มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1530

ไวน์นี้มีกลิ่นหอมที่รุนแรงมาก ห้าสิบสามดีกรีนั่นคงไม่ดีกับเจียงชิงเย่ว์สักเท่าไหร่ หลังจากที่เธอดื่มไปหนึ่งแก้วก็เกือบจะทรุดตัวลง

ถึงแม้ว่าจะอาเจียนออกมาบ้าง แต่ก็ยังรู้สึกเวียนวน หน้ามืด นั่งก็แทบจะทรงตัวไม่มั่นคง

ฉีเติงเสียนที่นั่งรอเวลา เมื่อเขาเห็นเจียงชิงเย่ว์กำลังเช็ดน้ำตาด้วยความคับข้องใจ สภาพจิตใจโดยรวมของเธอก็ไม่ค่อยดีนัก และนั่นก็เริ่มทำให้เขาหงุดหงิดทันที

"สวีเค่อมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมแฟนผมถึงร้องไห้แบบนี้ง" ฉีเติ่งเสียนจ้องมองไปที่สวีเค่อด้วยท่าทางที่แปลกใและถามด้วยความโกรธ

"คุณฉี ผมขอโทษ ทั้งหมดมันเป็นความผิดของผม ผมไม่ได้ปกป้องดูแลคุณเจียงให้ดี!" สวีเค่อไม่อธิบายและรีบยอมรับความผิดอย่างรวดเร็ว

นี้เป็นวิธีการที่เขาได้เรียนรู้ประสบการณ์มานานหลายปีจากเจียงหู่ เมื่อค้องเผชิญกับการกล่าวหาอย่างบุคคลที่มีชื่อว่าฉีเติ่งเสียน เขาไม่ควรจะปัดความรับผิดชอบและยอมรับความผิดพลาด เมื่อเขาเปิดปากพูดแล้วด้วยวิธีนี้จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้เกิดอุบัติเหตุ

ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะโกรธมากและต้องการระบายความโกรธใส่เขา แต่เขาคงเขินอายเกินกว่าจะระบายความโกรธโดยตรง

ทีมงานหลักผู้ชายในทีมสร้างจึงรีบพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า "คุณฉี ผมขอโทษ ... "

ฉีเติ่งเสียนปวดหัวและโบกมือให้เขาอธิบายให้ฟังเป็นภาษาทางการ ไม่ใช่พูดภาษาถิ่นฟังจนทำให้เขาปวดหัว

“เรื่องนี้ไม่ควรตำหนิผู้กำกับสวี นั่นเป็นเพราะนักแสดงผู้หญิงที่เพิ่งมาถึง เธอได้รับการคุ้มครองจากบอสใหญ่ในผึ่งไหล พวกเราไม่สามารถทำให้เธอขุ่นเคืองได้”

“อีกอย่างนั้นภาพยนตร์เรื่องนี้ผู้กำกับสวี่ถ่ายออกมามีอิทธิพลมากเกินไป คุณเจียงได้รับรางวัลและตำแหน่งของเธอถูกบีบออก ซึ่งทำให้เธอไม่มีความสุข”

“เมื่อเร็วๆนี้ เพื่อที่พวกเราจะปกป้องคุณเจียง คุณเจียงดื่มเหล้าข้าวไปเกือบสามแก้วในคราวเดียว”

เหล่าพี่ชายพวกนี้ไม่กล้าพูดจาหยาบคาย ดังนั้นเขาจึงใช้ภาษาของประเทศหัวมาอธิบายให้ฉีเติ่งเสียนฟัง เมื่อฟังอย่างเท่าเทียมกันแล้วจะรู้สึกส่าภาษาถิ่นดีกว่า

ฉีเติ่งเสียนปล่อยให้ศีรษะของเจียงชิงเย่ว์โน้มตัวไปอยู่ที่ในวงแขนของเขา จากนั้นค่อย ๆ ลูบไล้ที่ศีรษะของเธอเบาๆแล้วพูดว่า "ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมทำให้คุณต้องมาเจอเรื่องแบบนี้"

เจียงชิงเย่ว์พูดว่า "ช่างมันเถอะ...ได้มายินว่าผู้หญิงคนนั้นถูกปกป้องโดยตระกูลผึ่งไหลอยู่ข้างหลัง พวกเราอย่าไปยุ่งกับเลย เธอทำให้ผมรู้สึกเสียเปรียบและเรื่องนี้คงจะจบลงที่นี่"

เจียงชิงเย่ว์รู้ว่าฉีเติ่งเสียนนั้นมีเรื่องสำคัญที่จะต้องทำในผึ่งไหลและไม่ควรสร้างศัตรู ดังนั้นเธอจึงแนะนำให้เขาสงบศึกโดยตรง

นี่เป็นความรักที่น่าสงสารของน้องสาว บางทีอาจเป็นเพราะเธอถูกกดขี่โดยระบบปิดของเมืองเจียงซานไห่มาเป็นเวลานานจึงสร้างนิสัยเช่นนี้

ถ้าหากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นถ้าปล่อยให้เฉินหยูหรือเสวี่ยเอ้าเสวี่ยคาดว่าคงยุยงปลุกปั่นมานานแล้ว และพวกเขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะฆ่าทั้งครอบครัวของฉีเติ่งเสียนรทั้งครอบครัวของผู้กระทำผิด

“คุณฉี ผึ่งไหลไม่ดีไปกว่าแผ่นดินของเซียงชานหรอก ความสัมพันธ์ภายในประเทศที่นี่ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพมากนัก” สวีเค่อเล่าให้ฟัง แล้วค่อยๆเตือนด้วยประโยคหนึ่ง แต่เขาไม่กล้าพูดมากกว่านี้เพราะกลัวจะโกรธ

ในดวงตาของฉีเติ่งเสียนกลับเปลี่ยนเป็นแววตาที่เย็นชา เขาสัมผัสศีรษะเล็กๆ ของเจียงชิงเย่ว์ เพื่อปลอบประโลมใจ พูดว่า "ไม่มีอะไรดีไปกว่าแผ่นดินของเซียงชาน ที่แห่งนี้เป็นดินแดนของประเทศของเรามาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ไม่ต้องมาพูดถึง ผึ่งไหลมันอยู่ในส่วนหนึ่งของแผ่นดินประเทศหมี่กั๋ว ก็ไม่มีใครสามารถรังแกคนของผมได้!”

ครั้งที่แล้วหลิวปิงเว่ยได้เชิญเขาและเย่จีกั๋วไปกินข้าวที่ตึกชั้นเก้าได้เจอหลงถูเกิดความขัดแย้งขึ้น เขาแค่ต้องการให้หลงถูดูปากกว้างๆที่แทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ครั้งนี้ได้ยินข่าวมาว่าดาราสาวที่ตระกูลหลงคอยรังแกจริงๆ ข่าวนี้ถึงหูของเจียงชิงเย่ว์ เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก

“ใช่ เหตุผลคืออะไร ทำไมพวกเราถึงต้องโดนคนประเทศหัวรังแกเมื่อเรามาที่ผึ่งไหล!”

“ผมคิดว่าคำพูดของคุณฉีนั้นมีเหตุสมผล ไม่สามารถถอยกลับได้เพียงเพราะว่าอีกฝ่ายมีอำนาจ แบบนั้นไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย”

"ผมสนับสนุนคุณฉีที่จะเสาะแสวงหาความยุติธรรมให้กับคุณเจียง!"

ในช่วงเวลาที่ทีมงานผู้สร้างหลักเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน พวกเขาไม่ได้ย่อท้อเหมือนก่อนอย่างนั้นอีกต่อไป แต่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและต้องการโจมตีอย่างหนัก

เมื่อทุกคนได้ยินเธอพูดถึงเรื่องชีวิตส่วนตัว พวกเขาทั้งหมดต่างก็ไม่กล้าพูดแล้ว

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้ยินเรื่องนี้เข้า ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะเย้ยอย่างเย็นชา "คุณชายนายน้อยยังกล้าเล่นกับน้องสาวของเขาได้ยังไง?" และสวี่นาคนนี้ก็ร้ายพอแล้ว ยังทำให้เธออับอายขนาดนี้แล้วยังไม่คิดจะปล่อยเธอไปและต้องการที่จะทรมานเธอต่อไป!

เขาใช้เท้าถีบไปที่ประตู จนประตูทั้งบานก็พังทลายลง!

ทันใดนั้นก็เสียงดังคล้ายกับยิงปืนใหญ่ ทำให้ทุกคนในห้องส่วนตัวต่างก็ตกใจและทุกคนก็หันกลับมาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

สวีน่าใช้สายตามองอย่างจดจ่อ เมื่อมองเห็นว่าฉีเติ่งเสียนประคองเจียงชิงเย่ว์เข้ามา จึงหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดเยาะเย้ยทันทีว่า "ทำไม ฉันจะต้องให้เกียรติ์คุณดื่มไวน์แค่หนึ่งแก้วให้ฉัน คุณไม่เกรงใจและหาผู้ชายเพื่อที่แก้แค้นฉันเหรอ?!”

เจียงชิงเย่ว์ไม่ได้พูดอะไร เธอเพียงแค่โน้มตัวไอยู่ในอ้อมแขนของฉีเติ่งเสียนอย่างเงียบ ๆ

ผู้กำกับสวีเค่อที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับถือกล่องไวน์หนึ่งลัง ท่าทางของเขานั้นดูประหม่าเล็กน้อย ไม่รู้ว่าคุณฉีนั้นมีพลังยิ่งใหญ่แค่ไหน เมื่อมาถึงผึ่งไหลจะยังควบคุมงูในท้องถิ่นเหล่านี้ได้หรือไม่!

ปากของเขาเริ่มแห้งและเขารู้สึกไม่แน่ใจ

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนพาเจียงชิงเย่ว์เข้าไปในห้องส่วนตัวแล้ว เขาก็วางเธอลงบนโซฟาก่อน แล้วจึงหันมาพูดกับสวีน่าว่า "เมื่อสักครู่นี้คุณบังคับให้เธอดื่มหรือเปล่า?"

“ทำไมล่ะ ปกติเธอก็เอาแต่เรียกฉันว่ารุ่นพี่ ฉันขอให้เธอดื่มอวยพรให้ฉันไม่ได้เหรอ?”

“ฉันยินดีที่จะยอมรับคำอวยพรของเธอ มันเป็นการแสดงความเคารพต่อเธอและการสนับสนุนจากรุ่นพี่ถึงรุ่นน้อง”

“คุณมีอะไร ไม่พอใจอะไร ทำไมคุณถึงกล้าเตะประตูห้องส่วนตัวของฉัน แล้วยังจะมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงตั้งคำถามแบบนี้!”

สวีน่าทำท่าทางที่หยิ่งมากจนเธอลุกขึ้นยืนและตบโต๊ะ ผู้คนที่กินข้าวโต๊ะเดียวกันกับเธอก็เริ่มส่งเสียงดังราวกับว่าพวกเขาต้องการฆ่าฉีเติ่งเสียน