มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1352

เพียงด้วยท่าทางและความแข็งแกร่งของการแกว่งของฉีเติ่งเสียน สวีเอ้าเสวี่ยก็รู้ว่าเธอติดกับดักแล้ว

อีกทั้ง เขาก็ยุติการแข่งขันอีกทั้งกับฉีนเติ่งเสียน เพราะว่าเขารู้ดีว่าหมอนี่จ้องจะมาแข่งตีกอล์ฟกับตัวเอง

ถ้าแข่งกันอีกหลายๆรอบ มีแต่แพ้ๆ นอกจากว่าตัวเองจะจะโชคดีมากๆ

เห็นหน้าที่เย็นชาของสวีเอ้าเสวี่ย ฉีเติ่งเสียนหัวเราะขึ้นแล้วพูด: “เป็นไง ทักษะของพี่ๆผ่านไหม?ลูกอินทรี!”

สวีเอ้าเสวี่ยกำหมัด ทนไม่ไหวเอาไม้กอล์ฟฟาดไปที่หัวของฉีเติ่งเสียน

สุดท้าย ฉีเติ่งเสียนหลบทัน ทุบลงไป เขาโค้งเอวไปเก็บลูกแล้วยืนขึ้นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

สวีเอ้าเสวี่ยคนที่ไม่ใช้สมองแบบนี้ การกระทำของเขา อาจทำให้ฉีเติ่งเสียนนั้นบาดเจ็บได้

เห็นไม้กอล์ฟแพงๆของตัวเองถูกทำลาย สวีเอ้าเสวี่ยเจ็บใจมากจนร้องไห้แบบไร้น้ำตา!

“ฉันชนะแล้ว คุณแพ้แล้ว!”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเบาๆแล้วพูดขึ้น

“เมื่อสักครู่คุณไม่ได้พูดว่าพนันอะไร ชนะก็ชนะ”สวีเอ้าเสวี่ยโยนไม้กอล์ฟตัวเองทิ้งแล้วพูดอย่างเย็นชา

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วโบกมือถามขึ้น: “คุณขี้ขาด?ถ้าคุณขี้ขาดก็พูดมาตรงๆ อย่าทำแบบนี้”

สวีเอ้าเสวี่ยที่หยิ่งผยองจะกล้ายอมรับได้ไงว่าตัวเองขี้ขาด เขาหดหน้าลงไป ไม่สนฉันฉีเติ่งเสียน แล้วทำเหมือนไม่ได้ยิน

แน่นอนว่าฉีเติ่งเสียนไม่ปล่อยไปหรอก เขาไปขวางไว้แล้วหัวเราะอย่างเย็นชา

“อย่าแสแสร้งเลย กล้าพนันก็ต้องกล้ารับมัน คุณแพ้แล้ว!”ฉีเติ่งเสียนพูด

“ฉันพนันอะไรกับคุณไว้?คุณไม่ได้บอกว่าคุณพนันอะไรนิ!”สวีเอ้าเสวี่ยพูดอย่างไม่อายแล้วทำตัวซื่อๆ

“อย่านั้นฉีโทรหาอวี้เสี่ยวหลงบอกว่าคุณอยู่จิงเต่า อีกทั้งแพ้พนันฉันแล้วไม่พอใจ”ฉีเติ่งเสียนจัดท่าไม้ตาย

สวีเอ้าเสวี่ยได้ยินสีหน้าเปลี่ยนไปในทันที แสแสร้งต่อไม่ไหวแล้ว กัดฟันอย่างดุๆแล้วพูดขึ้น: “คนที่นานสกุลฉี โหดนะคุณ!คุณอยากจะเอายังไงก็บอกมา!”

ฉีเติ่งเสียนพอใจแล้วพยักหน้าทันที แล้วแอบยิ้มพูดขึ้น: “เป็นแฟนกับฉันหนึ่งวันเป็นไง?ก็แค่เปลี่ยนบทบาท เหมือนคนเป็นแฟนกันยังนั้น”

สวีเอ้าเสวี่ยนั้นลำบากใจกว่าโดยฆ่าอีก พูดอย่างโกรธๆ: “คุณว่าฉันจะสามารถมองข้ามสิ่งต่างๆของคุณได้หรอ?ล้อเล่นอยู่หรอ คุณเป็นคนเลว ใครจะเป็นแฟนกับคุณ!”

“กล้าพนันก็ต้องรับผลแพ้ให้ได้สิ อย่าพูดอะไรกับฉัน”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างทนไม่ไหว

สวีเอ้าเสวี่ยอยากพูดว่าอย่าหวัง ก็เห็นเฮ่อตั่วเหลียนเพื่อนของเขาปรากฏตัวที่สนามแล้วหัวเราะพูดขึ้น: “ลูกศิษย์ของคุณมาแล้ว!”

ฉีเติ่งเสียนสีหน้าเปลี่ยน แล้วหันไปมอง เห็นเฮ่อตั่วเหลียน ไม่ใช่หยางกวนกวนก็ถอนหายใจ

เฮ่อตั่วเหลียนก็เห็นฉีเติ่งเสียน แล้วเดินมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม จากนั้นก็มองสวีเอ้าเสวี่ยนจากบนลงล่างแล้วพูดขึ้น: “อาจารย์ คุณมาทำอะไรที่นี่?”

“ไม่เห็นหรอว่าฉันกำลังยุ่ง?”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่พอใจ

“คนนี้คือคุณหนูสองของตระกูลเฮ่อ?สวยงามมากเลย”สวีเอ้าเสวี่ยพูดแล้วจับมือกับเฮ่อตั่วเหลียน

เฮ่อตั่วเหลียนพูดอย่างตะลึง: “คุณคือ?”

สวีเอ้าเสวี่ยพูด: “ฉันชื่อมิลลิเซนต์ ทำธุรกิจเล็กๆที่หนานหยาง”

เฮ่อตั่วเหลียนพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็มองฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาที่ซับซ้อน ที่แท้ก็เป็นคนเจ้าชูและผู้ชายเลวๆอย่างที่เหลยเสวี่ยเจียวพูดไม่มีผิด!

ฉีเติ่งเสียนสีหน้าอมมืดเหมือนถูกว่า แล้วถามขึ้น: “สายตานั้นของคุณหมายความว่ายังไง?”