มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1526

ซุนอิ่งซูพบว่าฉีเติ่งเสียนกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ เหมือนนักเคมีที่กำลังคิดสูตรบางอย่าง

ซึ่งทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า น้ำแร่นี้จะผสมอะไรแล้วไม่ได้อีก?

ฉีเติ่งเสียนถือหลอดน้ำมนต์นำมาผสมกับเอทานอลด้วยสีหน้าที่จริงจัง เข้มงวดและยังต้องคำนวณเป็นกรัมด้วย

เอทานอลก็คือแอลกอฮอล์ หลังจากผสมแล้ว จึงเรียกอย่างสละสลวยว่า น้ำมนต์เอทานอล

“คุณกำลังทำอะไร? อยากดื่มเหล้าให้ฉันซื้อให้เลยก็ได้ ผสมบ้าอะไร!” ซุนอิ่งซูถามด้วยความประหลาดใจและสับสนอย่างยิ่ง

“ผมกำลังเตรียมสูตรลับของศาสนาศักดิ์สิทธิ์” ฉีเติ่งเสียนไอหนึ่งครั้งแล้วดำเนินการต่ออย่างจริงจังและตั้งใจ

ซุนอิ่งซูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และถามว่า “น้ำแร่ผสมกับแอลกอฮอล์ ก็เป็นแค่การผสมเหล้าไม่ใช่หรอ? สูตรลับบ้าบอคืออะไร คุณยังจะหลอกอะไรอีก?”

ฉีเติ่งเสียนพูดเพียงว่า “น้ำมันเบนซินผสมกับแอลกอฮอล์อย่างโจ่งแจ้งก็คุ้มแล้ว ผมก็เพื่อต้องการประหยัดเงิน ผสมแอลกอฮอล์หน่อยมันจะเป็นไรไป?”

ซุนอิ่งซูพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง และขี้เกียจยุ่งด้วย จึงปล่อยเขา และกลับไปแต่งตัว ช่วงบ่ายยังต้องออกไปทำธุระ

ฉีเติ่งเสียนหยิบหลอดทดลองและบีกเกอร์เพื่อทำการทดลองอย่างจริงจัง เขาไม่เชื่อว่าการผสมน้ำมันเบนซินกับแอลกอฮอล์จะสามารถประหยัดต้นทุนได้ หรือเรียกให้ดูดีก็คือการปกป้องสิ่งแวดล้อม เขาจะไม่สามารถผสมน้ำมนต์ได้?

“อืม..…. ไม่ได้…... แอลกอฮอล์ห้าสิบเปอร์เซ็นต์มากเกินไป และน้ำมนต์ก็แทบไม่มีผลอะไรเลย” ฉีเติ่งเสียนดื่มแล้วส่ายหัวไปมา และยังคงทำการทดลองต่อ

หลังจากยุ่งอยู่พักหนึ่ง เขาก็ทำการทดลองได้สำเร็จ และยังสามารถคำนวณสูตรเฉพาะขึ้นมาได้อีกด้วย เกาเม่ยดูสูตรแล้วเวียนหัวสถานเดียว

ฉีเติ่งเสียนพึมพำ “สามารถผสมกับแอลกอฮอล์ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ได้ ซึ่งเกินมาหนึ่งในห้าอย่างเปล่าประโยชน์ ดีมาก! ยิ่งไปกว่านั้น ผลที่ได้ไม่ได้ลดลงมากนัก”

“แน่นอน หากต้องการต่อเติมสมรรถภาพทางกายและฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บโดยทันที ยังต้องใช้น้ำมนต์บริสุทธิ์ซึ่งไม่สามารถผสมได้”

“แต่น้ำมนต์ที่ผสมแล้วสามารถใช้เป็นไวน์วูลเบอร์รี่ได้!”

ฉีเติ่งเสียนหยิบน้ำมนต์ไม่กี่หลอดที่มีอยู่ในมือออกมา สองหลอดในนั้นถูกทำการผสม ดื่มครั้งละสามสิบมิลลิลิตร ซึ่งเพียงพอสำหรับเขาที่จะใช้ในหนึ่งเดือน

“หืม? ถุย! ทำไมรสชาติน้ำมนต์หลอดนี้ถึงเข้มขนาดนี้!”

“ไอ้สันตะปาปา ทำการผสมแอลกอฮอล์กับน้ำมนต์หลอดนี้แล้ว”

“สันตะปาปา ไอ้แก่! เหี้ยจริงๆ!”

ฉีเติ่งเสียนลิ้มรสด้วยปลายลิ้น จากนั้นก็คายออกมา

น้ำมนต์หลอดนี้เขาปฏิบัติตามสูตรอย่างเคร่งครัด แต่กลับพบว่าความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ดูเหมือนจะมากเกินไป! มีแค่คำอธิบายเดียว คือสมเด็จพระสันตะปาปาได้ผสมน้ำมนต์ก่อนที่จะให้เขาแล้ว

เป็นจริงอย่างที่คาดไว้ สมเด็จพระสันตะปาปาได้เรียนรู้สูตรลับที่ลงทุนน้อยแต่ได้กำไรมากของตะวันออก แถมยังใช้มันอย่างเงียบๆ……

ฉีเติ่งเสียนประเมินว่าสมเด็จพระสันตะปาปาอาจจะขายน้ำมนต์ให้กับบุคคลสำคัญในตะวันตก ไม่เช่นนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องผสมกับแอลกอฮอล์!

เขาคับข้องใจมาก น้ำมนต์ที่ผสมไว้นั้น กลับไร้ประโยชน์ทั้งหมด แอลกอฮอล์มากเกินไป ทำให้แทบไม่มีผลเลย

เขาโทรหาสมเด็จพระสันตะปาปาทันที และถามด้วยความโกรธ “ฝ่าบาท ถูกต้องแล้วหรอที่ท่านจะขายน้ำมนต์นี้ให้ผมด้วยเงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์? ของข้างในถูกผสมกับแอลกอฮอล์ชัดๆ!”

หลังจากสมเด็จพระสันตะปาปาได้ยินก็สะดุ้ง แล้วพูดว่า “หืม รู้ได้อย่างไร! สูตรของฉันวิเศษมาก แทบจะไม่รู้สึกถึงความแตกต่าง และน้ำมนต์ก็จะยังมีผลอยู่ คุณรู้ได้อย่างไร?”

เขาอดไม่ได้ที่จะกังวล หากเรื่องนี้ถึงหูของบุคคลสำคัญในตะวันตก ชื่อเสียงของเขาก็จะถูกทำลาย

“ผม……” ฉีเติ่งเสียนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และรู้สึกยากที่จะพูดต่อ ไม่มีทางที่จะบอกพระสันตะปาปาว่าเขาทำเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะค้างคืนกับคุณนายซุนได้?