มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1548

สิ่งนี้ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้หลิวปิงเว่ยไม่รีบร้อน ในที่สุดแล้วท่านรองประธานกําลังเข้ามา อีกทั้งเขายังได้เข้าร่วมแก๊งสี่ไห่และยังดึงซือถูหนานเข้ามาช่วย และต้วนเทียนชงของพันธมิตรเทียนเต้าเหมิงมาประคับประคองฉากให้เขาและยิ่งญาติตระกูลซุนจูเจิ้งเต๋อออกมาปรากฏตัว

เมื่อใกล้จะถึงวันเกิดของติงหย่งคังเข้ามาเรื่อย ๆ ภายในของแก๊งชิงจู่ก็วุ่นวายมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้กระทั่งพี่น้องบางคนที่ติดตามหลิวปิงเว่ยมานานหลายปี พลันมาเปลี่ยนไปสนับสนุนรองประธานในเวลานี้

พวกเขาทั้งหมดต่างรู้สึกว่าสถาการณ์ของหลิวปิงเว่ยได้นั้นได้จบลงไปแล้ว สู้เปลี่ยนขาใหม่จะดีกว่า ในช่วงเวลานี้การแปรพักตร์เพื่อไปสนับสนุนรองประธานนี่สามารถช่วยเหลือให้บรรลุผลได้

ถ้าหากรองประธานถูกก่อตั้งและนำชื่อเสนอขึ้นได้สําเร็จ พวกเขาจะไปเข้าร่วมอีกครั้ง อย่างมากก็ถือได้ว่าเป็นน้ำตาลไอซ์ซิ่งบนเค้กเท่านั้น!

น้ำตาลไอซ์ซิ่งบนเค้ก ที่ไหนจะมีหิมะน่าจะมีอะไรจะให้น่าประทับใจไปกว่าการให้ความช่วยเหลือในยามจำเป็น?

"พี่ชาย คุณเชื่อคําโกหกของผู้ชายสกุลฉีนี้จริง ๆเหรอ เขามาจากแผ่นดินใหญ่ แล้วจะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับตระกูลซุนได้อย่างไร ผมคิดว่าคุณถูกหลอกแล้ว กำลังจะจบแล้ว!"เถียนชิ่งโหย่วก็ร้อนใจเช่นกัน!”

เขาคิดแทนหลิวปิงเว่ยด้วยความจริงใจ ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่จงใจวางแผนให้หลิวปิงเว่ยอับอายมาก่อน เพื่อให้เขาถอยกลับ

ถึงแม้จะมีความยากลำบากก็ตาม

แต่ว่าใกล้จะประสบความสําเร็จแล้วและสุดท้ายผลลัพธ์หลิวปิงเว่ยก็ถูกฉีเติ่งเสียนหลอกอีกครั้ง นี่ทําให้เขาโมโหและเกาหู

ถึงแม้ว่าในใจของหลิวปิงเว่ยจะอึดอัดราวไฟไหม้สุมทรวง แต่ใบหน้าของเขานั้นก็ยังฝืนใจที่จะสงบและพูดว่า "ในเมื่อคุณฉีสัญญากับผมแล้ว เขาก็คงจะทําได้อย่างนั้นแน่นอน น้องเขยของผมมองคนไม่ผิดหรอก!"

เขาเชื่อในสายตาของน้องสาวของเขา และเชื่อในความสามารถของน้องเขยของเขาเช่นกัน ชายร่างใหญ่ที่สามารถทําให้พี่เขยยกย่องเช่นนี้ได้ แม้แต่จากแผ่นดินใหญ่ก็สามารถมีบทบาทสําคัญได้อย่างแน่นอน!

เถียนชิ่งโหย่วอดไม่ได้ที่จะพูดจาโผงผางว่า "ถ้าคุณยอมแพ้จั่วเฉินตั้งแต่ก่อนหน้านี้ ก็คงจะไม่มีเรื่องมากมายขนาดนี้แล้ว คุณปู่จะไม่ได้เป็นรองประธานแน่นอน! เมื่อคืนวานนี้ยังมีพี่น้องอีกสองคนที่อยู่กับเรามาแปดปีแล้วแปรพักตร์ไปสนับสนุนให้เป็นรองประธาน..."

หลิวปิงเว่ยพูดอย่างใจเย็นว่า "พี่น้อง ผมจะไม่เปรพักตร์ ไม่เปลี่ยนครอบครัว ถ้าหากเปลี่ยนครอบครัวแล้วก็ไม่ต้องเรียกว่าพี่น้องแล้ว ผมนับถือคุณเป็นพี่น้องมาตลอด ก็เพิ่งรู้ว่าไม่ว่ายามเผชิญอันตรายแค่ไหน คุณก็จะไม่มีทางทอดทิ้งผม"

เถียนชิ่งโหย่วพูดไม่ออกและเคลื่อนไหวไปพร้อมๆ กัน เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า "พี่ชาย นี่ไม่ใช่เวลาหุนหันพลันแล่น! ทำไมคุณไม่ไปหาคุณปู่แล้วบอกเขาให้ยอมแพ้จั่วเฉินละอีกทั้งยังให้ยอมรับความผิดพลาดของเขาเช่นเดียวกับจักรพรรดิโบราณ ถ้าหากคุณทำแบบเดียวกันคุณอาจพลิกสถานการณ์ได้”

“ ผมคิดว่าถ้าคุณเชื่อใจคนที่สกุลว่าฉีi ก็ควรพึ่งพาตัวเองซะยังดีกว่า!”

“ถ้ายังทำแบบนี้อีกต่อไป ผมเกรงว่าคุณจะตายจริงๆ!”

"ก่อนที่รองประธานจะถูกคุณทําให้ว่างเปล่า ถ้าหากเขาได้รับอํานาจจะไม่มีทางปล่อยคุณไปอย่างแน่นอน"

แน่นอนว่าหลิวปิงเว่ยทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเป็นอย่างไร เขาบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์และพูดว่า "อย่าใจร้อน หลังจากคืนนี้ผ่านไปทุกอย่างจะได้ข้อสรุป!"

เถียนชิ่งโหย่วโกรธมากจนกระโดดลุกขึ้นแล้วพูดว่า "คุณฉีบอกว่าจะช่วยเหลือคุณ แต่จอนถึงตอนนี้เขายังไม่ปรากฏตัเลยว นี่หมายความว่าอะไร ผมคิดว่าเขาแค่พยายามหลอกให้คุณเป็นเถ้าปืนใหญ่ เพื่อยั่วยุจั่วฉิน!”

แต่ในช่วงเวลานี้ฉีเตื่งเสียนเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปและพูดอย่างใจเย็นว่า "ใครพูดว่าผมหลอกลวงเขา ผมไม่เคยหลอกลวงคนอื่น ถ้าหากคุณไม่เชื่อผม คุณสามารถไปที่มหาวิหารเทียนจู่กั๋วเพื่อสอบถาม เหล่าพี่ชายของพระอัครสังฆราชผู้มีชื่อเสียง!"

เถียนชิ่งโหย่วโจ้องมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความโกรธ และพูดว่า "คุณมาที่นี่แล้ว ละคนนั้นอยู่ที่ไหน? คนที่คุณตกลงที่จะเชิญผมมาช่วยอยู่ที่ไหนนะ"

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ แล้วเดินจากไปและพูดว่า "ผมจะโทรไปเดี๋ยวนี้"

เขากลายเป็นพันธมิตรกับตระกูลจี้ อีกทั้งยังถามจี้ข่ายเป็นครั้งคราวว่าจะรักษาความสนิทไว้ได้หรือไม่ นับประสาอะไรกับซุนเจี้ยนเฉินที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน อีกทั้งฉีปู้อวี่ยังไม่พูดเปิดเส้นทางก่อน

บนโลกนี้เดิมทีไม่มีถนนแต่เมื่อมีคนเดินเยอะมากขึ้น จึงมีถนนเกิดขึ้นแล้ว...

เขาอยากเดินตามเส้นทางที่พ่อเคยเดิน มันไม่สําคัญว่าเงินหรือสิ่งของ แค่อยากสัมผัสกับความผันผวนและความยากลําบากของพ่อเท่านั้น

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระเรื่องนินทาให้น้อยลง คุณรีบมาที่นี่ เพื่อช่วยฉันกําลังใจให้หลิวปิงเว่ย!" ฉีเติ่งเสียนพูด

ซุนเจี้ยนเฉินรีบวางสายโดยตรงทันทีที่ เมื่อเห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนกำลังปฏิบัติราวกับแกะอ้วน ซึ่งทำลายความภาคภูมิใจในตนเองอย่างมาก! ลูกชายคนโตผู้สง่างามของตระกูลซุน ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเขาก็ไม่ใช่คนที่ให้ความเคารพอย่างสูง แต่จริงๆ แล้วเขาถูกปฏิบัติเหมือนแกะอ้วนเหรอ?

แน่นอนว่านี่มันไม่ใช่บังเอิญแล้ว ในตอนแรกจีข่ายก็คิดแบบนี้ แต่ตั้งแต่ถูกฉีเติ่งเสียนลักพาตัวไปครั้งหนึ่ง ตอนนี้เขากลับเงียบลงมาก เมื่อเจอคนแบบคุณแทบจะไม่มีความบ้าคลั่งแบบนี้อีกแล้ว

"อย่ากังวลเลย ผมติดต่อซุนเจี้ยนเฉินได้แล้ว เดี๋ยวเขาจะมาให้กําลังใจคุณ ฉันยังช่วยคุณติดต่อผู้อาวุโสสองคนของแก๊งชิงจู๋ที่ติดคุกบนเกาะสวรรค์และพวกเขากําลังเดินทางมาถึงด้วย" ฉีเติ่งเสียนเก็บโทรศัพท์ไว้และให้ความมั่นใจกับหลิวปิงเว่ย

เมื่อหลิวปิงเว่ยฟังแล้วอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ฉีรอเสียนได้ติดต่อกับผู้อาวุโสทั้งสองคนที่จำอยู่ในเรือนจำเกาะสวรรค์แล้วหรือไม่?

เถียนชิ่งโหย่วที่อยู่ข้างกลับพูดจาเยาะเย้ย และจ้องมองไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างโกรธเคือง รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หลอกลวงมากเกินไปเรื่อย ๆ ตอนแรกเขาขอความช่วยเหลือจากตระกูลซุน ตอนนี้ดึงผู้อาวุโสทั้งสองคนที่ถูกจําคุกตลอดชีวิต!

เรือนจำเกาะสวรรค์เป็นสถานที่ที่คนทั่วไปสามารถเข้าออกได้ตามใจชอบเหรอ?

ผู้คุมเกาเย่คนนั้นเป็นบุคคลที่ทรงพลังในตำนาน และไม่มีใครกล้าเผชิญหน้าเขา!