ซือถู่หนานทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงปล่อยให้บัญชีเตรียมเงินให้ตัวเองเท่านั้น แล้วส่งให้ฉีเติ่งเสียน
แต่ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้ซือถู่หนานอับอายต่อไป รอให้เงินเข้าบัญชีอย่างเงียบๆ
เงินร้อยล้านเข้าบัญชีของสวี่เอ้าเสวี่ยก่อน เธอมองดูมือถือของตัวเอง พยักหน้าให้ฉีเติ่งเสียน กล่าว"ของฉันได้เข้าบัญชีแล้ว"
ของฉีเติ่งเสียนคือพันล้าน หลังจากรอไปอีกไม่กี่นาที ถึงเเสดงสถานะว่าเข้าบัญชีแล้ว เงินสกุลหว่ากั๋วได้เข้าบัญชีแล้วพันล้าน!
"รองหัวหน้าซือถู่ ทำธุรกิจน่ะ ต้องพูดถึงจรรยาบรรณ! หวังว่าธุรกิจของคาสิโนเเห่งนี้ยิ่งอยู่ยิ่งดีขึ้น ความซื่อสัตย์ก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ"ฉีเติ่งเสียนยิ้มกล่าวต่อซือถู่หนาน
ซือถู่หนานสีหน้าเย็นชาไม่ได้พูดอะไร ถูกอีกฝ่ายโกงเงินไปถึงหนึ่งพันหนึ่งร้อยล้าน แล้วยังถูกตบหน้าอีก สีหน้าเขาจะดูดีขึ้น ก็บ้าไปแล้ว!
ในใจของซือถู่หนานสุมไฟไว้ต่างหาก เขาเป็นถึงคนใหญ่โต มีอำนาจก็ใช้ไม่ได้ เนื่องจากนี่คือต่างประเทศ......
ถ้าอยู่ที่ชิงจู่ ถ้าอยู่ที่ชิงจู่ ถ้าอยู่ที่ชิงจู่......
ในใจของซือถู่หนานคิดไม่ขาด อย่างไรก็ตาม ที่นี่คือจิงเต่า หาใช่ชิงจู่
แต่ซือถู่หนานก็เข้าใจ เพียงแค่อาศัยอำนาจของเขาในจินเต่า ทั้งชีวิตนี้ของตัวเองคงยากที่จะเเก้เเค้นเเล้วล่ะ นอกซะจาก อีกฝ่ายจะยินยอมถวายหัวให้ในชิงจู่
ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้มีอารมณ์จะหยอกล้อซือถู่หนานแล้ว เห็นได้ชัดว่ารองหัวหน้าใหญ่ของเเก๊งสีไห่นี้เป็นคนฉลาด หลังจากที่ยอมเสียเงินเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ล้วนแล้วไม่ตอบโต้กลับ
"ไปกันเถอะ คนรักเก่า! "ฉีเติ่งเสียนเดินไปข้างหน้า ดึงสวี่เอ้าเสวี่ยให้ลุกขึ้น วางนิ้วเรียวยาวของเธฮไว้บนฝ่ามือ แสดงออกถึงความรู้สึกที่สนิทสนมกันมาก
อารมณ์ในวันนี้มีบางอย่างไม่เหมือนเดิม อีกอย่างสวี่เอ้าเสวี่ยที่ชนะได้เงินไปอีกก็ไม่ได้พูดอะไร เดินออกจากคาสิโนแห่งนี้พร้อมกับฉีเติ่งเสียน
ขณะที่เดิน ก็ได้ฟังสวี่เอ้าเสวี่ยกล่าว"ฉันคิดว่า วันนี้เป็นเพราะฉัน นายถึงสามารถเรียกร้องอย่างเกินเหตุนี้ได้ เงินนี่ มีของฉันครึ่งหนึ่งสินะ? "
ฉีเติ่งเสียนตะลึง กล่าว"ไม่ใช่ว่าเธอได้หนึ่งร้อยล้านของเธอแล้วเหรอ? ทำไมถึงโลภขนาดนี้ ยังอยากได้เงินของฉันอีกเหรอ? "
สวี่เอ้าเสวี่ยกล่าวอย่างสงบ"เราพูดเหตุผลหน่อยดีไหม! คาสิโนนี้ เราได้เข้าไปด้วยกัน ความขัดเเย้งนี้ ก็เป็นเพราะฉันชนะเงินถึงทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น......ถ้าวันนี้ไม่ใช่ว่าฉันฆ่าเรียบในคาสิโนมากขนาดนี้ สามารถทำให้คนที่ชื่อว่าหม่าตงโกรธไหม แล้วคุณยังจะมีโอกาสเรียกเงินกับซือถู่หนานถึงพันล้านได้ไหม? "
"คือนี้ฉันค่อยให้ได้ไหม? "ฉีเติ่งเสียนกล่าวถาม
"ให้เท่าไหร่? "สวี่เอ้าเสวี่ยถามกลับ
"ไม่รู้ ดูว่าเธอจะขอเท่าไหร่"ฉีเติ่งเสียนกล่าว
สวี่เอ้าเสวี่ยยื่นมือออกไปอย่างไม่มีเหตุผล กล่าวยิ้มเย็นชา"ฉันจะเอาทั้งหมด! "
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น กล่าว"เหลือให้ฉันหน่อย จะตายได้เลยนะ! "
สวี่เอ้าเสวี่ยทำเสียงเยอะเย้ย กล่าว"นายสามารถเเบล็กเมล์ได้เงินกี่สิบล้านอย่างง่ายดาย ไม่กี่สิบล้าน ยังขาดเงินพวกนี้อีกหรือไง? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเมื่อกี้นายเพิ่งจะเเบล็กเมล์ได้สิบกว่าล้าน อีกอย่างยังเป็นดอลล่า! "
สวี่เอ้าเสวี่ยที่ไร้เดียงสา จนถึงตอนนี้ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองได้นั่งอยู่บนรถไฟความเร็วสูง
แน่นอนว่าฉีเติ่งเสียนคนเลวคนนี้ไม่มีทางชี้ให้เห็น จนถึงดึก คนรักเก่าคนนี้จะเข้าใจด้วยตัวเอง......
พวกเขาทั้งสองต่อรองราคากันอย่างมีความสุข แต่ความรู้สึกของซือถู่หนานราวกับถูกมีดกรีด เหลือหยดอย่างต่อเนื่อง ความโกรธถึงขั้นกระทบถึงหม่าตง แทบจะรอไม่ได้ที่จะหั่นผู้ชายคนนี้เป็นชิ้นๆ
ซือถู่หนานเดินไปข้างหน้าหม่าตง กดด้ามมีด แล้วดึงออกมาอย่างกระทันหัน เลือดพุ่งออกมาทันที หม่าตงก็ร้องอย่างทรมานขึ้น
"พวกสวะเอ้ย ไม่รู้จริงๆว่าจะเลี้ยงพวกมึงไว้ทำไม! "ซือถู่หนานกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา "พวกนายจะเล่นกล สามารถเล่นชนะได้ก็ยังดี เล่นไม่ไหว ยังจะอวดอะไรหางหมาป่าอีก? ! "
หม่าตงไม่กล้าพูดอะไร คนที่เหลือที่ไม่ดีไปกว่าเขา ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...