“พี่หลาน วันนี้ช่วยผมเยอะมากจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเย่จีกั๋วผู้นี้จะเป็นผู้มีความสามารถ”
ฉีเติ่งเสียนยิ้มให้หลานโหยวและกล่าวขอบคุณ “สิบห้าล้านนั้น ผมไม่เอาแล้วดีกว่า”
“……” เดิมทีหลานโหยวอยากจะพูดไม่เป็นไรซักสองประโยค แต่หลังจากได้ยินประโยคหลังของฉีเติ่งเสียน ก็ไม่อยากพูดแล้ว ธาตุแท้ของผู้ชายคนนี้แย่มาก!
หลังจากโบกมือลาหลานโหยวแล้ว ฉีเติ่งก็เสียนก็รู้สึกง่วงนอน
ดังนั้น จึงไปที่บ้านของสวีเอ้าเสวี่ยโดยตรง
“เฮอะ คุณที่นามสกุลฉีโชคดีมากนะ!” สวีเอ้าเสวี่ยหลังเห็นฉีเติ่งเสียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ
อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย เดินตรงเข้าไปในห้องของเธอ นอนลงบนเตียง ห่มผ้าห่มแล้วหลับไปอย่างสนิท
สวีเอ้าเสวี่ยจ้องมองชายไร้ยางอายคนนี้ด้วยความตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไอ้สารเลวคนนี้คิดว่าที่นี่เป็นบ้านของตัวเองจริงๆหรอ?
สวีเอ้าเสวี่ยระงับความโกรธไม่ได้ จึงวิ่งพุ่งไปข้างหน้าด้วยเท้าสองข้าง แต่ปรากฏว่าอีกฝ่ายกลับไม่รู้สึกอะไรเลย แถมยังส่งเสียงกรนอีกต่างหาก
ฉากนี้ทำให้สวีเอ้าเสวี่ยโกรธมาก ในท้ายที่สุดก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และไม่สนใจอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนนอนหลับได้สบายมาก เครื่องนอนนุ่มและแข็งพอดี และผ้าห่มก็มีกลิ่นหอมจางๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของสวีเอ้าเสวี่ย แม้ว่าจะไม่เหนื่อยมาก แต่ก็สามารถนอนหลับได้สบาย ยิ่งกว่านั้นหรือเขาค่อนข้างอ่อนเพลีย?
เมื่อเขาหลับไปและตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เป็นเวลาเช้าวันรุ่งขึ้นแล้ว
เมื่อลุกขึ้นจากเตียงอย่างเกียจคร้านและเดินไปที่ห้องนั่งเล่น ฉีเติ่งเสียนเห็นสวีเอ้าเสวี่ยสวมกางเกงวอร์มตัวสั้นและเสื้อกั๊กสีขาวที่กำลังเล่นโยคะ เส้นรัศมีวงกลมของเอวที่โค้งงอแน่นนั้น ทำให้รู้สึกตื่นเต้นมากจนสมองแทบระเบิด
อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้ฉีเติ่งเสียนเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้ว หลังจากดูมาสักพักแล้ว ก็อยากจะยกกางเกงขึ้นมาแล้วพูดว่า “ปกติ”
สวีเอ้าเสวี่ยยืนขึ้น ดื่มน้ำร้อนหนึ่งแก้ว แล้วถามอย่างสบาย “เหยียนมู่หลงถูกคุณตีตายแล้วหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนพูด “คุณก็ได้ยินข่าวแล้วไม่ใช่หรอ แล้วยังจะถามอะไรอีก?”
สวีเอ้าเสวี่ยกล่าว “ได้ยินมาว่าคุณทุบตีเธอต่อหน้าผู้มีฝีมือสูงเกือบอันดับสามสิบของสมาคมหงจนตาย?”
ฉีเติ่งเสียนพูด “ใช่ ถ้าคุณคุกเข่าและขอร้องผม ผมอาจจะบอกรายละเอียดเมื่อวานนี้กับคุณว่าเกิดอะไรขึ้น และให้คุณฟังเรื่องราวศิลปะการต่อสู้ที่เทียบได้กับการต่อสู้นองเลือดที่จวี้เซียนจวง”
สวีเอ้าเสวี่ยเยาะเย้ย แต่ในใจก็รู้สึกหวั่นไหวอย่างมากเช่นกัน เพราะเรื่องแบบนี้ช่างมหัศจรรย์และกล้าหาญมาก!
นั่นเป็นถึงสมาคมหง ซึ่งเป็นสมาคมหงที่มีสมาชิกหลายสิบล้านคนทั่วโลก! เขากลับกล้าที่จะไม่ไว้หน้าสมาคมหงแม้แต่น้อย กล้าที่จะลงมือกับผู้มีฝีมือสูงมากขนาดนี้ต่อหน้าสมาคมหง และยังทำสำเร็จอีกด้วย อีกทั้งยังสามารถหลบหนีจากการถูกล้อมของผู้มีฝีมือสูงมากมายได้อีกด้วย
แม้ว่าสวีเอ้าเสวี่ยจะเกลียดฉีเติ่งเสียนไอ้หมาโจรนี้มาก แต่เมื่อรู้ข่าวนี้แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหวและชื่นชมความกล้าหาญของเขา
สวีเอ้าเสวี่ยยังคิดแม้ว่าฉีเติ่งเสียนไอ้หมาโจรนี้จะน่าเกลียดน่าชัง แต่วิธีการในการทำสิ่งต่างๆ ก็ทำให้รู้สึกน่าชื่นชม...…ขบวนความคิดยังไม่ทันได้ออกมา เธอก็อุทานออกมาทันที และร่างกายที่เบาบางก็ถูกอุ้มขึ้น
“คุณทำอะไร!” สวีเอ้าเสวี่ยพูดด้วยความโกรธ เธอตกใจและแสดงความไม่พอใจ
ฉีเติ่งเสียนพูดตอบ “คุณออกกำลังกายตอนเช้าไปแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่ผมจะออกกำลังกายตอนเช้าแล้ว? มาทำกายบริหารตอนเช้ากับผมเถอะ!”
กายบริหารตอนเช้าก็ดีนะ กายบริหารตอนเช้าทำให้ร่างกายแข็งแรง การบริหารทางวิทยุไม่ได้เผยแพร่ทั่วประเทศเหรอ? ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าเพื่อสุขภาพของเขาเอง จำเป็นต้องทำกายบริหารตอนเช้าอย่างกระตือรือร้น!
สวีเอ้าเสวี่ยเห็นว่ามีหมาตัวหนึ่งถูกตัวเองหลอกให้ตะลึง ก็อดไม่ได้ที่จะหึ และรู้สึกภูมิใจเล็กน้อยในใจ
“ทานอาหารเช้าเถอะ” ฉีเติ่งเสียนวางบะหมี่ลง ยิ้มเล็กน้อย แล้วยื่นมือออกไปดึงสวีเอ้าเสวี่ยมานั่ง
สวีเอ้าเสวี่ยก็ไม่ได้เกรงใจอะไรฉีเติ่งเสียน นั่งลงอย่างใจเย็น หยิบตะเกียบขึ้นมาคีบบะหมี่เบาๆ และเป่าเบาๆให้เย็นลง แล้วใส่เข้าไปในปาก
หลังจากกินไปสองคำ สวีเอ้าเสวี่ยก็เห็นฉีเติ่งเสียนกำลังมองเธออยู่ เธออดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วแล้วพูดว่า “มองอะไร?”
“ไม่มีอะไร แค่นึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อกี้” ฉีเติ่งเสียนไอ ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มเขินอาย
สวีเอ้าเสี่ยวกัดบะหมี่จำนวนหนึ่งหักด้วยเสียงคลึก ฉากนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนตะลึงและตัวสั่นเทิ้มสองที
ฉีเติ่งเสียนกินบะหมี่หมดอย่างรวดเร็วและพูดขณะเช็ดปากว่า “วันนี้คุณแต่งตัวสวยมาก คุณจะไปไหนหรือเปล่า? หรือ...…แต่งตัวเพื่อให้ผมดูโดยเฉพาะ”
หลังจากสวีเอ้าเสวี่ยได้ยิน ก็ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “ครั้งก่อนที่ฉันเล่นกอล์ฟกับคุณ ฉันแพ้ไม่ใช่ไง? วันนี้ก็เลยจะทำตามสัญญา”
ฉีเติ่งเสียนตะลึงและพูดว่า “ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นคนที่น่าเชื่อถือที่สุด! ยกนิ้วให้!”
แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆสวีเอ้าเสวี่ยก็เปลี่ยนใจ แต่ฉีเติ่งเสียนคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดี
“แค่ล้อเล่นเอง คุณเชื่อจริงๆเหรอ? คุณนี่ชอบฝันจริงๆ! ฉันสวีเอ้าเสวี่ยเป็นผู้หญิงที่หยิ่งผยอง จะเป็นแฟนของคนเจ้าชู้แบบคุณ? อย่าว่าหนึ่งวันเลย แม้แต่หนึ่งชั่วโมงก็เป็นไปไม่ได้!” สวีเอ้าเสวี่ยเห็นท่าทีที่ฮึกเหิมและได้ใจของฉีเติ่งเสียน ก็หัวเราะเยาะเย้ยขึ้นมาทันที
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญเล็กน้อย สวีเอ้าเสวี่ยกล้าลองดีกับเขาจริงๆเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...