มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1327

"เห้ย ดูสิว่าสิ่งนี้คคืออะไร! "

ฉีเติ่งเสียนหลบอยู่หลังบังเกอร์ ยมือขึ้นกระทันหัน โยนบางของบางอย่างออกมา

คนที่ยังเล็งปืนมาเมื่อครู่นี่ชะงัก ที่แท้ก็คือวงแหวนของระเบิด!

ไม่คิดเลยด้วยซ้ำ ต่างคนก้ต่างหมอบลงไปคนละทิศละทาง แต่เพียงช่วงเวลานี้ ระเบิดมือที่ติดอยู่กับศพนั้นก็ระเบิดทันที!

"เบิ้ม! "

เสียงระเบิดดังขึ้น สามารถเห็นฉากที่น่าขยะแขยงของเลือดและเนื้อที่ปลิวไปทุกที่ ทำให้ทุกคนที่เห็นอยากจะอ้วก

แต่ลูกน้องของอวี้เสี่ยวหลง กลับใช้ประโยชน์จากเวลานี้เร่งความเร็วขึ้น สถานการณ์นี้ยากมากสำหรับกองทัพทางอากาศของเเก๊งบิ๊กเซอร์เคิล ยิ่งทำให้มันดูแย่มากกว่าเดิม!

ฟู่จี้หมิงหลบอยู่หลังบังเกอร์ มองดูกองทัพอากาศประสบความสูญเสียครั้งแล้ววครั้งเล่า สีหน้าอดไม่ได้ที่จะซีดขาวลง รู้สึกถึงความกลัวบางอย่าง

แน่นอนว่าเขาเป็นถึงชายน้อยของแก๊งบิ๊กเคิล แต่เขาทั้งชีวิตนี้เขาเคยเห็นฉากนองเลือดแบบนี้ที่ไหนกัน? !

หลังจากที่คนของอวี้เสี่ยวหลงบุกเข้าไปในอู่เรือที่ร้างแล้ว การต่อสู้แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มฝ่าเดียวมากขึ้น ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการสังหารหมู่ฝ่ายเดียว

เนื่องจาก การโจมตีครั้งนี้เกิดขึ้นกระทันหันเกินไป อีกอย่างนักรบที่อวี้เสี่ยวหลงึกฝนมาก็เก่งเกินไปแล้ว!

ในอดีตมักเป็นกองทัพอากาศของแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลที่มีอำนาจทำลายกองทัพอื่น แต่ครั้งนี้ พวกเขากลับได้ลิ้มลองรสชาติของการถูกโจมตีบ้าง

ฉีเติ่งเสียนแค่เล่นเป็นบทบาทไม้เขี่ยอึ ดูว่าฝ่ายไหนจะโต้กลับแข็งแกร่งกว่ากัน แล้วเดินไปตลบหลัง ทุบตีสาหัสจากนั้นก็หนีไปไกล

การกระทำของคนเขาแบบนี้ ทำให้พวกกองทัพอากาศต่างก้อดไม่ได้ที่จะบ้าเล็กน้อย ผู้มีฝรมือระดับสูงสุดเช่นนี้มาที่นี้เพื่อโกง! มาตลบหลัง! อย่างนั้นจะเล่นยังไงอีก?

ตบครั้งหนึ่ง เร็วมาก ใช้ท่ากระทุ้งซ้าย ท่าขาแส้ขวา กองทัพอากาศอีกคนก็ล้มลงแล้ว

คนของแก๊งบิ๊กเคิลต่างก็คิดว่าฉีเติ่งเสียนเป็นเพียงคนที่มาแสดงเท่านั้น เขานั้นไม่ใช่คน เขามาที่นี้โดยเฉพาะ!

จากนั้นประมาณยี่สิบนาทีผ่านไป เสียงปืนเริ่มกระจัดกระจาย การต่อสู้ของด้านแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลอ่อนแอลง

ผ่านไปอีกหลายนาที การต่อสู้จบลง

ฟู่จี้หมิงทั้งร่างตะลึง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมนักรบมืออาชีพถึปรากฎอยู่ที่นี่ อีกอย่างการโจมตีของกองทัพอากาศหล่ะ? !

ในเวลานี้อวี้เสี่ยวหลงปรากฎตัวออกมา เธอขมวดคิ้ว กล่าวถามนิ่งๆ"จัดการหมดหรือยัง? ! "

"รายงานหัวหน้า การต่อสู้จบแล้ว ทำลายล้างศัตรูสองร้อยสิบแปดคน อุปกรณ์ยึดยังไม่ได้ถูกนับ"นักรบคนหนึ่งออกมรายงาน ทำความเคารพต่ออวี้เสี่ยวหลง กล่าวรายงานผล

"ผู้เสียชีวิตของเราหล่ะ?"อวี้เสี่ยวลงกล่าวถามอีก

"ด้านเราบาดเจ็บแปดคน ไม่มีผู้เสียชีวิต"นักรบกล่าวรายงานต่อ

อวี้เสี่ยวหลงพยักหน้าอย่างพอใจ กล่าว"ดี เก็บกวาดสถานที่ได้เลย! "

เหล่านักรบต่างก็เริ่มลงมือ เริ่มการเก็บกวาดสถานที่

ฉีเติ่งเสียนดึงฟู่จี้หมิงที่ซ่อนอยู่ในความมืดออกมา ชายน้อยแห่งแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลถูกทำให้ตกใจ อย่างกับนกกระทา สั่นไปทั้งตัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"คุณชายฟู่ กองทัพอากาศแห่งแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลของคุณใช้ไม่ได้เลยนะ ไม่ทนแรงกระทืบเลย! "ฉีเติ่งเสียนยืนมือไปปัดฝุ่นบนตัวของฟู่จี้หมิง กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"แก......แกมันเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจ ถึงกล้าใช้อำนาจของรัฐมาจัดการฉัน คนพวกนี้ต่างก็นักรบของกองทัพมังกรทมิฬ! "ฟู่จี้หมิงกัดฟันกล่าว ดวงตาแดงก่ำ ด่าทันที

"ฉันให้คุณไปแล้วหรือไง? ! "ฉีเติ่งเสียนกลับยกเปลือกตาขึ้น ถามเบาๆ

"แกหมายความว่าอะไร?"ฟูจี้หมิงหวาดกลัวและโกระเคือง ไม่คิดว่าไอ้นี่จะไม่ยอมปล่อยตัวเองไป "แกจะเอายังไง?"

ฉีเติ่งเสียนเงียบไปสักครู่ ฉีกยิ้ม กล่าว"คุณถูกลักพาตัวแล้ว! "

อวี้เสี่ยวหลงที่อยู่ด้านข้างแทบจะกระอักเลือด ผู้ชายคนนี้ พูดอะไรก็ไม่รู้จักระวังหน่อยหรือไง? ต่อหน้าเขาที่เป็นถึงนายพลแห่งกองทัพมังกรทมิฬ พูดเรื่องแบบนี้? !

ฉีเติ่งเสียนหันไปมองเธอ กล่าว"เขาไม่ใช่คนของประเทศหวาน เขาเป็นสัญชาติของประเทศเฟิงเย่ว์ คุณไม่มีหน้าที่ที่จะต้องปกป้องเขา ไม่ผิดกฎหมายหรอก......"

อวี้เสี่ยวหลงเห็นด้วยกับคำพูดของเขาอย่างไม่เต็มใจ

"เมื่อครู่แกไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นถึงผู้คุมเรือนจำหรือไง! "ฟู่จี้หมิงเบิกตาโกรธเกรี้ยวกว้าง "แกลักพาตัวฉัน ไม่ผิดกฎหมาย? อีกอย่าง ยังเป็นการรู้กฎแต่ก็ยังทำผิด! "

ฉีเติ่งเสียนกล่าว"โอ๋......ลืมบอกคุณไป ก่อนหน้านั้นฉันถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ก่อการร้าย ถูกถอดถอนเป็นที่เรียบร้อย! "

ฟู่จี้หมิงแทบถูกทำให้โกรธตาย ไม่สำคัญว่าผู้ชายคนนี้จะเอาชนะตัวเองได้หรือไม่ เขาหยิบมีดสั้นออกมา เหวี่ยงออกไป แทงไปที่ท้งขอคู่ต่อสู้!

ฉีเติ่งเสียนหลบได้อย่างบังเอิญ จากนั้นพริกตาเดียวมีดสั้นก็อยู่บนคอของฟู่จี้หมิง

ฟู่จี้หมิงรู้สึกว่าคอของตัวเองเจ็บ จากนั้นกล้ามเนื้อถายในก็กระตุกอย่างรุนแรง ภาพข้างหน้ามืดลง สลบไปคาที่ ไม่สามารถขยับได้อีก

"แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลคงจะมีเงินเยอะสิท่า? ! "ฉีเติ่งเสียนยิ้มกว้าง รู้สึกว่าในใจอุ่นวุ่บว่าบ

เนื่องจาก ช่วงนี้มีแต่รายจ่าย ไม่มีรายได้อะไรเลย ไม่ง่ายเลยที่จะคว้าโอกาสได้ อย่างนั้นก็ไม่ต้องผ่าเนื้อสักสองชิ้นได้ไงล่ะ?