มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1549

"คุณคุยโม้โอ้อวดราวกับวาดขนมเครปก้อนใหญ่ที่นั่น ผมเห็นว่าคุณกําลังจะหลอกพี่ใหญ่ของผม!"

เถียนชิ่งโหย่วหันหน้าไปพูดกับฉีเติ่งเสียนอย่างไม่พอใจ ยิ่งเขามองแผ่นดินใหญ่นี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไม่พอใจมากขึ้นเท่านั้น

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับหัวเราะเหอะและรู้สึกขี้เกียจเกินไปที่จะรับมือกับการต่อสู้นี้ เมื่อมองผ่านๆดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนรวย ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ดุด่าเขา!

หลิวปิงเว่ยห้ามเถียนชิงโหย่วไว้ ไม่ได้ให้เขาพ่นน้ำลายต่ออีกไป แต่เขายกมือคำนับให้กับฉีเติ่งเสียนและพูดว่า "ขอบคุณฉีมากๆครับที่ช่วยให้ผมรักษาตําแหน่งผู้นําไว้ แล้วภายหลังต่อจากนี้ไปผมจะสนับสนุนคุณจั่วเฉินอย่างเต็มที่อีกต่อไป"

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและพูดว่า "เดินไป ไปยังสถานนี่นัดหมายกันเถอะ กินและดื่มอย่างสนุกสนาน ผมมามือเปล่า ไม่เป็นไรใช่ไหม"

ถึงแม้ว่าหลิวปิงเว่ยจะรู้จักกับฉีเติ่งเสียนในช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขาก็รู้ว่าผู้ชายท่านนี้มีผู้หญิงงานอยู่ จึงยิ้มและพูดว่า "มันไม่เกี่ยวหรอก"

งานวันเกิดของคุณปู่แห่งแก๊งชิงจู่นั้นจัดอย่างยิ่งใหญ่อลังการมาก อีกทั้งยังประดับประดาด้วยโคมไฟหลากสีสันสดใส ถึงขั้นเชิญปรมาจารย์ดั้งเดิมมาแสดงเชิดสิงโตด้วย มันมีชีวิตชีวามาก

ติงหยงตังสวมใส่ชุดสูทสีแดง ใบหน้าของเขาอิ่มเอ็มเต็มไปด้วยความสุข และเขาก็ทักทายผู้ที่มาแสดงความยินดีกับเขาด้วยท่าทีที่สุภาพมาก

เดิมทีเขาเกษียณมาหลายปีแล้ว แต่เนื่องจากเรื่องของหลิวปิงเว่ย จึงทำให้ต้องปรากฏออกมาอีกครั้ง การกลับมาครั้งนี้ทำให้กลับมามีอํานาจอีกครั้ง ซึ่งทำให้เขามีภาพลวงตาในการกลับคืนสู่พลังในวัยหนุ่ม

ความรู้สึกแบบนี้ทำให้คนเสพติด

"คุณปู่ ผมขอให้มีอายุยืนยาว!" หลิวปิงเว่ยได้นำลูกพีขมามอบให้เป็นของขวัญ เพื่อแสดงความยินดีกับติงหย่งคัง

หลังจากติงหย่งคังเห็นเขา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็พลันหายไป แล้วเริ่มขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "คุณยังตัดสินใจที่จะไปทางด้านมืดอยู่หรือไม่"

หลิวปิงเว่ยพียงได้แต่อธิบายว่า "คุณปู่ครับ ผมคิดเสมอว่าเราไม่สามารถถอนรากถอนโคนได้! ไม่ว่าจะเป็นชนชาติหรือวัฒนธรรม หรือแม้แต่สายเลือด..."

ติงหย่งคังโบกมือเพื่อหยุดเขาไม่ให้พูดต่อและพูดอย่างเฉยเมยว่า "ฉันรับของขวัญแล้ว คุณก็ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไม่อยากฟังอีก!"

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่คุณปู่ท่านนี้และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าบุคคลท่านนี้ทําให้เขารู้สึกถึงความเป็นอมตะและดื้อรั้น ถ้าเขาเป็นหลิวปิงเว่ยและกลายเป็นผู้นํา ไม่รู้ว่าจะอดทนต่อคุณปู่ได้มากแค่ไหนที่ออกมาแสดงความรู้สึกเป็นครั้งคราวได้อย่างไร ถ้ากล้าควบคุมเรื่องในหัวของขาจริง ๆ ต้องให้เขารู้ว่าแตงนี้สุกหรือไม่

ติงหย่งคังไม่เคยเห็นฉีเติ่งเสียนมาก่อน จึงคิดว่านี่เป็นน้องชายของหลิวปิงเว่ยที่พามาด้วยกัน เขาโบกโดยไม่หันมามองแม้แต่แวบเดียวและให้พวกเขาไปด้านข้าง

ติงหย่งคังหัวเราะอย่างเสียงดังและต้อนรับอย่างกระตือรือร้น และพูดว่า "ขอบคุณเสี่ยวจื่อ ไม่คิดว่าคุณจะใส่ใจขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าคุณจะส่งของขวัญแบบนี้มาให้ผมฉัน ไม่เลวนะ แก๊งชิงจู่ก็ต้องการคนหนุ่มสาวอย่างคุณ!"

พอพูดประโยคนี้ออกมาสมาชิกของแก๊งชิงจู่ที่อยู่รอบ ๆ ก็ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อย แล้วรู้สึกครุ่นคิด

คําพูดนี้ของคุณปู่มีการโน้มน้าวที่ชัดเจนมากแล้ว ข้อมูลที่เปิดเผยออกมาก็ชัดเจนในตัวเอง!

นี่คือจังหวะในการจะกําจัดหลิวปิงเว่ยและรองประธานดำรงตำแหน่งเป็นผู้นํา!

น่าเสียดายที่ศักดิ์ศรีชื่อเสียงของติงหย่งคังถภายในแก๊งชิงจู่นั้นสูงเกินไป อีกทั้งไม่ใช่ทุกคนในสมาชิกแก๊งชิงจู่ที่มีความคิดเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน นอกจากนี้ยังมีอีกหลายคนที่ไม่พอใจกับตัวเลือกของหลิวปิงเว่ย

ดังนั้นเมื่อไปทางซ้ายมองขวาทุกคนต่างก็ทําให้คนรู้สึกว่าหลิวปิงเว่ยไม่มีโอกาสที่จะชนะ

หลังจากที่รองหัวหน้าอวี๋ได้มอบของขวัญแล้ว ก็เดินตรงเข้าไปหาที่ด้าหน้าหลิวปิงเว่ย ยกมือแล้วยิ้มด้วยรอยยิ้มที่แสนเย็นชาและพูดว่า"ผมเห็นหัวหน้าแก๊งมังกรแล้ว"

หลิวปิงเว่ยตอบด้วยสีหน้าเย็นชาและพูดว่า "ยินดีกับรองหัวหน้าอวี๋ด้วยครับ"

รองหัวหน้าอวี๋จ้องมองมายังฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาสีหน้าเฉื่อยเมยและพูดว่า "โอ้ พาคนของแผ่นดินใหญ่ท่านนี้มางานเลี้ยงวันเกิดคุณปู่ เพื่อกินและดื่มจริง ๆ เหรอ คุณไม่คิดว่าคนแผ่นดินใหญ่นี้จะทําอะไรได้นอกจากคุยโวแล้วใช่ไหม"