุมมากขึ้นในครั้งนี้ และชื่นชมความงามอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ผิวปากแม้แต่น้อย

เมื่อทุกคนกำลังสงสัยว่าสาวงามคนนี้จะนั่งที่ไหน ก็เห็นเธอกำลังมุ่งหน้าไปที่ชั้นสองอีกครั้ง

“ถึงแม้คนนี้จะเทียบนายพลอวี้ไม่ได้ แต่นี่ก็สุดยอดเลยนะ!” จี้ข่ายแอบให้คะแนนในใจอีกครั้ง แค่ขาสวยๆคู่นั้น กับถุงน่องสีดำก็สมควรได้รับคะแนนสูงแล้ว

เขาตะลึง เมื่อเด็กสาวเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเขา

ฉีเติ่งเสียนกำลังก้มหน้าดูลูกเต๋า ไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนเดินตรงมาหาเขา