มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1428

ความเย่อหยิ่งของฉีเติ่งเสียน มีบางอย่างที่ทําให้ซือถู่หนานนานไม่ลงจากเวทีและเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ!

ถ้าหากนี่เป็นเกาะกาะผึ่งไหล ซื่อถู่หนานเขานั้นจะคิดเรื่องนี้หรือไม่คิดก็ได้ และเพียงแค่ออกคําสั่งโดยตรง สมาชิกหลายพันคนรวมตัวกันรีบรุดไปข้างหน้าและรีบสับฉีเติ่งเสียนออกเป็นชิ้นๆแล้วให้สุนัขกินทันที

แม้ในขณะนี้เขาอยากจะโกรธเทพเจ้าแห่งสงคราม ยิ้มบิดเบี้ยวที่มุมปากแล้วออกคำสั่งเรียกลูกน้องที่อยู่บนเกาะผึ่งไหลทั้งหมดมา และให้ฉีเติ่งเสียนตบเข้าไปที่ปากใหญ่แต่ละคน...

“คุณจะให้เงินผมหรือต้องการจะปิดร้าน คุณสามารถเลือกได้ด้วยตัวเอง” ฉีเติ่งสียนกางมือออกและมองดูซื่อถู่หนานอย่างสนใจ

สวี่เอ้าเสวี่ยที่อยู่ด้านข้าง "เฮ้ย รับเงินนี่ไปอย่างเชื่อฟังเถอะ ไม่อย่างงั้นคุณจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายในไม่ช้า! คุณเป็นชาวต่างชาติ อย่าใช้อำนาจในเกาะจิ่งเต่ามากนัก"

ใบหน้าของซื่อถู่หนานมืดมนมาก วิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขปัญหาเช่นนี้คือการใช้กำลังโดยตรง

แต่เห็นได้ชัดว่าเส้นทางนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะหม่าตงยังคงถูกตรึงอยู่บนโต๊ะพนัน ผู้เชี่ยวชาญหย่งชุนที่เขาเชิญมาคนนี้ก็ไม่กล้าลงมือกับฉีเติ่งเสียน

ในเมื่อแก้ปัญหาด้วยการใช้กำลังไม่ได้ ก็แก้ไขปัญหาด้วยการใช้อำนาจเท่านั้น

สิบล้าน ซื่อถู่หนานไม่ยอมควักมาจ่าย ปล่อยให้คนอื่นมาข่มขู่คนในครอบครัว ตัวเองก็เลยต้องควักเงินสิบล้านออกมา ลามไปถึงที่ผึ่งไหล แล้วภายหน้าตัวเองจะไปตั้งหลักได้อย่างไร

"ฉันไม่เลือกทั้งสองทาง แต่คนที่คุกเข่าในวันนี้ที่นี่จะต้องเป็นคุณแน่!ๆ คุณกล้าขู่กรรโชกเงินของฉัน อย่างงั้นฉันก็ลิขิตให้จบไม่สวย" ซื่อถู่หนานหัวเราะอย่างเย็นชา

"ตึง!"

ฉีเติ่งเสียนนกลายเป็นคนใจร้อนไม่อดทน จากนั้นก็มือขึ้นและตบเข้าไปที่ใบหน้าของซื่อถู่หนาน

ซื่อถู่หนานนั้นไม่มีทางที่หลีกเลี่ยงได้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว มุมปากของเขากระพือเปิดออกและมีเลือดไหลออกมาซิกๆ

"คนของคุณทําผิดและปฏิเสธที่จะยอมรับความผิด แล้วอย่างงั้นคุณต้องถูกตีตรง ๆ วันนี้ถ้าคุณไม่เอาเงินพันล้านออกมาให้ ผมจะสับเป็นชิ้นๆแล้วโยนกลับไปที่ผึ่งไหล" ฉีเติ่งเสียนยิ้มที่มุมปากและมุ่งมั่นที่จะให้คนต่างถิ่นคนนี้ได้ลิ้มรสชาติความเก่งของเขา

ซือถูหนานถังแก๊งสี่ไห่เป็นหัวหน้าครอบครัว คาดไม่ถึงว่าคนจะปากหน้า นี่เป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่แค่ไหน

ซื่อถู่หนานเป็นรองหัวหน้าใหญ่แก๊งสีไห่ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นคนถูกตบเข้าที่ใบหน้า นี่มันช่างเป็นความอับยศและน่าอับอายแค่ไหน?

เขามักจะวางตัวเหนือกว่า แต่วันนี้กลับถึงคราวที่ตัวเองจะถูกเยาะเย้ยและได้รับความอัปยศอดสู แล้วแบบนี้จะทนได้เหรอ?

ดังนั้นซื่อถู่หนานจึงโทรหาเขาโดยตรงและพูดว่า "คุณหยาง ฉันมีปัญหาเล็กน้อยที่หยวนเปาคาสิโน รบกวนคุณมาดูได้ไหม"

หยางหลิงจุนที่ได้รับโทรศัพท์จากหุ้นส่วนซือถูหนานอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "อะไร ใครไม่รื่นหูลืมตาขนาดนี้ กล้าหาเรื่องคาสิโนหยวนเป่าจริง ๆ เหรอ พวกเขาไม่รู้ว่าคาสิโนหยวนเป่าเป็นหนึ่งในธุรกิจของแก๊งสี่ไห่และได้รับการสนับสนุนจากผู้บัญชาการหยาง"

"คุณรอก่อน ผมจะให้หลานชายของผมชื่อว่าหยางเหวินไคมาจัดการเรื่องนี้แทนผม ซึ่งก็เพียงพอแล้ว"

“ตอนนี้เขากำลังเล่นกับชายหนุ่มจากเกาะจิงเต่า และพวกเขาสามารถช่วยคุณแก้ปัญหาของคุณได้”

หลังจากที่ซื่อถู่หนานได้ฟังแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะดีใจและพูดว่า "โอเค ถ้าอย่างงั้นก็รบกวนคุณหยางช่วยเรียกหลายชายของคุณหยางออกมาเถอะ"

ฉีเติ่งเสียนยิ้มออกมาและพูดว่า "โทรหาผมเหรอ? โอเค... วันนี้ผมมีเวลา ถ้าอย่างนั้นผมจะเล่นเป็นเพื่อนกับคุณก็ได้"

"ไม่เพียงแต่เวลาของผมนั้นมีค่ามาก เวลาของผมนั้นแพงยิ่งกว่าทองซะอีก ดังนั้นคําพูดที่จะพูดให้คุณฟังก็ต้องพูดอย่างชัดเจนก่อน..."

“เวลาสิบนาทีนั้นเปรียบเหมือนกันหนึ่งร้อยล้าน! ตั้งแต่ตอนนี้ไปทุกๆ สิบนาที ถ้าหากคุณโทรมาหาผมช้า ผมจะหักเงินเพิ่มอีกร้อยล้านจากคาสิโนของคุณ”

"ดังนั้นคุณคาดหวังให้พวกเขาจะรีบมาให้ไวกว่านี้"

ถู่ซื่อหนานพูดว่า "อย่ากังวล พวกเขากำลังเล่นอยู่ใกล้ ๆ และกำลังจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้ พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นชายหนุ่มจากเกาะจิงเต่าในวงการคนดัง ดังนั้นคุณควรจะเตรียมจิตใจให้พร้อม!"

เมื่อซื่อถู่หนานได้คำพูดเหล่านี้ก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาก็ไม่เชื่อว่าคุณหยางจะมีฝีมือและสายตาที่ดีเยี่ยมทางยุทธภพทางใต้ แต่ไม่สามารถกำจัดชายหนุ่มคนนี้ได้

จากภูมิหลังของพวกชายหนุ่มเหล่านี้ ต่อให้ฉีเติ่งเสียนจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถพลิกแผ่นพลิกฟ้าได้

ยิ่งไปกว่านั้นในสถาณการณ์นี้ลูกชายของนายกเทศมนตรีเมืองจิงเต่าก็อยู่ที่นี่ด้วย

"คือใคร ใครไม่ลืมตามาดูบ้างและหยิ่งผยองขนาดนี้ คุณชี้ออกมา ผมจะเก็บกวาดเขา!" หยางเหวินไคยิ้มให้ซื่อถู่หนาน

ในขณะที่ซื่อถู่หนานกำลังจะพูด ฉีเติ่งเสียนก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "คุณชื่อหยางเหวินไคใช่ไหมครับ ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่กลางทะเล พวกเราก็ปล่อยคุณไป ทําให้คุณรู้สึกว่าบทเรียนที่ให้มายังไม่พอหรือเปล่า"

หยางเหวินไคกําลังจะเสแสร้งอยู่ แต่เมื่อเขาได้ยินคําพูดเหล่านี้ เขาก็เกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาทันที พอเห็นร่างกายของฉีเติ่งเสียนก็กลัวจนเกือบจะหมดสติแล้ว

"ช่างแม่มึง นี่เป็นใครวะ หยิ่งจองหองขนาดนี้ กล้าพูดกับพี่ไคของพวกเราแบบนี้ รนหาที่ตายใช่ไหม" พี่ชายคนหนึ่งตะโกนถามออกมาด้วยความโกรธ

หยางเหวินข่ายรีบเอื้อมมือไปปิดปากพี่ชายคนนี้และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "เจิ้งเฉา... อย่าพูดสุ่มสี่สุ่มห้านะ นี่คือหัวหน้ากลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ฉีเติ่งเสียนพูด"

หลังจากได้ยินสิ่งนี้เจิ้งเฉาก็ตกตะลึงทันที ราวกับว่าเขาสำลักอย่างรุนแรง และพูดว่า: "เอ่อ...เหอะๆ กลายเป็นว่าหัวหน้ากลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์คือคุณฉี..."

เมื่อนายน้อยคนอื่นๆ ได้ยินคำพูดเหล่านี้ สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ชื่อเสียงของฉีเติ่งเสียน พวกเขาซึ่งเป็นชาวท้องถิ่นในเกาะจิ่งเต่า ซึ่งรู้จักชื่อเสียงของฉีเติ่งเสียน แล้วใครกล้าไปยั่วยุเขา?

ถ้าหากวันนี้คุณทำให้เขาขุ่นเคือง ครอบครัวของคุณอาจจะล้มละลายในวันพรุ่งนี้!

“นี่คือลูกชายคนแรกของตระกูลเจิ้งในเกาะจิงเต่าใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนมองไปยังเจิ้งเฉาแล้วถาม

“ผมว่าไม่ใช่ น่าจะจำคนผิดแล้ว ไม่ใช่แซ่ของตระกูลเจิ้งหรอก! ลาก่อน ลาก่อน!” เจิ้งเฉาหันหลังกลับและจากไป ใบหน้าของเขาซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว