มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1429

นายน้อยเจิ้งยังเป็นบุคคลที่สามารถสามรับของและปล่อยวางได้ ถ้าบอกให้ไป เขาก็จากไปแล้ว!

แต่ชายหนุ่มที่ติดตามมากับหยางเหวินไคเห็นว่าสถาณการณ์จะไม่ค่อยคงที่สักเท่าไร จึงหันหลังกลับและเดินจากไปทันที

ทันใดนั้นจู่ๆ ฉีเติ่งเสียนเริ่มแสดงอาการที่ไม่พอใจและพูดว่า "เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ ทำไมถึงไม่มารยาทขนาดนี้ล่ะ ถ้าจะไม่ทักทายกัน แล้วเดินจากไปในทันที ไม่ใช่คุณต้องการให้ผมไปหาคุณที่บ้าน เพื่อพูดคุยกับพ่อแม่ของคุณ และขอให้พวกเขาสอน วิธีการทักทางอย่างสุภาพและมีมารยาทกับคนอื่นไหมล่ะ?”

เมื่อลูกน้องได้ยินคำพูดเหล่านี้ จึงรู้สึกกั้นน้ำตาแทบไม่ค่อยอยู่ ทุกคนรู้ดีว่าฉีเติ่งเสียนนั้นดุร้ายแค่ไหนและไม่มีใครที่อยากยั่วยุเขา

ถึงแม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะไม่เคยพบพวกเขามาก่อน และแต่พวกเขาแต่ละคนก็มีจิตใจที่สูงเทียบฟ้า และยังรู้สึกราวกับว่าเห็นราชาปีศาจจริงๆ

"เอ่อ เอ่อ... คุณฉี พรุ่งนี้ผมพาเพื่อนไปเที่ยวที่เรือของคุณ แล้วใช้เงินไม่ถึงสิบล้านล้าน ผมจะไม่ลงจากเรือของคุณโดยเด็ดขาด พอที่จะเป็นไปได้ไหม" ลูกสมุนคนหนึ่งถามด้วยสีหน้ากึ่งๆที่จะร้องไห้

“ไปกันเถอะ!” เมื่อฉีเติ่งเสียนได้ฟังก็พยักหน้า พร้อมกับโบกมือและพูด

พวกพี่ชายเหล่านี้จึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไป

จากนั้นทุกคนก็ตื่นจากพะวังขึ้น แต่ละคนต่างก็บอกว่าพวกเขาเต็มใจที่จะไปใช้เงินบนเรือที่จะเล่นพนันเพื่อใช้เงิน ดังนั้นฉีเติ่งเสียน จึงปล่อยพวกเขาไป

หยางเหวินไคก็อยากจะเดินออกไปเช่นกัน แต่ขอให้ฉีเติ่งเสียนจับตัวเขาไว้

ซื่อถู่หนานไม่รู้ว่าแม่น้ำเจียงหู่เป็นสถานที่เก่าแก่ที่มองไม่เห็นถึงสถานการณ์นี้ที่ไหน ชายหนุ่มแต่ละคนบนเกาะจิงเต่าเหล่านี้ยโสโอหัง วันนี้ฉีเติ่งเสียมองเห็นเหตุการณ์ราวกับพบหนูพบแมว สิ่งนี้ทำให้เขาตระหนักว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่จะสามารถรับมือได้ง่ายๆ ไม่อย่างนั้นนายน้อยจะมีท่าทีหยิ่งยโสไม่ใช่น้อย แต่ยากที่จะครอบงำได้

หยางเหวินไคเป็นลูกชายแท้ๆของหยางหลิงกวงซึ่งเป็นผู้นำของจังหวัดเทียนหนาน เมื่อเขาพบกับฉีเติ่งเสียนก็มักจะเชื่อฟังเสมอ คุณสามารถจินตนาการถึงความไม่ชอบมาพากลในเรื่องนี้ได้!

“ตอนนั้นฉันปล่อยคุณไปเพราะคิดว่าคุณได้กลับเนื้อกลับตัวแล้ว แต่ไม่คิดว่าคุณจะยังชอบอวดตัวอีก?” ชี่ดังยิ้มและลูบหัวของหยางเหวินไค

"ถ้าหากจะพูดเรื่องนี้ ผมว่าควรจะจบแล้วไหม เกรงว่าอาจจะส่งผลกระทบต่ออนาคตที่สดใสของพ่อคุณ?"

หยางเหวินไคตกใจกลัวมากจนตัวสั่นหงิกๆไปหมด และพูดว่า "ไม่ ไม่ ไม่ คุณฉี ผมสัญญา ผมไม่ได้โอ้อวด! ผมแค่มาที่เกาะจิงเต่าเพื่อขยายเครือข่ายการติดเท่านั้น อีกทั้งผมไม่กล้าทําเรื่องที่เป็นภัยต่อโลกเลย"

“หลังจากเหตุการณ์ครั้งล่าสุด ผมถูกควบคุมตัวเป็นเวลาหนึ่งปี และได้เปลี่ยนแนวทางและสาบานว่าจะไม่หยิ่งผยองโอหังอีกต่อไป”

"วันนี้จึงนำปลายปากกระบอกปืนไปจี้ใส่ลุงผู้บัญชาการหยางของผม เขาสนับสนุนให้แก๊งสีไห่เปิดคาสิโนในเมืองจิงเต่า ซึ่งเขามีหุ้นอยู่ที่นี่..."

“ถ้าเขาไม่มาทักทาย ผมก็คงไม่มาที่นี่! ”

เห็นได้ชัดแล้วว่าหยางเหวินไคตกอยู่ในกำมือของฉีเติ่เงสียนบ่อยครั้ง เกินไป และเขาก็มีเงาทางจิตอยู่บนปีศาจตัวใหญ่นี้แล้ว

หลังจากนั้นได้ยินว่าหยางเหวินไคได้ยินว่าฉีเติ่งเสียนสังหารคนอย่างเซี่ยขวางหลง และเป็นที่ต้องการของคนทั้งประเทศ! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้น เขาเดินทางหลายพันไมล์ไปยังประเทศหมี่เพื่อสังหารตระกูลขุนนาง และอีกนัยหนึ่งเขาเป่าหัวนายน้อยจากสาขาของตระกูลรอธไชลด์ และทันใดนั้นก็กลายเป็นผู้ก่อการร้ายทันที...

สำหรับการกระทําเรื่องเหล่านี้ ถ้าเป็นคนทั่วไปฟังดูแล้วดูเหมือนเป็นนิทาน

แต่คนที่มาติดต่อกับฉีเติ่งเสียนและคนอื่นๆ จริงๆแล้วโดยเฉพาะคนที่เคยเป็นศัตรูกับเขา เมื่อได้ยินสิ่งเหล่านี้ล้วนจะรู้สึกถึงเหตุผลอื่นในใจผิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ฉีเติ่งเสียนตบเข้าไปที่หัวของหยางเหวินไคราวกับตบหัวสุนัข แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "โอ้ เป็นแบบนี้เองเหรอ?"

หยางเหวินไคพูดว่า "จริง ๆ แล้ว ผมเปลี่ยนแปลงอดีตไปแล้วจริงๆ ผมจะไม่โกหกคุณ!"

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้จับว่าหยางเหวินไคกำลังทําอะไรที่เป็นอันตราย นอกจากนี้เขายังพูดอย่างจริงใจ จึงไม่สามารถกำจัดเขาได้อีกต่อไป

“ครั้งต่อไปที่เจอเรื่องแบบนี้ คุณควรตรวจสอบให้ชัดเจนก่อนที่จะออกมา เข้าใจไหม?” ฉีเติ่งเสียนยิ้มด้วยรอยยิ้มที่แสเย็นชาและสอบถาม

“ผมรู้ ผมเข้าใจแล้ว!” หยางเหวินไคพยักหน้าอย่างเร่งรีบ ที่ใกล้เกือบจะหมดสติ