มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1571

ผู้อาวุโสตระกูลหลงระเบิดอารมณ์ขึ้น ไม้เท้าของตัวเองแท้ๆ ทำไมฉีเติ่งเสียนจึงเอาไปให้เจียงชิงเยว่ได้ อีกทั้งยังเอาไปมอบเป็นของขวัญให้ซุนกั๋วฉวินอีก

ช่างไร้ศีลธรรมยิ่งนัก！

“เห้ เหล่าหลง ฉันจำได้ว่าคุณก็มีไม้เท้าที่ทำมาจากไม้เหลยจีเหมือนกันนี่？ไปไหนแล้วล่ะ？เอาออกมาเปรียบเทียบดูหน่อย ดูสิว่าของใครดีกว่ากัน”ซุนกั๋วฉวินไม่ทราบเหตุการณ์จึงไปพูดอวดกับผู้อาวุโสตระกูลหลง

ผู้อาวุโสตระกูลหลงแทบจะกระอักเลือดออกมา นี่มันจงใจชัดๆ！

เขายิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วพูด：“ไม้เท้าของฉันถูกหมาคาบไปแล้ว ไม่รู้ว่าเอาไปซ่อนไว้ไหน”

ฉีเติ่งเสียนได้ยินเช่นนั้นก็แอบด่าแม่ของเขา เจ้าคนผู้นี้ยังมาเหน็บแนมเขาอีก แม่แกสิเป็นหมา！

ซุนกั๋วฉวินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา：“ช่างน่าเสียดายจริงๆ ไม้เท้าของฉันมองดูแล้วสวยกว่าของคุณอีก สมแล้วที่หลานของฉันให้มากับมือ”

“อ่า ใช่ๆๆๆ！”ผู้อาวุโสตระกูลหลงตอบ

สีหน้าของเจียงชิงเยว่เปลี่ยนไป คิดในใจว่าฉีเติ่งเสียนคงจะไม่ได้ไปเอาไม้เท้าของเขามาแล้วเอามาให้เธอ จากนั้นเธอก็เอาไปให้ซุนกั๋วฉวินหรอกนะ？

ซุนกั๋วฉวินพูดกับเจียงชิงเยว่อย่างพอใจว่า：“เสี่ยวเจียง ฉันชอบไม้เท้าที่เธอเอามาให้มากเลย！”

เจียงชิงเยว่รีบตอบว่า：“คุณปู่ชอบก็ดีแล้ว！”

ผู้อาวุโสตระกูลหลงแอบด่าในใจ เขาแค้นจนอยากจะเอามีดไปฆ่าฉีเติ่งเสียนให้ตายเสียตรงนี้ เจ้าคนไร้ศีลธรรม มาหลอกเงินจากตระกูลฉันไปไม่พอยังจะมาทำเรื่องแบบนี้อีก

รับปากกับอาจารย์จางเทียนเอาไว้แล้วด้วยสิ？

แล้วของอยู่ไหนกัน？

“เห้อ ก็แค่ไม้เท้าที่ทำจากไม้เหลยจี？หากคุณยอมจ่ายเงิน ฉันก็สามารถหามาให้คุณได้！เพราะฉันนั้นรู้จักกับปรมาจารย์ พวกเขาจะต้องมีวัตถุดิบแน่นอน”ฉีเติ่งเสียนพูดกับผู้อาวุโสตระกูลหลง

คนอื่นๆในตระกูลหลงล้วนแต่จ้องเขาด้วยความโกรธ เขากล้าทำเป็นไม่รู้เรื่องไม้เท้าได้อย่างไร？อีกทั้งยังกล้ามาพูดแบบหน้าด้านๆอีก！

ผู้อาวุโสตระกูลหลงมองฉีเติ่งเสียนอย่างนิ่งๆแล้วกล่าว：“ขอบคุณมากเลยนะ！”

ฉีเติ่งเสียนพูด：“ไม่ต้องเกรงใจ ฉันเป็นพระอัครสังฆราช การช่วยเหลือผู้คนนั้นเป็นเรื่องที่ฉันควรทำอยู่แล้ว！”

เขากล่าวออกมาด้วยความภูมิใจ

ผู้อาวุโสตระกูลหลงเดินจากไป แล้วไปนั่งลงที่โต๊ะ กลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวจนต้องกระอักเลือดออกมา ทุกคนต่างก็ล้วนแต่โมโห

เจียงชิงเยว่หลังจากที่ยกน้ำชาและมอบของขวัญให้ปู่แล้วนั้น พิธีก็สิ้นสุดลง

จากนั้นซุนกั๋วฉวินก็เตรียมที่จะประกาศเริ่มงาน แต่ในตอนนั้นก็มีคนผู้หนึ่งเดินเข้ามา

หลังจากที่คนผู้นั้นปรากฏตัวก็เกิดความชุลมุนขึ้น！

เขาก็คือสมาชิกสภาโหยวซินผู้ที่มีโอกาสได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี คู่แข่งตัวฉกาจของจั่วเฉิน

“ผู้อาวุโสซุน ขอโทษด้วยที่มาโดยไม่ได้รับเชิญ！หวังว่าจะไม่ได้รบกวน！”หลังจากที่โหยวซินเข้ามาก็ประสานมือให้ซุนกั๋วฉวินเพื่อแสดงถึงการขอโทษ

“ฮ่าฮ่าฮ่า โหยวซินน้อยมาแล้ว ฉันกลัวว่าคุณจะยุ่งเลยไม่ได้ส่งการ์ดเชิญ เชิญนั่งก่อน！”ซุนกั๋วฉวินหัวเราะด้วยความยินดี