ในห้องส่วนตัวของภัตตาคารจิ่วเทียน อาหารต่างๆ ตั้งรออยู่บนโต๊ะดูสวยงามน่ารับประทานเป็นอย่างมาก
หลิวปิงเว่ยให้การต้อนรับอย่างอบอุ่นกับเย่จีกั๋วและฉีเติ่งเสียน พร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม: “มันไม่ง่ายเลยสำหรับทั้งสองคนที่เดินทางมาจากแดนไกล เพราะอย่างนั้นก็ควรกินให้เยอะๆ และดื่มเพิ่มอีกน้อย!”
เย่จีกั๋วยิ้มและพูดว่า: “พี่ชาย ไม่ต้องห่วง พวกเราไม่เกรงใจแน่นอน ยิ่งกว่านั้น คุณฉีของเรามีพลังเหนือธรรมชาติที่แข็งแกร่ง เช่นเดียวกับพี่แถมเขายังสนับสนุนคุณจั่วเฉินด้วย ทั้งสองอาจจะได้ติดต่อกันมากขึ้นไปในวันข้างหน้า!”
หลิวปิงเว่ยอดไม่ได้ที่จะตกใจเมื่อได้ยิน แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “ฉันสงสัยว่าทำไมคุณฉีถึงมาที่ผึ้งไหล มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ: “แน่นอนว่า เพื่อให้แน่ใจว่า จั่วเฉินสามารถลงสมัครรับตำแหน่งผู้นำของผึ้งไหลได้ แต่ถ้าหากเขาได้รับเลือกก็จะดีมาก”
หลิวปิงเว่ยรู้สึกประหลาดใจ เขายกแก้วขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันขอโทษนะ! แสดงว่าคุณฉีกับคุณจั่วรู้จักกัน ฉันกลับไม่เคยรู้มาก่อน ดูช่างไร้มารยาทเสียจริง”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่จริงจัง: “ผมไม่รู้จักจั่วเฉินมาก่อน ผมมาที่ผึ้งไหลในนามบุคคลหนึ่งเท่านั้น”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา เทียนชิงโหย่วก็ยิ้มเยาะและแทบจะพ่นอาหารออกมาจากปากของเขาทันที
เคยเห็นคนเสแสร้ง แต่ไม่เคยเห็นคนแสร้งขนาดนี้มาก่อน เขาไม่รู้จักคนคนนั้นด้วยซ้ำ แต่เขาบอกว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อสนับสนุนจั่วเฉิน เรื่องตลกอะไรกัน?
หลิวปิงเว่ยก็รู้สึกว่าคำพูดของฉีเติ่งเสียนนั้นค่อนข้างดูน่าขัน เขาไม่รู้จักจั่วเฉินด้วยซ้ำ แต่เขามาเพื่อสนับสนุนผู้สมัครรับเลือกตั้ง คำพูดมันฟังดูไม่น่าเชื่อถือเลยแม้แต่นิดเดียว!
“ถ้าอย่างนั้นอยากจะถามท่านที่มาจากต้าลู่ว่า เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่านายจั่วเฉินจะได้รับเลือก คุณจะสนับสนุนเขาอย่างไร?”
“ผมมีมิตรภาพที่ดีกับอาวุโสของพวกคุณ ซุนกั๋วฉวนจากผึ้งไหล ดังนั้นจึงสามารถขอให้เขาช่วยได้” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมาเทียนชิงโหย่วและหลิวปิงเว่ยก็อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันและพูดไม่ออกไปสักพัก
หลังจากนั้นครู่หนึ่งเทียนชิงโหย่วหัวเราะอย่างเหยียดหยามและพูดว่า “ฉันรู้จักคุณซุน แต่น่าเสียดายที่คุณซุนก็ไม่รู้จักฉันสักนิด”
หลิวปิงเว่ยอดไม่ได้ที่จะโบกมือแล้วพูดว่า: “โอ้ อย่าเสียมารยาท!”
ถึงอย่างนั้นพูดตามตรง เขาไม่เชื่อว่าฉีเติ่งเสียนมีความเกี่ยวข้องกับซุนกั๋วฉวนผู้โด่งดังคนนั้น!
ซุนกั๋วฉวนเป็นบุคคลในตำนานของผึ้งไหล ทั้งตระกูลซุนได้รับเกียรติเพราะเขา
แต่ถึงอย่างซุนกั๋วฉวน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับทางโลกมาหลายปีแล้ว เป็นเรื่องยากสำหรับหลาย ๆ คนที่จะเข้าพบเขา ไม่ต้องพูดถึงการขอให้เขามีอิทธิพลต่อการเลือกตั้ง!
“เพื่อนจากต้าลู่ ไม่ต้องพูดถึงการรู้จักคุณซุน แม้ว่าคุณจะรู้จักใครสักคนจากบ้านเกิดของซุน คุณก็สามารถจัดการหลายสิ่งหลายอย่างได้ตามใจชอบ!” เทียนชิงหยูพูดเบา ๆ พร้อมแสดงอาการโค้งงอที่มุมปากของเขา แน่นอนว่าไม่ เชื่อคำพูดเหล่านี้ของฉีเติ่งเสียน
ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ เขาไม่ได้บอกว่าเขารู้จักซุนกั๋วฉวนเขาเพียงแต่บอกว่าเขามีความสัมพันธ์บางอย่างกับซุนกั๋วฉวน ซึ่งกระตุ้นให้เกิดคำเยาะเย้ยจากเทียนชิงโหย่วที่เป็นศัตรูกับต้าลู่อยู่ทุนเดิม
เย่จีกั๋วที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อได้ยิน โดยกลัวว่าฉีเติ่งเสียนจะเข้าไปต่อปากต่อคำกับเทียนชิงโหย่วด้วย แล้วให้เทียนชิงโหย่วชดใช้ค่าเสียหายที่ทำให้อารมณ์ขุ่นมัว...หากเป็นแบบนั้นจริงก็จะยิ่งลำบาก
เทียนชิงโหย่วถอนหายใจและพูดว่า: “พี่ใหญ่ของเราสื่อสารกับคนต้าลู่มากเกินไป ดังนั้นจึงมีอาการหลงผิดและถูกคุณจั่วเฉินหลอก!”
“ตอนนี้.....มีลุงที่ก้าวร้าว...”
“คนข้างล่างมีรองผู้นำอีกคนที่กำลังยุยงคนในให้แตกคอกัน พยายามยึดอำนาจของพี่ใหญ่ที่ผู้นำ......”
“ที่แย่กว่านั้นคือ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...