“วันนี้ถ้านายไม่ขอโทษ เรื่องนี้ ก็ถือว่าไม่จบ”
ฉีเติ่งเสียนมองดูหยางเหวินไค มือสองข้างล้วงกระเป๋า พูดเสียงเรียบเฉย
สายตาของหยางเหวินไคแทบจะเต็มไปด้วยความโกรธ กัดฟันจนสั่นเทา เส้นประสาทบนหน้าผากก็ขยับไปมา และพูด“ดี ดีมาก นายกล้าหาญดีมาก!”
“ไม่ต้องให้นายพูด เรื่องวันนี้ ก็ไม่มีทางจะจบแบบนี้แน่!”
“คิดไม่ถึงว่าในเมืองจงไห่จะมีคนบ้าระห่ำแบบนาย แม้แต่ฉันก็กล้าลงมือ!”
เวลาที่พูด รถหรูก็ขับเข้ามาหนึ่งคัน จอดในเขตที่จอดรถ ประตูรถถูกผลักออก หลี่เทียนลั่วกับผู้ชายวัยห้าสิบเดินลงจากรถและตรงเข้ามา
หลี่เทียนลั่วก้าวเท้ายาวเข้ามา และพูด “คุณชายหยาง ทำไมคุณถึงยังไม่เข้าไปล่ะ?ผมไม่กล้าให้คุณรอผม”
หยางเหวินไคหันหน้ากลับไป ทำให้หลี่เทียนลั่วตกใจมาก เห็นหยางเหวินไคแก้มบวม มุมปากมีเลือด ดวงตามีความโหดเหี้ยม
“นี่…คุณชายหยางเป็นอะไร?!”หลี่เทียนลั่วพูดออกมาด้วยความตกใจ
หยางเหวินไคยิ้มและพูด“คุณชายหลี่มาพอดี เมื่อกี้ฉันเพิ่งถูกคนตบ คุณคิดว่าเรื่องนี้จะจัดการยังไง?!”
หลี่เทียนลั่วก็ขนลุกขนพองขึ้นมา หยางเหวินไคเป็นลูกชายของปลัดจังหวัด นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนตบ?ยังมีความยุติธรรมอยู่ไหม บ้านเมืองยังมีกฎหมายไหม?
เขาเงยหน้าขึ้น ก็มองเห็นฉีเติ่งเสียนที่ยืนอยู่ตรงหน้าหยางเหวินไค ฉับพลันก็ชะงักไปเล็กน้อย
นี้คือหมอนั่นไหม
เอาความกล้าหาญที่ไหนมา นึกไม่ถึงว่าจะกล้าตบหยางเหวินไค?!
ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านข้างของหลี่เทียนลั่วก็ขมวดคิ้วขึ้น สายตามีความไม่พอใจ
เขากับหลี่เทียนลั่วมาหาหยางเหวินไคที่นี่ อยากจะปรึกษาหารือกับหยางเหวินไคเรื่องโปรโมทมวยตระกูลหลี่ ให้เขาช่วยพูดต่อหน้าปลัดหยาง
แต่ตอนนี้ เรื่องยังไม่ทันได้พูดคุย หยางเหวินไคก็ถูกคนตบแล้ว นี้เกิดอะไรขึ้น?
“นายเป็นคนลงมือ?”หลี่เทียนลั่วหันไปมองทางฉีเติ่งเสียน และถามด้วยสีหน้ามืดครึ้ม
ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจสนใจเขา แค่พูดเสียงเรียบเฉย “นายทางที่ดีก่อนที่ฉันจะตบหน้านายเป็นครั้งที่สอง ก็พูดขอโทษพวกเรา”
“ขอโทษพวกนาย?”
“พูดล้อเล่นอะไรล่ะ!”
“ในพจนานุกรมของฉันหยางเหวินไค ไม่มีคำว่าขอโทษ!”
“ฉันจะบอกนาย นายกล้าทุบรถของฉัน กล้าตบหน้าของฉัน วันนี้ฉันจะให้นายตายที่นี่ ฉันแซ่หยาง จะไม่ปล่อยนายไปแน่นอน!”
หยางเหวินไคกระโดดขึ้นมาเหมือนแมวที่ขนระเบิด ถูกฉีเติ่งเสียนตบหน้า สำหรับเขา นั่นคือเป็นเรื่องอัปยศมาก จะไม่แก้แค้นได้ยังไง?
“ต้องการให้หยางเหวินไคขอโทษไอ้บ้านนอกคนนี้?นายคิดว่านายคู่ควรเหรอ?”
“ถึงแม้ว่าคุณชายหยางจะขอโทษนาย นายก็จะอายุสั้น เพราะว่า นายแบกภาระไม่ไหว!”
สองดาราสาวก็พูดด่าด้วยความโกรธ คิดว่าฉีเติ่งเสียนเป็นเพียงแค่คนต่ำต้อยเท่านั้นเอง ถูกรถชนตายก็สมควร ให้หยางเหวินไคพูดขอโทษก็คือไม่รู้จักประมาณตน!
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างชะล่าใจ“เมื่อกี้ห้องรับรองในร้านอาหาร ที่เรียกตัวเองว่านายน้อยหางเสือของหลงเหมิน ชื่อสวี่หยาง ก็พูดแบบนี้”
“แต่น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตดีอยู่”
“พวกนายคนไม่มีเหตุผล คาดว่าก็น่าจะต้องตบให้ปากแตก”
ประโยคนี้ของฉีเติ่งเสียน ทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะตกใจ
นึกไม่ถึงว่าก่อนหน้านี้เขาก็ล่วงเกินสวี่หยางมาก่อน?และร่างกายยังสมบูรณ์แบบ?จะเป็นไปได้ยังไง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...