“พี่หลาน วันนี้ช่วยผมเยอะมากจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเย่จีกั๋วผู้นี้จะเป็นผู้มีความสามารถ”
ฉีเติ่งเสียนยิ้มให้หลานโหยวและกล่าวขอบคุณ “สิบห้าล้านนั้น ผมไม่เอาแล้วดีกว่า”
“……” เดิมทีหลานโหยวอยากจะพูดไม่เป็นไรซักสองประโยค แต่หลังจากได้ยินประโยคหลังของฉีเติ่งเสียน ก็ไม่อยากพูดแล้ว ธาตุแท้ของผู้ชายคนนี้แย่มาก!
หลังจากโบกมือลาหลานโหยวแล้ว ฉีเติ่งก็เสียนก็รู้สึกง่วงนอน
ดังนั้น จึงไปที่บ้านของสวีเอ้าเสวี่ยโดยตรง
“เฮอะ คุณที่นามสกุลฉีโชคดีมากนะ!” สวีเอ้าเสวี่ยหลังเห็นฉีเติ่งเสียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ
อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย เดินตรงเข้าไปในห้องของเธอ นอนลงบนเตียง ห่มผ้าห่มแล้วหลับไปอย่างสนิท
สวีเอ้าเสวี่ยจ้องมองชายไร้ยางอายคนนี้ด้วยความตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไอ้สารเลวคนนี้คิดว่าที่นี่เป็นบ้านของตัวเองจริงๆหรอ?
สวีเอ้าเสวี่ยระงับความโกรธไม่ได้ จึงวิ่งพุ่งไปข้างหน้าด้วยเท้าสองข้าง แต่ปรากฏว่าอีกฝ่ายกลับไม่รู้สึกอะไรเลย แถมยังส่งเสียงกรนอีกต่างหาก
ฉากนี้ทำให้สวีเอ้าเสวี่ยโกรธมาก ในท้ายที่สุดก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และไม่สนใจอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนนอนหลับได้สบายมาก เครื่องนอนนุ่มและแข็งพอดี และผ้าห่มก็มีกลิ่นหอมจางๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของสวีเอ้าเสวี่ย แม้ว่าจะไม่เหนื่อยมาก แต่ก็สามารถนอนหลับได้สบาย ยิ่งกว่านั้นหรือเขาค่อนข้างอ่อนเพลีย?
เมื่อเขาหลับไปและตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เป็นเวลาเช้าวันรุ่งขึ้นแล้ว
เมื่อลุกขึ้นจากเตียงอย่างเกียจคร้านและเดินไปที่ห้องนั่งเล่น ฉีเติ่งเสียนเห็นสวีเอ้าเสวี่ยสวมกางเกงวอร์มตัวสั้นและเสื้อกั๊กสีขาวที่กำลังเล่นโยคะ เส้นรัศมีวงกลมของเอวที่โค้งงอแน่นนั้น ทำให้รู้สึกตื่นเต้นมากจนสมองแทบระเบิด
อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้ฉีเติ่งเสียนเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้ว หลังจากดูมาสักพักแล้ว ก็อยากจะยกกางเกงขึ้นมาแล้วพูดว่า “ปกติ”
สวีเอ้าเสวี่ยยืนขึ้น ดื่มน้ำร้อนหนึ่งแก้ว แล้วถามอย่างสบาย “เหยียนมู่หลงถูกคุณตีตายแล้วหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนพูด “คุณก็ได้ยินข่าวแล้วไม่ใช่หรอ แล้วยังจะถามอะไรอีก?”
สวีเอ้าเสวี่ยกล่าว “ได้ยินมาว่าคุณทุบตีเธอต่อหน้าผู้มีฝีมือสูงเกือบอันดับสามสิบของสมาคมหงจนตาย?”
ฉีเติ่งเสียนพูด “ใช่ ถ้าคุณคุกเข่าและขอร้องผม ผมอาจจะบอกรายละเอียดเมื่อวานนี้กับคุณว่าเกิดอะไรขึ้น และให้คุณฟังเรื่องราวศิลปะการต่อสู้ที่เทียบได้กับการต่อสู้นองเลือดที่จวี้เซียนจวง”
สวีเอ้าเสวี่ยเยาะเย้ย แต่ในใจก็รู้สึกหวั่นไหวอย่างมากเช่นกัน เพราะเรื่องแบบนี้ช่างมหัศจรรย์และกล้าหาญมาก!
นั่นเป็นถึงสมาคมหง ซึ่งเป็นสมาคมหงที่มีสมาชิกหลายสิบล้านคนทั่วโลก! เขากลับกล้าที่จะไม่ไว้หน้าสมาคมหงแม้แต่น้อย กล้าที่จะลงมือกับผู้มีฝีมือสูงมากขนาดนี้ต่อหน้าสมาคมหง และยังทำสำเร็จอีกด้วย อีกทั้งยังสามารถหลบหนีจากการถูกล้อมของผู้มีฝีมือสูงมากมายได้อีกด้วย
แม้ว่าสวีเอ้าเสวี่ยจะเกลียดฉีเติ่งเสียนไอ้หมาโจรนี้มาก แต่เมื่อรู้ข่าวนี้แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหวและชื่นชมความกล้าหาญของเขา
สวีเอ้าเสวี่ยยังคิดแม้ว่าฉีเติ่งเสียนไอ้หมาโจรนี้จะน่าเกลียดน่าชัง แต่วิธีการในการทำสิ่งต่างๆ ก็ทำให้รู้สึกน่าชื่นชม...…ขบวนความคิดยังไม่ทันได้ออกมา เธอก็อุทานออกมาทันที และร่างกายที่เบาบางก็ถูกอุ้มขึ้น
“คุณทำอะไร!” สวีเอ้าเสวี่ยพูดด้วยความโกรธ เธอตกใจและแสดงความไม่พอใจ
ฉีเติ่งเสียนพูดตอบ “คุณออกกำลังกายตอนเช้าไปแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่ผมจะออกกำลังกายตอนเช้าแล้ว? มาทำกายบริหารตอนเช้ากับผมเถอะ!”
กายบริหารตอนเช้าก็ดีนะ กายบริหารตอนเช้าทำให้ร่างกายแข็งแรง การบริหารทางวิทยุไม่ได้เผยแพร่ทั่วประเทศเหรอ? ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าเพื่อสุขภาพของเขาเอง จำเป็นต้องทำกายบริหารตอนเช้าอย่างกระตือรือร้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...