มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 156

พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่อาหลี่รองนำมานั้นเห็นชัดเจนในตัวมันเอง เพียงแค่ก้าวออกไปด้วยเท้าข้างเดียวก็ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความกดดันที่แทบหายใจไม่ออก!

หัวใจของหลี่อวิ๋นหว่านกระตุก และเธอก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงฉีเติ่งเสียน

“คุณฉีนี่ ไม่รู้จัก'ความกลัว'สะกดยังไจริงๆ เวลาเผชิญหน้ากับคนอื่นเขามักเป็นแบบนี้เสมอ” หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มอย่างขมขื่น

ในขณะที่ทุกคนตกตะลึงกับแรงการกดดันอันทรงพลังของอาหลี่รอง ฉีเติ่งเสียนกลับมีสีหน้าปกติ ดีที่ไม่พูดว่า “แค่นั้นแหละ” ออกมา

“เป็นสิ่งที่ดีที่คนที่ยังหนุ่มยังแน่นกล้าหาญถึงเพียงนี้ แต่ถ้าพูดตามตรงเหมือนกำลังรนหาที่ตายมากกว่า!” อาหลี่รองพูดอย่างเย็นชา

เขาก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว เสียงดังเหมือนกับว่าพื้นกำลังสั่นสะเทือนไปทั่วที่ที่เขาเหยียบย่าง

“นี่ยังเป็นคนอยู่เหรอ? ทรงพลังขนาดนี้ได้ไง? ถ้าเหยียบเหล็กคงจะแหลกไปเลย?”

“นี่คือบุคคลหมายเลขสองแห่งมวยตระกูลหลี่หรือเปล่า? น่ากลัวจริงๆ! ไม่รู้ว่าได้รับการฝึกมาแบบไหน”

“ไม่ฉลาดเลยที่จะสู้กับคนแบบนี้ คุกเข่ายอมแพ้น่าจะดีกว่า”

ทุกคนต่างหวาดกลัว รู้สึกว่าอาหลี่รองไม่มีเลือดเนื้ออีกต่อไป แต่เหมือนกับไอรอนแมนที่สวมชุดเหล็กไว้ทั้งตัว

หยางเหวินไคแสดงความประหลาดใจบนใบหน้าของเขา และพูดว่า: “ฉันไม่คิดว่าทักษะของอาหลี่จะสูงขนาดนี้ ไม่รู้ว่าทักษะของนายใหญ่ตระกูลหลี่อยู่ในระดับไหน?”

“ทักษะของพ่อผมดีกว่าทักษะของอารอง” ริมฝีปากของหลี่เทียนลั่วโค้งงอด้วยความภาคภูมิใจและความพึงพอใจ “อย่ากังวลไป คุณหยาง อารองลงมือทั้งที ความหายนะของไอ้บ้านี่มาถึงแล้ว!”

หยางเหวินไค พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า: “ผมจะต้องบอกพ่ออีกครั้งเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของมวยตระกูลหลี่และขอให้เขาช่วยเลื่อนตำแหน่งให้!”

ฉีเติ่งเสียนโบกมือไปมา ให้หลี่อวิ๋นหว่านมายืนด้านข้างเพื่อหลีกเลี่ยงการได้รับผลกระทบ

“เอาน่า ฉันจะคอยดูว่าชายหนุ่มอย่างคุณมันจองหองขนาดไหน!” อาหลี่ตะคอกอย่างเย็นชาและปล่อยหมัดของเขา

“ได้เลยครับผู้อาวุโส ผมก็อยากจะเห็นว่าคุณต้องมีพละกำลังขนาดไหนถึงจะแข็งแกร่งขนาดนี้” ฉีเติ่งเสียนเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มครึ่งๆ แต่ยกมือขึ้น

อาหลี่รองขยับก้าวของเขาราวกับลูกศรที่แหลมคม และด้วยการหวดเขาไปยังต่อหน้าฉีเติ่งเสียนและชกเข้าที่หัว!

ฉีเติ่งเสียนยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับ รอการปะทะด้วยฝ่ามือ เขาก็สกัดกั้นหมัดของอาหลี่ไว้

หลังจากที่อาหลี่พลาดหมัดที่ปล่อยออกไป ไม่แปลกใจเลย ท่าทางของเขาเปลี่ยนไป หมัดของเขาก็เปลี่ยนไป ด้วยการงอนิ้ว กลายเป็นหมัดเสือ เหมือนกับเสือที่ล่าเหยื่อ!

“ท่าเปลี่ยนไป และยังรวมเอาลักษณะของมวยตระกูลหลี่ไว้ด้วย มันน่าสนใจทีเดียว!” ฉีเติ่งเสียนพึมพำ

หมัดของอาหลี่เหมือนเสือที่กำลังลงมาจากภูเขา!

แต่หมัดของฉีเติ่งเสียนนั้นแท้จริงแล้วคือเสือกำลังปีนภูเขา – หมัดมวยแปดสุดยอด เหมือนเสือที่กำลังปีนขึ้นไปบนภูเขาอย่างดุดัน!

“ปั๊ก! ปั๊ก!”

หมัดทั้งสองปะทะกันและเสียงราวกับแผ่นดินไหวดังขึ้น ทุกคนรู้สึกว่าแก้วหูของพวกเขาแสบขึ้นมา พื้นเหมือนกำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ

หลังจากการเผชิญหน้าของอาหลี่รองกับฉีเติ่งเสียนสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้นั้นน่ากลัว

“เห็นได้ชัดว่ามีการฝึกฝ่ามือแปดทิศ ทำไมถึงแข็งแกร่งและทรงพลังขนาดนี้ได้?” ความคิดแวบขึ้นมาในใจของอาหลี่รองราวกับสายฟ้าฟาด เขาไม่มีเวลาที่จะประหลาดใจมากเกินไป เขาจึงรีบ “ปกป้องหัวใจ”

ในเวลานี้ข้อศอกของฉีเติ่งเสียนชนกับเขาแล้ว มวยแปดสุดยอดเปลี่ยนจากปืนเป็นหมัด การโจมตีนี้เหมือนกับปืนใหญ่ที่แทงทะลุเข้ามา!

“ปกป้องหัวใจ” ของอาหลี่รองถูกกระแทกออกไปและข้อศอกของฉีเติ่งเสียนฟาดเข้าอย่างแรง เสียงดังทำให้เขาหน้าซีดและถอยกลับไปสามก้าวพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ดังกระหึ่ม

สีหน้าของทุกคนถึงกับค้างเมื่อเห็น อาหลี่รองถูกฉีเติ่งเสียนโจมตีจนถอยหลังไป? เป็นไปได้ยังไง?

ในขณะนี้ พวกเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย!

อาหลี่รองฝึกมวยตระกูลหลี่ แถมยังติดตามปรมาจารย์การต่อสู้ฝึกมวยสิงอี้มาหลายปี เทคนิคการชกมวยของเขาเป็นที่รู้จักกันดีว่าแข็งแกร่งและทรงพลัง แต่คราวนี้เขากลับพ่ายแพ้?

ทันใดนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่เทียนลั่วก็กลายเป็นแข็งทื่อ จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม: “อารองกำลังออมมือ ไม่เช่นนั้นฉีเติ่งเสียนฃไม่อาจตีเสมอได้”