มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 157

ทุกคนเห็นการแสดงออกของฉีเติ่งเสียนได้อย่างชัดเจน และเข้าใจด้วยว่าถ้าหยางเหวินไคพูดคำว่า “ไม่” ใบหน้าอีกด้านหนึ่งของเขาก็จะบวมเป็นแน่

ใช้พลังข่มเหง กลับไม่กลัวเลย!

จ้างคนมีฝีมือมา แต่เอาชนะไม่ได้!

ทำอะไรได้บ้าง หากเจอคนร้ายกาจเช่นนี้?

หยางเหวินไค ถึงกับมีความคิดที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตว่าควรทำอย่างไร, กำจัดคนเหล็กแบบนี้อย่างไร,ด่วน!

ลูกชายของปลัดรู้สึกหมดหนทางที่จะจัดการกับคนประเภทนี้

“ไอ้เวร ก่อเรื่องทำร้ายอาหลี่รองบนท้องถนนและกล้าข่มขู่คุณชายหลี่แบบนี้ได้ไง?”

“คิดว่าเพราะสามารถต่อสู้ได้ ก็เลยคิดว่าสามารถทำทุกอย่างได้งั้นเหรอ?”

หลี่เทียนลั่วตะโกนและหยุดด้านหน้าหยางเหวินไค

เขารู้ดีว่าในเวลานี้เขาต้องแสดงตัวตน วิธีนี้เขาจะได้รับความโปรดปรานจาก หยางเหวินไค และมวยตระกูลหลี่จะสามารถพัฒนาให้ดีขึ้นอีกในอนาคต

แม้ว่าในใจของเขาเขาจะรู้สึกกลัวก็ตาม

ในขณะนี้ฟอร์คสวาแกนที่มีป้ายทะเบียนเลขศูนย์เรียงกันได้หยุดจอด เมื่อหยางเหวินไคเห็นรถ ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นแล้วพูดว่า “เลขาอู๋ มาแล้ว!”

เลขาอู๋เป็นเลขาปลัดหยางหลิงกวง

เลขาอู๋ที่ก้าวลงจากรถดูสุขุม อายุราวๆเกือบสี่สิบปี

“เลขาของของปลัด ลงมาจัดการเองเหรอ!”

ทุกคนประหลาดใจเมื่อเห็นเลขาอู๋

ดูเหมือนว่าฉีเติ่งเสียนจะประสบปัญหาใหญ่จริงๆ เขาทุบรถประจำตำแหน่งของปลัด มีคนแจ้งเลขาอู๋แล้ว ตอนนี้เกมจบแน่!

หากมีความสามารถแค่ไหน จะยังทำร้ายใครได้อีก?

นี่คือหัวกั๋ว!

หัวกั๋วที่ประชาชนไม่ต่อกรกับเจ้าหน้าที่ทางการ!

ในฐานะเลขาของผู้มีอำนาจมากที่สุดในเมืองตงไห่ เลขาอู๋สามารถระดมกำลังตำรวจทั้งหมดในเมืองตงไห่ได้ด้วยการยกสายโทรศัพท์เพียงครั้งเดียวและจัดการกับคนบ้าอย่างฉีเติ่งเสียนได้ในไม่กี่นาที?

“เกิดอะไรขึ้นทำไมรถคันนี้ถึงถูกทุบ?” ทันทีที่เลขาอู๋เข้ามาเขาก็เห็นเมอร์เซเดส – เบนซ์ที่ถูกชน ยืนตกตะลึงในจุดเกิดเหตุ

เขาไม่เคยคิดเลยว่ารถประจำตำแหน่งของปลัดของเมืองจะถูกทำลาย!

หยางเหวินไคเดินเข้ามาแล้วพูดว่า “เลขาอู๋ มีคนบ้ามากับแฟนแกล้งขับรถชนจะกรรโชกทรัพย์”

“แต่พวกเขาทำไม่สำเร็จ กลับกล่าวหาว่าฉันขับรถไม่ดีและกล่าวหาว่าฉันต้องการฆ่าพวกเขา”

“แล้วพวกเขาก็บังคับให้จ่ายเงิน แต่ฉันไม่ยอม มันก็เลยทุบรถของฉัน!”

“คุณดูสิ เราควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไง?”

หลังจากที่เลขาอู๋ได้ยิน ใบหน้าของเขาก็มืดลงทันที และเขาก็เอ่ยถามอย่างเย็นชา: “มีเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ!”

หลังจากที่หลี่อวิ๋นหว่านได้ยิน เธอก็รู้สึกกังวลและอยากจะเข้าไปอธิบาย แต่ถูกฉีเติ่งเสียนหยุดไว้

“อย่าใช้เหตุผลกับคนแบบนี้” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ

“เราควรทำอย่างไรดี? นั่นคือเลขาของปลัด ไม่มีใครมีอำนาจเท่า หยางเหวินไค ทายาทรุ่นที่สองคนนี้หรอก!” หลี่อวิ๋นหว่านถามด้วยความกลัว

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้พูดอะไร เพียงหัวเราะเสียงเย็นออกมา เขาเป็นคนโง่เขลา และใครก็ตามที่ต้องการใช้ภูมิหลังเพื่อจัดการเขา เขาจะไม่นั่งรอความตายเฉยๆแน่

ตั้งแต่สมัยโบราณ ชาวขงจื๊อใช้วรรณกรรมทำลายกฎหมาย และเหล่าผู้กล้าก็ใช้กำลังฝ่าฝืนกฎหมาย หากกระทบต่อผลประโยชน์ เขาฆ่าใครซักคนได้ในสิบก้าวและจะไม่ทิ้งร่องรอยแน่

“ใครเป็นคนทำ แสดงตัวออกมาเดี๋ยวนี้!” เลขาอู๋ส่งเสียงอย่างเย็นชา

“ผมทำเอง” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น แล้วก้าวไปข้างหน้า