มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1394

หลังจากจัดการกับเกาซงแล้ว หยางกวนกวนก็กระโดดขึ้นจากพื้นด้วยท่า“คิพอัพ” และยืนอย่างมั่นคง

ทางฝั่งหลงเหมินแพ้สองเกมติด และวัยรุ่นทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าที่ไม่ดี

ฉีเติ่งเสียนสามารถพิชิตโลกได้ก็เท่านั้น แม้แต่ลูกศิษย์ของเขาที่เป็นผู้หญิงยิงเรือก็ยังกระฉับกระเฉงขนาดนี้เลยเหรอ?!

ผู้อาวุโสหลงเหมินที่เพิ่งเริ่มพูดหน้ายิ่งกังวล ยังอยากให้หยางกวนกวนประสบความพ่ายแพ้อย่างหายนะ ตบหน้าฉีเติ่งเสียนอย่างแรง แต่สุดท้ายแล้วใบหน้าของเขากลับบวมซะเอง!

โหยวฮ่าวอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ “ให้ฉันลองดูว่ากังฟูของคุณแข็งแกร่งแค่ไหน!”

ในระหว่างการสนทนา โหยวฮ่าวไม่ได้ให้โอกาสหยางกวนกวนในการปรับการหายใจ โฉบเข้ามาโดยตรง เหมือนกับนกอินทรีที่กระโจนเข้าสังหารกระต่ายสีเทา

แต่หยางกวนกวนก็เคลื่อนไหวทันทีที่โหยวฮ่าวเคลื่อนไหว เห็นได้ชัดว่า การสู้ของทั้งสองทำให้เธอคึกคักขึ้นมา!

การเคลื่อนไหวของเธอคล่องแคล่วราวกับลิง อีกทั้งยังมีสปิริตกล้าหาญชาญชัยที่ชนะสองคนติด เหมือนกับความคล่องแคล้วที่เด็ดขาดสลายไป ทันทีที่เข้าใกล้ รูปร่างที่คล้ายลิงก็เกาหน้าโหยวฮ่าว!

สิ่งนี้ทำให้โหยวห่าวแทนที่จะได้รุกก่อน กลับเสียการรุกไป เพราะเขาไม่ได้คาดว่าจะรุกก่อน เพราะด้วยสมรรถภาพทางกายของหยางกวนกวนที่ลดลง จากการต่อสู้สองครั้งติดต่อกัน และยังมีความดุร้ายขนาดนี้!

เห็นเพียงหมัดทั้งสองของหยางกวนกวนราวกับสายฟ้า เป็นที่หมัดเร็วและเป็นการรุกที่รุนแรงมาก พยายามแสดงให้เห็นท่าทาง“ยิ่งตียิ่งควบคุมไม่ได้”ของมวยสิงอี้ ถ้าโหยวฮ่าวไม่ล้มลง ก็จะเป็นเธอเองที่ต้องล้มลง

หลังจากการรุก หยางกวนกวนก็ตามมาด้วยหมัดแยกกระบวนท่าเสือทันที เมื่อสถานการณ์ของเสือใกล้จะจบลง ก็แปลงร่างเป็นกระบวนท่าม้าทันทีและโจมตีด้วยหมัดระเบิด สั่นสะเทือนจนทำให้โหยวฮ่าวหน้าซีดและถอยกลับ

หลังจากกระบวนท่าม้าผ่านไป ก็เคลื่อนไหวเป็นเหมือนมังกรทันที และทุกหมัดก่อให้เกิดพลังลมอันน่าสะพรึงกลัว พัดจนความเจ็บปวดแผ่ไปทั่วใบหน้าของโหยวฮ่าว

สิงอี้ทั้งสิบสองรูปแบบ ได้ฝึกซ้อมออกจากตัวของหยางกวนกวนด้วยจิตใจที่แน่วแน่ ทั้งฆ่าทั้งกดจนโหยวฮ่าวหายใจไม่ออก และแม้แต่จะถอนตัวออกจากกลุ่มการต่อสู้ก็ทำไม่ได้

พลังของเธอแข็งแกร่งมาก พลังหมัดก็ดุร้าย ได้เปรียบกว่าอย่างชัดเจน หลังจากผ่านไปกว่าสิบกระบวนท่า ในที่สุดก็พบช่องโหว่

การรุกด้วยกระบวนท่าหมีของหยางกวนกวนตามมาด้วยหมัดล้ม ฟาดไปที่แขนของโหยวฮ่าวอย่างรวดเร็ว กระดูกนั้นส่งเสียงกรอบแกรบทันที ทำให้ความสมดุลของโหยวฮ่าวไม่คงที่

โดยไม่ต้องรอให้โหยวฮ่าวปรับตัวเธอก็ตามด้วยกระบวนท่าเหยี่ยวขึ้นมาทันที คราวนี้ให้ความรู้สึกเหมือน “กระบวนท่าหมีผสมอินทรี”!

ไหล่ทั้งสองข้างของโหยวฮ่าวถูกกรงเล็บนกอินทรีจับไว้ และด้วยเสียงแหลมที่ดัง กระดูกก็เคลื่อนหลุดทันที

ตามด้วยกระบวนท่าม้าขาสูงของหยางกวนกวนเตะไปที่หน้าอกของโหยวฮ่าวอย่างรวดเร็ว ทำให้เขากระเด็นไปไกลกว่าห้าเมตร ล้มลงกับพื้นและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“มีใครสู้ได้อีกไหม!” หยางกวนกวนเหวี่ยงหัว กวัดแกว่งมือทั้งสอง และเหงื่อแวววาวก็หยดลงมาตามนิ้วอันเรียวยาว

การสามารถตีคนให้อยู่ในกำมือ และฝึกกังฟูได้ถึงระดับนี้ รูขุมขนในร่างกายสามารถเปิดและปิดได้อย่างอิสระ และเหงื่อสามารถระบายออกจากฝ่ามือเท่านั้น ยิ่งกว่านั้น หลังจากเชี่ยวชาญความลับของ “การกลั่นและเปลี่ยนแปลงลมปราณ” แก่นแท้ของมนุษย์ที่มีอยู่ในเหงื่ออาจเป็นลมปราณ และอุจจาระจะถูกล็อคอยู่ในร่างกาย และเหงื่อที่ปล่อยออกมาอาจมีสารพิษและของเสียในร่างกายมนุษย์

“ฉัน!” ในที่สุดผู้อาวุโสหลงเหมินก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป ส่งเสียงคำรามและเดินไปข้างหน้า

หยางกวนกวนย่อก้าวสองก้าว ยืนโดยให้เท้าซ้ายอยู่ข้างหน้าแล้วประสานเข้าไว้ด้วยกันเล็กน้อย แล้วยกมือขึ้นเพื่อยืนบนเสาของฝ่ามือแปดทิศ

“คุณไม่สนใจเหรอ? เฮ่อตั่วเหลียนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ฉีเติ่งเสียน และถามด้วยความประหลาดใจ “นี่ไม่ใช่วันรุ่นแล้ว”

“ไม่เป็นไร ตอนนี้เธอแข็งแกร่งมาก ปล่อยให้เธอลองต่อสู้ดู สามารถชนะได้” ฉีเติ่งเสียนยิ้มและไม่สนใจ

หยางกวนกวนเติบโตจนสามารถพึ่งพาตนเองได้เพียงพอแล้ว เมื่อเห็นเธอประพฤติเช่นนี้ ฉีเติ่งเสียนก็รู้สึกพึงพอใจอย่างเหลือล้น