มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1551

มีเพียงวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้นที่อยู่ภายในใจ

จูเจิ้งเต๋อกลอกตามองบนแล้วกล่าวว่าในขณะที่หลิวปิงเว่ยดำรงตำแหน่งหัวหน้ากินแต่ซากศพทำให้สโมสรอ่อนแออีกทั้งยังดื้อรั้นขายผลประโยชน์ของเกาะผึ่งไหลอีก ควรจะเปลี่ยนหัวหน้าใหม่ได้ตั้งนานแล้ว!"

รองหัวหน้าอวี๋ก็พูดด้วยท่าทางเย็นชาเช่นกันว่า "คุณอย่าไปหัวเราะที่นั่นเลย ถ้าหากว่าคุณสามารถเชิญบุคคลอันใหญ่โตมาได้ก็สามารถทำให้เขาเงียบปากได้เช่นกัน!"

สักแต่พูดแต่ว่าไม่ทำ น่าจะกลายเป็นการกระทำที่ปลอมใช่หรือไม่ แกล้งคนให้รู้สึกว่างั้นเหรอ

ฉีเติ่งเสียนกระแอมเสียงแล้วกล่าวว่า "ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง! ดีเลยผมได้เชิญผู้อาวุโสแห่งพรรคไผ่เขียวของพวกคุณมาทั้งสองท่าน ไม่ทราบว่าสองท่านนี้จะคุยรู้เรื่องหรือเปล่า! "

เมื่อคำพูดได้แพร่ออกไป ทุกคนกลับรู้สึกขบขัน!

มีใครไม่รู้บ้างว่าผู้อาวุโสทั้งสองท่านถูกกักขังอยู่ที่เกาะสวรรค์อีกทั้งผู้คุมเกาเย่เป็นคนที่ลึกลับและดุร้าย อยากให้เขาปล่อยตัวทั้งสอง ท่านไป เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้น!

เรื่องเป็นไปไม่ได้เช่นนี้ เกรงว่าพูดออกไปแล้วจะเป็นเรื่องที่น่าขบขัน

เจ้าเด็กโอ้อวดจากแผ่นดินใหญ่คนนี้ลงแรงไปไม่น้อยเสียจริง ถึงได้สืบสาวเรื่องราวว่าผู้อาวุโสสอง ท่านแห่งพรรคไผ่เขียวถูกจำคุกตลอดชีวิต

"ทั้งสองเป็นพี่ชายใหญ่ของผม ถ้าหากว่าคุณสามารถเชิญเขามาได้ แน่นอนว่าผมต้องฟังความคิดเห็นของพวกเขาอยู่แล้ว"

คอนสแตนตินกวาดสายตามองฉีเติ่งเสียน เจ้าเด็กหนุ่มจั

แผ่นดินใหญ่คนนี้ช่างน่ารังเกียจเสียจริง "แต่ว่าคนที่คุณพูดถึงล่ะ ไม่ใช่เชิญมาแล้วหรอกหรือ อยู่ที่ไหนกันล่ะ"

ทุกคนต่างก็มองว่าฉีเติ่งเสียนว่าเป็นตัวตลก ก็ใช่น่ะสิคนที่เชิญมาล่ะ สักแต่พูดแต่ว่าไม่ได้ซ้อม นั่นแปลว่าจะเป็นการกระทำปลอมๆใช่หรือไม่

ตั้งใจให้ผู้คนรู้สึกกลัวงั้นเหรอ

" เฮ้ คนที่เขาเชิญมาล่ะ" รองหัวหน้าอวี๋ก็มองและหัวเราะเยาะหลิวปิงเว่ย

"เขาจะเชิญกับผีน่ะสิ!" เถียนชิ่งโหย่วไม่สบอารมณ์และด่าทอเพราะรู้สึกว่าโดนหลอก

ในขณะที่หลิวปิงเว่ยคนสนิทของเถียนชิ่งโหย่วกำลังพูดอยู่นั้น เสียงหัวเราะก็ดังขึ้น ทุกคนหัวเราะไม่หยุด

เถียนชิ่งโหย่วกล่าว "พี่ใหญ่ของผมถูกเจ้าเด็กแผ่นดินใหญ่หลอกเอาเข้าแล้ว เมื่อก่อนเขายังพูดว่าสามารถเชิญนายท่านซุนเจี้ยนเฉินแห่งตระกูลซุนมาได้ ท้ายสุดแล้วแม้แต่เงาคนตอนนี้ก็ไม่เห็นเลย! "

"ทุกท่านฟังผมพูดนะ พี่ใหญ่ของผมกำลังหมกมุ่นอยู่กับเจ้าเด็กแผ่นดินใหญ่ ดังนั้นเขาจึงพูดไม่เลือกหน้าทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องได้ราว"

"คุณปู่ ผมมีความกล้าหาญที่นี่ ขอให้คุณปู่ให้โอกาสพี่ใหญ่ผมอีกสักครั้งเถอะ! "

หลิวปิงเว่ยคิดไม่ถึงเลยว่าเถียนชิ่งโหย่วจะกระโดดลุกขึ้นมาพูดเช่นนี้ มันทำให้เขาแทบไม่รู้สึกตัว! เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะพูดแบบนี้อีก นั่นจะไม่หมายถึงการแพ้ทั้งทีมและคู่ต่อสู้ใช่ไหม ถ้าเป็นข่าวแพร่ออกไป ผู้คนก็จะหัวเราะ!

รองหัวหน้าอวี๋ผู้ติดตลกว่า "เมื่อทุกคนได้ยินแล้ว แม้แต่คนสนิทของหัวหน้าหลิวก็ทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว เจอเจ้าเด็กแผ่นดินใหญ่เศษสวะแบบนี้! ฮาฮ่าฮา ตลกเสียจริง!"

ทุกคนต่างหัวเราะเยาะเพราะว่าไม่เคยเจอใครที่คุยโม้เช่นนี้ แม้กระทั่งคนของพวกเขาต่างก็ทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว