ฉีเติ่งเสียนก็เป็นคนมีเหตุผล อีกฝ่ายนั้นยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย เขาก็คงไม่สามารถลงมือได้เช่นกัน
จึงได้ดึงเก้าอี้มาแล้วนั่งลงจากนั้นพูดอย่างสงบว่า:“เมื่อกี๊คุณใช่มั้ยที่ให้เกาเม่ยดื่มเหล้า”
“ได้ ฉันก็จะไม่ทำให้คุณต้องตกที่นั่งลำบาก”
“เมื่อคุณให้เธอดื่มแล้ว คุณก็ดื่มเหล้าเหมาไถของเหล่าสวีลังนี้ให้หมดซะ”
“ช่างเป็นการเอาเปรียบคุณจริงๆ ที่ให้คุณมาดื่มเหล้าดีขนาดนี้”
สวีเค่อรีบวางลังเหล้าเหมาไถลงบนโต๊ะแล้วรีบถอยออกไปยืนอยู่ด้านข้าง
สวีน่าอดไม่ได้จนต้องหัวเราะออกมาแล้วกล่าว:“พอแล้ว ผู้กำกับสวีนี่มันช่างหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ?นี่มันคนโง่จากไหนกันถึงไม่รู้จักฉันได้ ถึงขั้นกล้ามาข่มขู่ฉันแบบนี้!”
สวีเค่อไม่ได้ตอบกลับ เรื่องนี้เขาเองก็ไม่อยู่ในสถานะที่จะพูดได้ ในที่สุดแล้วเบื้องหลังของสวีน่าก็คือตระกูลหลง
สีหน้าของฉีเติ่งเสียนปรากฏความรำคาญขึ้น จากนั้นกล่าว:“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ?จะให้ฉันรินด้วยมือตัวเองเลยเหรอ?!”
ฮ่าฮ่าฮ่า แกเป็นใครกัน กล้าที่จะมาพูดจาแบบนี้กับพี่สาวสวี ฉันว่าแกคงเบื่อชีวิตแล้วแน่ๆเลย เจ้าโง่นี่!”ชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาแล้วยื่นมือออกมาแตะไหล่ของฉีเติ่งเสียนเพื่อที่จะเตือนเขา
แต่เมื่ออีกฝ่ายเอามือมาแตะ ฉีเติ่งเสียนก็ยกมือขวาขึ้นจากนั้นก็คว้าหัวแม่มือของอีกฝ่ายด้วยความเร็วดุจสายฟ้า แกร่ก ในพริบตานิ้วของอีกฝ่ายก็ถูกหักไป
จากนั้นฉีเติ่งเสียนก็เตะตามไปอีกหนึ่งที ทำให้เขากลิ้งออกไป
คนผู้นี้ร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด กลิ้งไปบนพื้นพร้อมกับกุมนิ้วหัวแม่มือที่หักของตัวเองไว้ด้วยท่าทางทรมาน
สีหน้าของสวีน่ากลายเป็นแข็งค้างไป จากนั้นพูดอย่างโมโหว่า:“ยังกล้ามาลงมืออีกเหรอ แกรู้มั๊ยว่าฉันเป็นใคร?แกรู้มั๊ยว่าผู้ชายที่อยู่เบื้องหลังของฉันคือใคร?”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ:“หลงถู ฉันรู้อยู่แล้ว แต่ว่าคุณรู้มั๊ยว่าถ้าคุณไม่ยอมดื่มเหล้าลังนี้แต่โดยดีจะเกิดอะไรขึ้น?”
ฉีเติ่งเสียนพูดเสร็จก็ยืนขึ้น จากนั้นก็หยิบเหล้าขึ้นมาหนึ่งขวด แล้วยื่นมือไปเคาะปากขวดจากนั้นฝาขวดก็แตกออกมาพร้อมกับปากขวด
เขานั้นมีน้ำใจมากพอ เหล้าชั้นดีแบบนี้มักจะมีการออกแบบการป้องกันการเติมเหล้ากลับเอาไว้ เวลาเทออกมานั้นจะค่อนข้างช้า เขาจึงทำให้ปากขวดแตกออกเพื่อที่จะได้เทง่ายๆ
สวีน่าพูดอย่างเยียบเย็น:“ถ้าคุณกล้ามาแตะต้องฉัน ฉันจะทำให้เจียงชิงเยว่ต้องตายที่ผึ่งไหล แน่นอนว่าแกก็หนีไม่รอด!ทุกคนต้องตาย!”
ฉีเติ่งเสียนเดินมาถึงด้านหน้าของเธอแล้วถาม:“เหล้าขวดนี้ คุณจะกินหรือไม่กิน?”
“รีบโทรหาหลงถู ให้เขารีบมาช่วยฉัน!”สวีน่าตกตะลึง สัมผัสได้ว่าฉีเติ่งเสียนนั้นเอาจริงแน่ จึงรีบหันไปพูด
เธอยังพูดไม่ทันเสร็จ ฉีเติ่งเสียนก็ถือเหล้าเข้ามาแล้วเทราดลงที่หัวของเธอ ทำให้เธอเปียกโชกไปทั้งตัว
สวีน่าอึ้งจนนิ่งไป ทั้งเส้นผมและใบหน้าล้วนแต่เต็มไปด้วยเหล้า กลิ่นเหล้าเตะจมูกขึ้นมาจนเธอเกือบจะอาเจียน แน่นอนว่าเมื่อถูกคนทำให้อับอายขนาดนี้ เธอนั้นทนไม่ไหวแน่!
“อ๊าาาา!!!”
“ไอ้ขยะนี่ กล้าดียังไงเอาเหล้ามาราดใส่ฉัน!”
“ฉันจะฆ่าแก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...