ซุนอิ่งซูพบว่าฉีเติ่งเสียนกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ เหมือนนักเคมีที่กำลังคิดสูตรบางอย่าง
ซึ่งทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า น้ำแร่นี้จะผสมอะไรแล้วไม่ได้อีก?
ฉีเติ่งเสียนถือหลอดน้ำมนต์นำมาผสมกับเอทานอลด้วยสีหน้าที่จริงจัง เข้มงวดและยังต้องคำนวณเป็นกรัมด้วย
เอทานอลก็คือแอลกอฮอล์ หลังจากผสมแล้ว จึงเรียกอย่างสละสลวยว่า น้ำมนต์เอทานอล
“คุณกำลังทำอะไร? อยากดื่มเหล้าให้ฉันซื้อให้เลยก็ได้ ผสมบ้าอะไร!” ซุนอิ่งซูถามด้วยความประหลาดใจและสับสนอย่างยิ่ง
“ผมกำลังเตรียมสูตรลับของศาสนาศักดิ์สิทธิ์” ฉีเติ่งเสียนไอหนึ่งครั้งแล้วดำเนินการต่ออย่างจริงจังและตั้งใจ
ซุนอิ่งซูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และถามว่า “น้ำแร่ผสมกับแอลกอฮอล์ ก็เป็นแค่การผสมเหล้าไม่ใช่หรอ? สูตรลับบ้าบอคืออะไร คุณยังจะหลอกอะไรอีก?”
ฉีเติ่งเสียนพูดเพียงว่า “น้ำมันเบนซินผสมกับแอลกอฮอล์อย่างโจ่งแจ้งก็คุ้มแล้ว ผมก็เพื่อต้องการประหยัดเงิน ผสมแอลกอฮอล์หน่อยมันจะเป็นไรไป?”
ซุนอิ่งซูพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง และขี้เกียจยุ่งด้วย จึงปล่อยเขา และกลับไปแต่งตัว ช่วงบ่ายยังต้องออกไปทำธุระ
ฉีเติ่งเสียนหยิบหลอดทดลองและบีกเกอร์เพื่อทำการทดลองอย่างจริงจัง เขาไม่เชื่อว่าการผสมน้ำมันเบนซินกับแอลกอฮอล์จะสามารถประหยัดต้นทุนได้ หรือเรียกให้ดูดีก็คือการปกป้องสิ่งแวดล้อม เขาจะไม่สามารถผสมน้ำมนต์ได้?
“อืม..…. ไม่ได้…... แอลกอฮอล์ห้าสิบเปอร์เซ็นต์มากเกินไป และน้ำมนต์ก็แทบไม่มีผลอะไรเลย” ฉีเติ่งเสียนดื่มแล้วส่ายหัวไปมา และยังคงทำการทดลองต่อ
หลังจากยุ่งอยู่พักหนึ่ง เขาก็ทำการทดลองได้สำเร็จ และยังสามารถคำนวณสูตรเฉพาะขึ้นมาได้อีกด้วย เกาเม่ยดูสูตรแล้วเวียนหัวสถานเดียว
ฉีเติ่งเสียนพึมพำ “สามารถผสมกับแอลกอฮอล์ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ได้ ซึ่งเกินมาหนึ่งในห้าอย่างเปล่าประโยชน์ ดีมาก! ยิ่งไปกว่านั้น ผลที่ได้ไม่ได้ลดลงมากนัก”
“แน่นอน หากต้องการต่อเติมสมรรถภาพทางกายและฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บโดยทันที ยังต้องใช้น้ำมนต์บริสุทธิ์ซึ่งไม่สามารถผสมได้”
“แต่น้ำมนต์ที่ผสมแล้วสามารถใช้เป็นไวน์วูลเบอร์รี่ได้!”
ฉีเติ่งเสียนหยิบน้ำมนต์ไม่กี่หลอดที่มีอยู่ในมือออกมา สองหลอดในนั้นถูกทำการผสม ดื่มครั้งละสามสิบมิลลิลิตร ซึ่งเพียงพอสำหรับเขาที่จะใช้ในหนึ่งเดือน
“หืม? ถุย! ทำไมรสชาติน้ำมนต์หลอดนี้ถึงเข้มขนาดนี้!”
“ไอ้สันตะปาปา ทำการผสมแอลกอฮอล์กับน้ำมนต์หลอดนี้แล้ว”
“สันตะปาปา ไอ้แก่! เหี้ยจริงๆ!”
ฉีเติ่งเสียนลิ้มรสด้วยปลายลิ้น จากนั้นก็คายออกมา
น้ำมนต์หลอดนี้เขาปฏิบัติตามสูตรอย่างเคร่งครัด แต่กลับพบว่าความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ดูเหมือนจะมากเกินไป! มีแค่คำอธิบายเดียว คือสมเด็จพระสันตะปาปาได้ผสมน้ำมนต์ก่อนที่จะให้เขาแล้ว
เป็นจริงอย่างที่คาดไว้ สมเด็จพระสันตะปาปาได้เรียนรู้สูตรลับที่ลงทุนน้อยแต่ได้กำไรมากของตะวันออก แถมยังใช้มันอย่างเงียบๆ……
ฉีเติ่งเสียนประเมินว่าสมเด็จพระสันตะปาปาอาจจะขายน้ำมนต์ให้กับบุคคลสำคัญในตะวันตก ไม่เช่นนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องผสมกับแอลกอฮอล์!
เขาคับข้องใจมาก น้ำมนต์ที่ผสมไว้นั้น กลับไร้ประโยชน์ทั้งหมด แอลกอฮอล์มากเกินไป ทำให้แทบไม่มีผลเลย
เขาโทรหาสมเด็จพระสันตะปาปาทันที และถามด้วยความโกรธ “ฝ่าบาท ถูกต้องแล้วหรอที่ท่านจะขายน้ำมนต์นี้ให้ผมด้วยเงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์? ของข้างในถูกผสมกับแอลกอฮอล์ชัดๆ!”
หลังจากสมเด็จพระสันตะปาปาได้ยินก็สะดุ้ง แล้วพูดว่า “หืม รู้ได้อย่างไร! สูตรของฉันวิเศษมาก แทบจะไม่รู้สึกถึงความแตกต่าง และน้ำมนต์ก็จะยังมีผลอยู่ คุณรู้ได้อย่างไร?”
เขาอดไม่ได้ที่จะกังวล หากเรื่องนี้ถึงหูของบุคคลสำคัญในตะวันตก ชื่อเสียงของเขาก็จะถูกทำลาย
“ผม……” ฉีเติ่งเสียนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และรู้สึกยากที่จะพูดต่อ ไม่มีทางที่จะบอกพระสันตะปาปาว่าเขาทำเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะค้างคืนกับคุณนายซุนได้?
สมเด็จพระสันตะปาปาเป็นบ้าไปแล้ว อะไรๆก็จะเอาแต่เงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์จากเขา ตอนเขาแบบมือขอเงินจากคนอื่น ก็ไม่ได้ประมาทแบบนี้ ครั้งก่อนที่เขาขอเงินผู้จัดการเจิ้ง แต่นั่นแค่เพียงยี่สิบล้านดอลลาร์เท่านั้น
“ไอ้หนุ่ม ยังเด็กไป ยังอยากสู้กับฉันอยู่เหรอ?” สมเด็จพระสันตะปาปายิ้มเยาะ แล้วหยิบแว่นสายตายาวขึ้นมาสวม และเริ่มเหมือนนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องที่กำลังเล่นกับบีกเกอร์และหลอดทดลองที่อยู่ตรงหน้า
เยี่ยม สมเด็จพระสันตะปาปากำลังทรงงานอย่างหนัก!
“อึ่ม.…..จะมอบสิ่งนี้ให้กับราชวงศ์ที่ตะวันไม่ตกดิน ผสมเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ก็พอแล้ว…...”
“นี่สำหรับชาวมี่…... คนประเทศมี่ใช้อำนาจโดยพละการ ควบคุมไม่ถึงที่ของฉัน ผสมเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ก็พอ”
“นอกจากนี้ นี่สำหรับครอบครัวของเจ้าชายในตะวันออกกลาง พวกเขาให้ทุนแก่คริสตจักรหลายแห่งของฉัน ผสมสามเปอร์เซ็นต์…...”
สมเด็จพระสันตะปาปาศึกษารายการ จากนั้นจึงจัดสัดส่วนของน้ำมนต์ให้เรียบร้อย ปิดผนึกหลอดทดลองทีละหลอด ใส่ไว้ในกระเป๋าเดินทาง แล้วให้คนส่งออกไป
ฉีเติ่งเสียนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เสียน้ำศักดิ์สิทธิ์ไปบ้าง เสียดายจริงๆ ยิ่งกว่านั้น สมเด็จพระสันตะปาปายังปฏิเสธที่จะจ่ายค่าชดเชยและยังฟ้องร้องเขาในข้อหาฉ้อโกงอีกด้วย
“จางซาน ควรจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี?” ฉีเติ่งเสียนโทรหาทนายความของเขาที่องค์จักรพรรดิ์ทรงใช้โดยตรง เพื่อสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์
“ประธานฉี เรื่องนี้ไม่สามารถแก้ไขได้ สิทธิ์ในการตีความขั้นสุดท้ายเป็นของสมเด็จพระสันตะปาปา” จางซานตอบอย่างเสียใจ “คุณปรับเปลี่ยนสูตรน้ำมนต์ตามอำเภอใจแล้วไม่ถูกฟ้องกลับก็ถือว่าดีมากแล้ว”
ฉีเติ่งเสียนได้ยินว่าจางซานยังยอม...… ฝ่าบาทไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยุด
เขาจัดเตรียมน้ำมนต์เหล่านี้เรียบร้อย ผสมกับแอลกอฮอล์และน้ำ แล้วใส่ในขวดแก้วขนาดนิ้วหัวแม่มือ เมื่อถึงเวลาใช้ก็เปิดแล้วดื่มได้เลย
โรงงานเดิมยังคงบรรจุน้ำมนต์บริสุทธิ์ไว้ เพื่อหลีกเลี่ยงผลที่คุกคามถึงชีวิตจากการดื่มน้ำที่ไม่ถูกต้องในช่วงเวลาวิกฤต
เมื่อเขาออกมาจากห้อง พบว่าคุณนายซุนกำลังดูข่าวอยู่ ข่าวดังกล่าวถ่ายทอดสุนทรพจน์ของจั่วเฉิน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากคุณนายซุน ซึ่งมีขนาดใหญ่มาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...