มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 154

ฉีเติ่งเสียนเดินไปตรงหน้าหยางเหวินไคเงียบๆ และกวาดสายตามองสังเกตหยางเหวินไค

ถ้าหากนักโทษในคุกเห็นเขาท่าทางแบบนี้ เกรงว่าคงจะคุกเข่าขอร้องเขาแล้ว ถ้าหากรองหัวหน้าใหญ่โกรธขึ้นมาแล้ว ผลลัพธ์ก็จะรุนแรงมาก

“นายคิดว่ารถของตัวเองเจ๋งมากเหรอ?เกือบจะชนคนก็ไม่ต้องขอโทษใช่ไหม?”ฉีเติ่งเสียนพูดถาม

“ไม่ใช่รถของฉันเจ๋ง แต่เป็นฉันที่เจ๋ง!คนแบบฉัน ต่อให้ขับรถสามล้อ ก็ไม่ใช่คนบ้านนอกเหมือนพวกนายสามารถจะมาชนได้”หยางเหวินไคหัวเราะเย็นชาขึ้นมา

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า ก้มลงเก็บอิฐขึ้นมาหนึ่งก้อน

เขาโยนอิฐออกไปทันที เสียงปังดังขึ้นมา อิฐชนกับกระจกของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ กระจกหน้ารถแตกทั้งบาน มีเศษกระจกแตกเต็มพื้น

ดาราสาวสองคนก็ชะงักไปทันที คนนี้บ้าไปแล้วเหรอ?นึกไม่ถึงว่ากล้าทุบรถของคุณชายหยาง?

หยางเหวินไคก็นิ่งอึ้งไปทัน เขาคิดไม่ถึงว่าฉีเติ่งเสียนจะทุบรถของตัวเอง!

หลี่อวิ๋นหว่านตบหน้าผากของตัวเอง เป็นไปอย่างที่คิด ฉีเติ่งเสียนหมอนี่ไม่เป็นผู้ที่เสียเปรียบแน่นอน

บางครั้งเขาเชื่อฟังมาก แต่บางครั้ง ก็มีนิสัยเหมือนวัว ห้ามยังไงก็เอาไม่อยู่

“แม่ง นึกไม่ถึงว่านายกล้าแตะต้องรถของฉัน?!”หยางเหวินไคพูดด้วยความตกใจ

ฉีเติ่งเสียนก้าวเท้ายาวเดินไปถึงข้างรถ ยกเท้าถีบประตูที่นั่งคนขับรถ

“ปัง!”

เสียงดังขึ้น รถทั้งคันก็เปลี่ยนรูป ราวกับเพิ่งจะเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ แทบจะหลุดออกจากตัวรถ

เขาเก็บเท้าของตัวเองกลับไป มองหยางเหวินไค และพูดเสียงเรียบเฉย“ฉันไม่ใช่แค่ทุบรถของนาย ถ้าหากนายยังไม่ขอโทษพวกเรา ฉันยังกล้านำนายเหยียบให้จมดิน”

หยางเหวินไคยังไม่ตอบสนองกลับมา ดาราสาวสองคนก็โกรธมากแล้ว

“สารเลว นายรู้ฐานะของคุณชายหยางไหม ?นายรู้ที่มาของรถคันนี้ไหม?”

“ไอ้บ้านนอก นึกไม่ถึงว่าแกกล้าทุบรถของคุณหยาง ยังกล้าพูดกับคุณหยางแบบนี้ พระเจ้ามาก็ช่วยแกไม่ได้แล้ว!”

หลังจากที่หลี่อวิ๋นหว่านได้ยินคำพูดของเธอ ฉับพลันก็ขนลุกขนพอง รถคันนี้ นึกไม่ถึงว่าจะเป็นปลัดของจังหวัดตงไห่ รถประจำตำแหน่งของปลัดหยางหลิงกวง?

เธอรู้ภูมิหลังที่ล้ำเลิศของฉีเติ่งเสียน สามารถทำให้ตระกูลหวงเคารพเขาได้ แต่ตระกูลหวงจะเก่งแค่ไหน ก็เป็นแค่นายกของจังหวัด!

มองเห็น รถที่เขาทุบ คือรถของปลัดจังหวัด!เป็นคนมีอำนาจและอิทธิพลในเมืองนี้!

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้ยินคำพูดนี้ ก็ยักไหล่และพูด“นายจะขอโทษฉันไหม?!”

หยางเหวินไคสีหน้าแย่มาก โกรธจนพูดตะโกนออกมา“ขอโทษเหี้ยอะไร นายไอ้สวะ นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทุบรถของฉัน วันนี้ฉันจะฆ่านายให้ตาย!”

หลังจากที่พูดจบ หยางเหวินไคก็ถลันเข้าไปตรงหน้าฉีเติ่งเสียนด้วยความโกรธ

“คนนี้เป็นใคร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทุบรถ?ป้ายทะเบียนรถนี้ เขาสามารถล่วงเกินได้เหรอ?ตาบอดจริงๆ!”

“เดาว่าเป็นคนบ้านนอกเพิ่งจะเข้าเมืองเถอะ ไม่รู้จักป้ายทะเบียนรถของปลัดจังหวัด นี้เป็นเรื่องน่าสนุกแล้ว”

“คนนั้น คือคุณชายหยางเหวินไคลูกของปลัดหยางไหม?แม่ง นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทุบรถของเขา!”

“ตายแน่ ตายแน่ !ทุบรถของปลัดจังหวัด มีเก้าชีวิตก็ไม่พอ!”

คนที่เดินผ่านไปมามองเห็นเกิดเรื่องทะเลาะขึ้น ก็เข้ามาดู หลังจากที่เห็นป้ายทะเบียนรถ ก็พากันตัวสั่นเทา

นี้คือรถประจำตำแหน่งของปลัดจังหวัด แต่ว่า นึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าหาญทุบจนเละเทะ

“อย่าพูดว่ารถของปลัดจังหวัด ถึงจะเป็นรถของผู้ว่าจังหวัดถ้าทำแบบนี้ ฉันก็จะทุบ”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่แยแส