มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1572

ชัดเจนว่าประเทศมี่จับตาตระกูลซุนอยู่！

ตระกูลซุนสนับสนุนจั่วเฉิน ประเทศมี่จะยอมได้อย่างไร？！

ซุนกั๋วฉวินเป็นคนแก่คนหนึ่ง ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ได้เจอกับคนใหญ่คนโตมามากมาย ดังนั้นถึงคลาร์กจะปรากฏตัวขึ้น เขาก็ยังคงสงบนิ่งลงได้

“พวกเราล้วนแต่เป็นสหายกัน เราล้วนแต่อยู่ในโลกใบเดียวกัน เราล้วนแต่ต้องการให้มนุษยชาติพัฒนาไปข้างหน้าเหมือนกัน แล้วเราจะมาแบ่งแยกกันได้อย่างไร？”ซุนกั๋วฉวินหัวเราะแล้วช่วยพูดคลายสถานการณ์ให้ฉีเติ่งเสียน

คลาร์กหัวเราะขึ้นแล้ววางของขวัญในมือลง จากนั้นพูด：“นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบคุณซุน ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ สมแล้วที่เป็นคนที่ใครๆในผึ่งไหลต่างก็นับถือ！”

ซุนกั๋วฉวินพูดอย่างเกรงใจ：“นั่นเป็นสิ่งที่บรรพบุรุษนั้นสั่งสมมา ฉันก็แค่แสดงมันออกมาเท่านั้นเอง คุณคลาร์กชมเกินไปแล้ว！”

โหยวซินเห็นคลาร์กเดินเข้ามาก็อาบไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่นสะท้าน เขานั้นเป็นสมาชิกสภาที่สนับสนุนประเทศมี่ ส่วนคลาร์กนั้นคือหัวหน้าของหน่วยข่าวกรองประเทศมี่ เป็นตัวตนระดับนายพล

เขาคิดไม่ถึงว่าคลาร์กจะมาร่วมงานเลี้ยงของซุนกั๋วฉวินด้วย เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาก็อดที่จะรู้สึกชื่นชมไม่ได้

ส่วนจั่วเฉินนั้นสีหน้ามืดมน แต่เขานั้นไม่ได้แสดงออกมา คนจากประเทศมี่เช่นคลาร์กนั้นเป็นตัวอันตรายสำหรับเขา หากไม่ระวังเขาอาจจะต้องสูญสิ้นทุกอย่างก็ได้

คลาร์กไปนั่งตรงหน้าของฉีเติ่งเสียน แล้วประสานมือให้กับฉีเติ่งเสียนพร้อมกับพูด：“ครั้งที่แล้วไม่ได้ปลิดชีวิตลงไป ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก！”

ฉีเติ่งเสียนตอบอย่างยินดี：“ใช่ ตอนนั้นที่เซียงซานไม่ได้ปลิดชีวิต ทั้งยังปล่อยให้ฉันมีชีวิตต่อมาตั้งนาน ทุกครั้งที่คิดถึงล้วนแต่นอนไม่เคยหลับ！”

ทั้งคู่ได้ประมือกันหลายครั้ง มีทั้งแพ้ทั้งชนะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ใช้วิธีนี้คุยกันโดยมานั่งเผชิญหน้ากันตรงๆ

จุดสนใจของทุกคนย้ายจากซุนกั๋วฉวินมาที่คลาร์กและฉีเติ่งเสียน

ผู้อาวุโสตระกูลหลงเอนเอียงไปทางสมาชิกสภาโหยวซิน อีกทั้งคนที่ตระกูลหลงหนุนหลังก็คือเขา！

ถึงเขาจะมีความสัมพันธ์ไม่ดีกับฉีเติ่งเสียนก็จริง แต่เมื่อผู้อาวุโสตระกูลหลงได้เห็นเขานั่งเผชิญหน้ากันกับคลาร์กแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกนับถือขึ้นมาในใจ

ในโลกนี้จะมีคนหนุ่มซักกี่คนที่มีคุณสมบัติมานั่งพูดคุยกับหัวหน้าciaของประเทศมี่เช่นนี้ได้？

ควรทราบว่าคลาร์กนั้นควบคุมองค์กรที่มี่คนระดับหัวกะทิอยู่ เขามีอำนาจมากมาย อีกทั้งวิชายุทธ์เองก็ไม่เป็นสองรองใคร ใครจะมาเทียบได้กัน？

คลาร์กอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เจียงชิงเยว่แล้วหัวเราะ：“ภาพยนตร์ของคุณเจียง《ซื่อไห่》 ฉันได้ดูแล้วชอบมากเลย ไม่คิดว่าจะทำรายได้ทะลุบ็อกซ์ออฟฟิศได้”

เจียงชิงเยว่ตกตะลึงไป เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนระดับนี้ เธอนั้นก็รู้สึกเกร็งจึงถามด้วยเสียงเบาๆว่า：“ขอบคุณ”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะแล้วพูด：“พวกเราหากได้เป็นตัวตนระดับนั้นก็ต้องพูดกันด้วยกฎเกณฑ์ มิฉะนั้นจะกลายเป็นคุณฆ่าคนของฉัน ฉันฆ่าคนของคุณ ช่างน่าเบื่อยิ่งนัก”

เขาพูดเรื่องจริง หากคลาร์กต้องการแอบอยู่ในหัวกั๋วคอยลอบสังหารคนอื่น เช่นนั้นคงไม่มีใครทำอะไรเขาได้

แล้วฉีเติ่งเสียนก็เช่นเดียวกัน

ดังนั้นเกือบจะเป็นกฎของคนระดับสูงว่าจะไม่แตะต้องครอบครัว

“การที่คุณคลาร์กมาถึง ฉันยินดีเป็นอย่างมาก เชิญดื่ม”ซุนกั๋วฉวินหัวเราะแล้วพูดให้ซุนเจี้ยนเฉินเอาสุราไปเสริมให้คลาร์ก

หลังจากที่คลาร์กรับเหล้ามาได้ก็ดื่มไปทันที ภาพที่เห็นนั้นเหมือนกับวีรบุรุษของชาวหัวกั๋วอย่างไรอย่างนั้น！

อย่ามองว่าคลาร์กเป็นเพียงชาวต่างชาติ แต่เขานั้นเข้าใจศิลปวัฒนธรรมของหัวกั๋วเป็นอย่างดี

ฉีเติ่งเสียนเคยประมือกับเขามาก่อน เจ้าคนต่างชาติคนนี้น่ากลัวมาก หากเขาประมาทนั้นอาจจะตายได้เลย

คลาร์กเองก็มองฉีเติ่งเสียนแบบนี้่เช่นเดียวกัน เขาคิดว่าได้พบกับคู่ปรับของตัวเองแล้ว คนหนุ่มที่น่ากลัวเช่นนี้จะทำให้เขาพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ไม่แน่ว่าอาจจะทำลายประตูของวัชระกายได้

“จะบอกอะไรให้คุณรู้ไว้……คุณพาโจรูริมาสู้กับฉัน ฉันเองก็หาคนมาช่วยเหมือนกัน”ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเบา