ฉีเติ่งเสียนก็เป็นคนมีเหตุผล อีกฝ่ายนั้นยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย เขาก็คงไม่สามารถลงมือได้เช่นกัน
จึงได้ดึงเก้าอี้มาแล้วนั่งลงจากนั้นพูดอย่างสงบว่า:“เมื่อกี๊คุณใช่มั้ยที่ให้เกาเม่ยดื่มเหล้า”
“ได้ ฉันก็จะไม่ทำให้คุณต้องตกที่นั่งลำบาก”
“เมื่อคุณให้เธอดื่มแล้ว คุณก็ดื่มเหล้าเหมาไถของเหล่าสวีลังนี้ให้หมดซะ”
“ช่างเป็นการเอาเปรียบคุณจริงๆ ที่ให้คุณมาดื่มเหล้าดีขนาดนี้”
สวีเค่อรีบวางลังเหล้าเหมาไถลงบนโต๊ะแล้วรีบถอยออกไปยืนอยู่ด้านข้าง
สวีน่าอดไม่ได้จนต้องหัวเราะออกมาแล้วกล่าว:“พอแล้ว ผู้กำกับสวีนี่มันช่างหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ?นี่มันคนโง่จากไหนกันถึงไม่รู้จักฉันได้ ถึงขั้นกล้ามาข่มขู่ฉันแบบนี้!”
สวีเค่อไม่ได้ตอบกลับ เรื่องนี้เขาเองก็ไม่อยู่ในสถานะที่จะพูดได้ ในที่สุดแล้วเบื้องหลังของสวีน่าก็คือตระกูลหลง
สีหน้าของฉีเติ่งเสียนปรากฏความรำคาญขึ้น จากนั้นกล่าว:“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ?จะให้ฉันรินด้วยมือตัวเองเลยเหรอ?!”
ฮ่าฮ่าฮ่า แกเป็นใครกัน กล้าที่จะมาพูดจาแบบนี้กับพี่สาวสวี ฉันว่าแกคงเบื่อชีวิตแล้วแน่ๆเลย เจ้าโง่นี่!”ชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาแล้วยื่นมือออกมาแตะไหล่ของฉีเติ่งเสียนเพื่อที่จะเตือนเขา
แต่เมื่ออีกฝ่ายเอามือมาแตะ ฉีเติ่งเสียนก็ยกมือขวาขึ้นจากนั้นก็คว้าหัวแม่มือของอีกฝ่ายด้วยความเร็วดุจสายฟ้า แกร่ก ในพริบตานิ้วของอีกฝ่ายก็ถูกหักไป
จากนั้นฉีเติ่งเสียนก็เตะตามไปอีกหนึ่งที ทำให้เขากลิ้งออกไป
คนผู้นี้ร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด กลิ้งไปบนพื้นพร้อมกับกุมนิ้วหัวแม่มือที่หักของตัวเองไว้ด้วยท่าทางทรมาน
สีหน้าของสวีน่ากลายเป็นแข็งค้างไป จากนั้นพูดอย่างโมโหว่า:“ยังกล้ามาลงมืออีกเหรอ แกรู้มั๊ยว่าฉันเป็นใคร?แกรู้มั๊ยว่าผู้ชายที่อยู่เบื้องหลังของฉันคือใคร?”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ:“หลงถู ฉันรู้อยู่แล้ว แต่ว่าคุณรู้มั๊ยว่าถ้าคุณไม่ยอมดื่มเหล้าลังนี้แต่โดยดีจะเกิดอะไรขึ้น?”
ฉีเติ่งเสียนพูดเสร็จก็ยืนขึ้น จากนั้นก็หยิบเหล้าขึ้นมาหนึ่งขวด แล้วยื่นมือไปเคาะปากขวดจากนั้นฝาขวดก็แตกออกมาพร้อมกับปากขวด
เขานั้นมีน้ำใจมากพอ เหล้าชั้นดีแบบนี้มักจะมีการออกแบบการป้องกันการเติมเหล้ากลับเอาไว้ เวลาเทออกมานั้นจะค่อนข้างช้า เขาจึงทำให้ปากขวดแตกออกเพื่อที่จะได้เทง่ายๆ
สวีน่าพูดอย่างเยียบเย็น:“ถ้าคุณกล้ามาแตะต้องฉัน ฉันจะทำให้เจียงชิงเยว่ต้องตายที่ผึ่งไหล แน่นอนว่าแกก็หนีไม่รอด!ทุกคนต้องตาย!”
ฉีเติ่งเสียนเดินมาถึงด้านหน้าของเธอแล้วถาม:“เหล้าขวดนี้ คุณจะกินหรือไม่กิน?”
“รีบโทรหาหลงถู ให้เขารีบมาช่วยฉัน!”สวีน่าตกตะลึง สัมผัสได้ว่าฉีเติ่งเสียนนั้นเอาจริงแน่ จึงรีบหันไปพูด
เธอยังพูดไม่ทันเสร็จ ฉีเติ่งเสียนก็ถือเหล้าเข้ามาแล้วเทราดลงที่หัวของเธอ ทำให้เธอเปียกโชกไปทั้งตัว
สวีน่าอึ้งจนนิ่งไป ทั้งเส้นผมและใบหน้าล้วนแต่เต็มไปด้วยเหล้า กลิ่นเหล้าเตะจมูกขึ้นมาจนเธอเกือบจะอาเจียน แน่นอนว่าเมื่อถูกคนทำให้อับอายขนาดนี้ เธอนั้นทนไม่ไหวแน่!
“อ๊าาาา!!!”
“ไอ้ขยะนี่ กล้าดียังไงเอาเหล้ามาราดใส่ฉัน!”
“ฉันจะฆ่าแก!”
ทว่าเธอร้องไห้ ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้รู้สึกสงสารเธอเลย
เมื่อซักครู่เธอนั้นยังมีท่าทีสูงส่งอยู่เลย อีกทั้งยังวางแผนใส่เกาเม่ยอีก สำหรับคนประเภทนี้นั้นเขาไม่เคยใจอ่อนมาก่อน
“ร้องไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าร้องจนฉันรำคาญ ฉันจะให้เหล่าสวีเอามาเพิ่มอีกลัง” ฉีเติ่งเสียนยืนสองมือล้วงกระเป๋ามองมายังสวีน่าที่นอนอยู่บนพื้น
สวีเค่อได้ยินฉีเติ่งเสียนพูดถึงตัวเองก็กลัวจนต้องหดคอแล้วไปแอบอยู่หลังคนอื่น
แต่สวีน่ากลับกล่าวว่า:“อย่ามาเหยียดหยามกันเลย แกก็ได้ล้างแค้นไปแล้ว ยังต้องมาทำแบบนี้อีกเหรอ?”
ฉีเติ่งเสียนกล่าว:“เมื่อกี๊ตอนที่คุณวางแผนในงานเทศกาลภาพยนตร์ทำให้แฟนฉันต้องตกที่นั่งลำบากนั้น คุณคิดว่ามันจำเป็นต้องทำเช่นนั้นด้วยเหรอ?”
คำพูดนี้ทำให้สวีน่าพูดไม่ออก มันทำให้เธอนึกถึงแผนร้ายที่เธอทำไปเมื่อซักครู่ เตรียมที่จะทำให้เกาเม่ยไม่มีหน้าอยู่ในวงการอีกต่อไป
“คุณเจียง ฉันผิดไปแล้ว เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ได้โปรดยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันไม่กล้าทำอีกแล้ว!ขอร้องปล่อยฉันไปเถอะ!”ในตอนนี้สวีน่าพูดทั้งน้ำตาหันไปหาเจียงชิงเยว่แล้วขอให้เธอยอมยกโทษ
เเม้ว่าเจียงชิงเยว่คิดว่าสวีน่าได้รับโทษพอแล้ว แต่ในใจก็ยังไม่หายโกรธ แต่เธอไม่ใช่คนที่จะไม่ให้อภัยคน เมื่อได้ระบายความโกรธพอแล้วจึงเตรียมที่จะยกโทษให้
แต่ฉีเติ่งเสียนหันหน้ามาบอกเธอ:“เมื่อซักครู่ผู้หญิงคนนี้เตรียมที่จะลอบโจมตีคุณในงาน ฉีกชุดของคุณเพื่อให้คุณต้องอับอายไม่กล้าสู้หน้าผู้คนอีกต่อไป คุณยังคิดว่าเธอน่าสงสารอีกเหรอ?”
เมื่อเจียงชิงเยว่ได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งไป จากนั้นก็รู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งตัว ไม่คิดว่าผู้หญิงด้วยกันจะทำกันลง สวีน่ากลับคิดจะทำแบบนี้กับเธอ มันมากเกินไปจริงๆ!
สวีน่าร้องออกมา:“ฉันพูดไปเพราะโกรธ ฉันไม่กล้าหรอก……”
แต่ทันใดนั้นเธอตาของเธอก็เป็นประกายขึ้นแล้วกล่าว:“ถ้าฉันสั่งให้คนไปฉีกชุดแกจริงๆ แล้วจะยังไง?แล้วฉันก็จะจับแกไปขายที่หนานหยางซะ!พวกคนแผ่นดินใหญ่อย่างพวกแก กล้าดียังไง ฉันจะต้องฆ่าพวกแกให้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...