“ทำไมไม่ฆ่าทิ้งไปซะ?”
เมื่ออวี้เสี่ยวหลงเห็นว่าฉีเติ่งเสียนเพียงแค่ทำให้ฟู่จี้หมิงล้มลงเท่านั้น อวี้เสี่ยวหลงก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถามขึ้นมา
ในความคิดของเธอ ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้ชายประเภทที่ฆ่าคนก็เหมือนกับการตัดหญ้า และจะไม่มีวันข่มขู่แบบนี้แน่นอน
ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและพูดว่า “แม้ว่าแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลจะเก่งแค่ไหนแต่ท้ายที่สุดแล้วมันคือประเทศหัวกั๋ว ไม่ว่าพวกเขาจะเก่งขนาดไหนพวกเขาไม่มีทางพลิกท้องฟ้าได้ ยิ่งกว่านั้นสํานักงานใหญ่ของพวกเขาก็อยู่ไกลกับเวินเกอหัว มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะจัดการกับฉัน”
ครั้งนี้แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลส่งทหารอากาศมามากกว่าสองร้อยนาย แต่พวกเขาก็ถูกทําลายล้างที่นี่ แม้ว่าจะยังมีกําลังเหลืออยู่แต่มันก็จะไม่แข็งแกร่งไปมากกว่านี้
ยิ่งกว่านั้นแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลคงขัดแย้งกับรัฐบาลหัวกั๋ว ไม่อย่างนั้นแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลก็คงไม่ปักหลักอยู่ที่เวินเกอหัวแน่นอน
อวี้เสี่ยวหลงพูด “นายยังคิดที่จะเรียกค่าไถ่กับเขาจริงๆเหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนพูด “ถ้าไม่อย่างงั้นหล่ะ?แล้วฉันจะไว้ชีวิตเขาทำไม? แน่นอนว่าจะใช้เรียกค่าไถ่!”
อวี้เสี่ยวหลงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้สนใจแต่เรื่องเงินจริงๆ เมื่อเร็วๆนี้เขาไม่ลืมทำทุกสิ่งเพื่อสร้างรายได้ เหม็นกลิ่นเงิน!
“โอเค ฉันขี้เกียจจะสนใจนายแล้ว” อวี้เสี่ยวหลงยิ้มอย่างเย็นชา
“คุณไม่จำเป็นต้องสนใจ!” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะพูด ดูหยิ่งผยองมาก
สิ่งนี้ทําให้อวี้เสี่ยวหลงโกรธ เธอช่วยเขาขนาดนี้ แต่ผู้ชายคนนี้ตอบแทนเธอคำพูดถากถางแบบนี้งั้นเหรอ?มันจะมากเกินไปแล้ว!
ผู้ปรมาจารย์ฉีที่ความฉลาดทางด้านอารมณ์ เขาไม่รอให้อวี้เสี่ยวหลงได้โกรธ เขาก็มีสติทันทีและพูดว่า “เสี่ยวหลง ฉันผิดไปแล้ว ฉันทำผิดพลาดไม่ได้เหรอ?คุณก็รู้ เราเป็นแค่ตาแก่ฉีที่ไม่เคยเรียนหนังสือ...”
“.......” อวี้เสี่ยวหลงพูดไม่ออก เธอแค่มองไปที่ราชาแห่งการละครอย่างเย็นชา
“นายเรียกราคาถูกใช่ไหม?” หลังจากนั้นไม่นานอวี้เสี่ยวหลงก็พูดด้วยรอยยิ้ม
หลังจากพูดจบ เมื่อเธอเห็นว่าคนของเธอเกือบจะทําความสะอาดสนามรบแล้ว เธอก็โบกมือประกาศถอนทีม และหันหลังกลับ
ฉีเติ่งเสียนพูดกับอวี้เสี่ยวหลง ว่า “เรื่องครั้งนี้ ขอบคุณนะ!”
เมื่อเห็นว่าอวี้เสี่ยวหลงเมินเขา เขาทําได้เพียงยักไหล่ จากนั้นจึงอุ้มฟู่จี้หมิงที่เป็นลมและไปที่ท่าเรือตามที่ตกลงกันล่วงหน้า
เมื่อเขามาถึงท่าเรือก็มีเรือประมงลำหนึ่งจอดรออยู่ที่นั่น ตอนเช้าตรู่ในความมืดและลมแรง กัปตันกำลังสูบซิการ์อยู่บนดาดฟ้า
ในความมืด สามารถทำให้มองเห็นไฟที่กระพริบได้
“โอ้ รองหัวหน้าใหญ่คุณมาถึงแล้ว ผมรออยู่ที่นี่มานานแล้ว!” เมื่อกัปตันเห็นฉีเติ่งเสียนและคนอื่นๆ อุ้มใครบางคนขึ้นเรือ เขาก็ลุกขึ้นยืนและส่งซิการ์ให้ทันที
ฉีติ่งเสียนส่ายหัวปฏิเสธ และหลังจากนั้นก็โยนฟู่จี้หมิงลงบนดาดฟ้าให้โดยตรงและพูดว่า “นี่ พาแกะอ้วนมาแล้ว ช่วยดูแลให้หน่อย ส่วนเรื่องที่ขอให้นายไปรับคนของพวกเราในเรือนจําโยวตู่ ถึงไหนแล้ว?”
กัปตันพูด “ไม่ต้องห่วง ผมส่งคนสนิทที่เก่งที่สุดไป จะส่งถึงคุณในอีกไม่กี่วัน!”
“ว่าแต่ แกะอ้วนนี่คือใคร? เป็นคุณชายของตระกูลจี้อีกแล้วเหรอ?”
“ไหนผมขอดูหน่อย...”
กัปตันส่องไฟไปที่ใบหน้าของฟู่จี้หมิง หลังจากนั้นก็ถอนหายใจอย่างเย็นชาและพูดว่า “รองหัวหน้าใหญ่ นี่คุณลักพาตัวใครมา!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...