มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1384

ฉีเติ่งเสียนใช้ลัทธินอกรีตมาเป็นแพะรับบาป หลานอวี่ไม่ต้องคิดก็ยังรู้ แน่นอนว่าต้องเป็นแผนการชั่วร้ายของฉีเติ่งเสียน

คนตระกูลรอธไชล์ดก็ไม่ใช่พวกโง่เง่า จะไปร่วมมือกับพวกนอกรีตขโมยคทาไปทำไม!

ขอแค่เขายึดมั่นที่จะสนับสนุนตระกูลเย่ ถ้าอย่างนั้นฉีเติ่งเสียนก็ยากที่จะก่อการใดๆ ได้

อีกทั้งฮิลด์ก็ยังพูดเองว่าต้องเก็บอารมณ์ ใช้ความไม่เปลี่ยนแปลงมารับมือความเปลี่ยนแปลง หลีกเลี่ยงที่จะให้โอกาสฉีเติ่งเสียนลงมือ

เป็นคนที่ฉลาดเฉลียวยิ่ง จะมาทำเรื่องโง่ๆได้อย่างไร？

ฉีเติ่งเสียนมองดูหลานอวี่แล้วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแล้วกล่าวว่า “พูดดีๆนะ ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้น ฮิลด์ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ถึงทำเช่นนั้นไป”

คนอย่างเขาไม่มีทางที่จะมาพูดปกป้องศัตรูแน่นอน อีกฝ่ายก็เจ้าเล่ห์เช่นกัน มาแอบอัดเสียง เขาไม่สมควรที่จะโดนหรอกเหรอ？

“กล้าทำไม่กล้ารับ？” หลานอวี่หัวเราะอย่างเย็นชา “ทว่าคุณไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร！ใช้วิธีการเช่นนี้ ทำอะไรฮิลด์ไม่ได้หรอก”

หลานอวี่ไม่ทราบรายละเอียดที่แน่ชัด แค่คิดว่าฉีเติ่งเสียนใช้วิธีชั้นต่ำเช่นนี้ มาใส่ร้ายทายาทตระกูลรอธไชล์ด คิดว่าไม่มีทางสำเร็จแน่

ฉีเติ่งเสียนที่กำลังจะพูดจาเยาะเย้ยต่อนั้น ก็เห็นเย่จีสงยิ้มออกมากล่าว “คุณฮิลด์ได้ออกมาแล้ว！”

หลานอวี่ก็เห็นฮิลด์เดินออกมา จึงต้องลดน้ำเสียงลง แล้วพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า “คุณกล้าใส่ร้ายคนมั่วซั่ว ต่อจากนี้รอรับกรรมได้เลย！”

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ กว่าครึ่งก็คือพระสันตะปาปาคิดว่าได้เงินแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะจับตัวฮิลด์ไว้อีก จึงปล่อยตัวเขาออกมา

หลังจากฮิลด์เห็นเย่จีสงกับหลานอวี่แล้ว ก็ตกใจจากนั้นก็รีบเดินมาหา

หลานอวี่หลีกทางให้ฉีเติ่งเสียนออกไปรับหน้า แล้วกล่าวกับฮิลด์ว่า “คุณฮิลด์ ยินดีอย่างยิ่งที่ได้เจอคุณ！”

ฮิลด์คิดว่าคำพูดของหลานอวี่นั้นค่อนข้างแดกดัน ใบหน้าปรากฏความโกรธขึ้น แล้วยกมือขึ้นแล้วตบไปที่แก้มของเธอ

หลานอวี่ไม่ทันได้ตั้งตัว จึงถูกตบที่แก้มอย่าแรง จนรู้สึกได้ถึงที่ไหลอยู่ในปาก

“นังกระหรี่！” ฮิลด์อดไม่ได้ที่จะตะโกนด่าเขาออกมา หลังจากจัดแจงเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ก็หลบไปอยู่ด้านข้าง

เย่จีสงพูดอย่างตกใจว่า “คุณฮิลด์ นี่……คุณ……”

ฮิลด์หันหน้ามามองเขาแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่ต้องมาพูดกับฉัน！ไปตายไปเจ้าโง่！”

หลานอวี่กุมที่หน้าของตัวเอง รู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว เพราะเธอไม่เข้าใจว่าฮิลด์มาลงมือกับเธอทำไม

เนื่องด้วยหลังจากที่ฮิลด์ถูกศาสนาศักดิ์สิทธิ์จับตัวไป เธอก็เกิดกังวลขึ้น ดังนั้นจึงมาที่นี่กับเย่จีสง เพื่อที่จะได้รู้ข่าวอย่างทันท่วงที

ผลคือทันทีฮิลด์ออกมาแล้ว ก็ยกมือขึ้นตบเข้าที่หน้าของเธออย่างจัง

หลานอวี่ภูมิใจในสถานะของเธอ แม้ว่าเธอเป็นเพียงคนใช้ของจ้าวหมิงลู่ แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนมากมายนับถือเธอ แต่หลังจากถูกฮิลด์ตบแล้ว เธอก็ได้แต่เก็บอารมณ์ไว้

ไม่มีทาง นั่นคือผู้สืบทอดของตระกูลรอธไชล์ดเชียวนะ หากตัวเองโมโหที่เขากับความหุนหันพลันแล่นของเขา เกรงว่าคนข้างบนจะไม่เห็นดีเห็นงามด้วยแน่

“ฮ่าฮ่า คุณคือคนใช้ของจ้าวหมิงลู่？ทำไมดันโดนตบหน้าแรงจนกลัวหัวหดขนาดนี้？”

“ฮิลด์นั้นเป็นแพะอ้วนอย่างแท้จริง เสียเงินไปกว่าห้าพันล้านดอลลาร์ในครั้งเดียว เสียดายที่ถูกพระสันตะปาปาตัดเงินไปสี่พันล้านดอลลาร์！” ฉีเติ่งเสียนมองดูรถเเล่นออกไปไกล ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ครั้งหน้าหากต้องมารีดไถฮิลด์อีกล่ะก็เกรงว่าไม่ง่ายขนาดนั้นแล้ว วิธีใส่ร้ายคนเช่นนี้ ไม่สามารถทำบ่อยๆได้ มิฉะนั้นก็คงไม่สำเร็จ

จริงๆแล้ว พระสันตะปาปาคิดว่าจะทำไม่ได้ แค่เพียงทุกครั้งพวกนอกรีตนั้นหาจังหวะพลิกโอกาสไม่ได้ จะทำยังไงเขาก็เห็นด้วยไปหมด

จะได้หรือไม่ได้เงินก็ไม่เป็นไร ที่สำคัญคือต้องใชศาสนาศักดิ์สิทธิ์มาลงโทษพวกนอกรีตอย่างจริงจัง

หลานอวี่หายใจเข้าลึกๆ จึงเริ่มสงบอารมณ์ลงได้ ในใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความวิตก

ตอนแรกก็คือการล่มสลายของตระกูลเฮ่อ ต่อมาฉีหยุนเฟิงก็ทรยศ หลิวต้าฟู่ก็มาทำร้ายอีก รอบนี้ฮิลด์ที่สามารถปกป้องตระกูลเย่ได้นั้นก็ต้องมาเกิดเรื่อง......ในตอนนี้เธอรู้สึกว่าไม่สามารถคุมเทศกาลในจิงเต่าได้！

“คุณหลาน ทำอย่างไรดี……” เย่จีสงรู้สึกตื่นตระหนกจากนั้นเดินไปข้างๆหลานอวี่แล้วถามเบาๆ

“อย่ากลัวไปเลย！” หลานอวี่พูดให้กำลังใจตัวเอง

เย่จีสงได้ยังถูกฉีเติ่งเสียนตบหน้ามาแล้วสองครั้ง ในใจนั้นได้เกิดความกลัวขึ้นมา ตอนนี้ยังมาเห็นฮิลด์มาแล้วก็จากไปเช่นนี้ เขาก็เกิดความไม่สบายใจขึ้น

ฉีเติ่งเสียนยิ้มให้กัยคนทั้งคู่จากนั้นกล่าว “หากไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ！หากต้องการอะไรเพิ่มก็มานัดฉันล่วงหน้าได้เลย！”

หลังจากพูดแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ขึ้นรถบีเอ็มซีรี่ย์เจ็ด แล้วก็จากไป

“คุณลองติดต่อฮิลด์ดูว่าเขาจะพูดยังไงบ้าง” หลานอวี่รอจนคนไปหมดแล้วค่อยพูดกับเย่จีสง

หน้าครึ่งหนึ่งของเธอนั้นได้บวมเป่งขึ้นมา ดูแล้วน่าเกลียดมาก