มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1613

ต้วนเทียนเหยาเป็นปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งในเมืองผึ่งไหล แต่เขากลับพูดคำพูดเช่นนี้ออกมา

พลังการเขาต่อสู้มีแค่สองพันกว่า แต่พลังการต่อสู้ของฉีเติ่งเสียนไม่ได้พลังมากถึงหนึ่ง แล้วพลังความแข็งแกร่งของเขาอย่างที่พูดนั้นกลับแข็งแกร่งมากกว่าห้าเท่าเหรอ

ต้วนเทียนเหยานั้นมีสีหน้าที่ซีดลงและพูดว่า "แต่รองหัวหน้าใหญ่ซือถู่คุณเองก็แล้วไม่ใช่เหรอ อย่าเพิ่งสบประมาทผม ในตอนที่ผมใช้กระบวนท่าหมัดชก ซึ่งผมใช้สิ่งที่เรียนมาตลอดชีวิตทําลายความแข็งแกร่งของเขาด้วยความลับของผม!"

"ตอนนี้คุณอย่าเพิ่งว่ามองว่าเขาไม่เป็นไร จแท้ที่จริงแล้ววัยวะภายในเกิดอาการได้รับบาดเจ็บและเริ่มแตกร้าวแล้ว"

"เขาไม่สามารถใช้พละกําลังอย่างบ้าคลั่งได้อย่างนี้อีก ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องฆ่าตายทันที"

หลังจากนี้คำพูดเหล่านี้ทําให้ทุกคนอดไม่ได้ที่รู้สึกกระปรี้กระเปร่าและรู้สึกว่าต้วนเทียนเหยายังคงเชื่อถือได้ ถึงแม้ว่าตัวเองจะพ่ายแพ้ แต่ก็ต่อสู้อย่างสุดชีวิต เพื่อสังหานฉีเติ่งเสียนเขาจะพ่ายแพ้ แต่เขาก็ต่อสู้อย่างหนักเพื่อทำร้ายฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนเริ่มมีสีหน้าซีดลงและเสแสร้งทำเป็นอาเจียนเป็นเลือดออกมา หลังจากนั้นก็กลืนเลือดกลับเข้าไปและพูดว่า "เป็นคำพูดที่ตลก ผมจะได้รับบาดเจ็บจากการทำร้ายของคุณได้ยังไง!"

ในตอนที่เขาพูดคำพูดนี้ น้ำเสียงของเขากลับมีอาการสั่นและมีสีหน้าซีดเผือกดูเหมือนกําลังจะปกปิดว่าแข็งแรงอยู่

ต้วยเทียนเหยาพูดว่า "วันนี้ได้รับความไว้วางใจ ผมจะเริ่มก่อน... แล้วส่วนเรื่องที่เหลือจะมอบให้กับแก๊งสี่ไห่ของพวกคุณแล้วช่วยเหลือ"

หลังจากพูดคําเหล่านี้จบต้วนเทียนเหยาลุกขึ้นและเดินกะเผลกกะเผลกจากไป

ซือถู่หนานหรี่ตาทั้งสองข้างของตัวเองมองไปยังฉีเติ่งเสียนที่มีเผยยิ้มแสนเหี้ยมโหดบนใบหน้าของเขา

เมื่อลี่เฟยหลงเห็นว่าฉีเติ่งเสยีนเอาชนะต้วนเทียนเหยาได้ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ แต่เมื่อรู้แล้วว่าฉีเติ่งเสียนได้รับบาดเจ็บภายใน ในใจเขาก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที

ในท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่มีพละกําลังในการต่อสู้ จึ้งทำได้แค่รักษาชีวิตไว้เท่านั้น!

โดยปกติแล้วซือถู่หนานจะไม่ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหากับฉีเติ่งเสียน แต่ต้วนเทียนเหยาบบอกว่าได้ทําลายอวัยวะภายในของฉีเติ่งเสียนอย่างรุนแรงและนี่จึงเป็นโอกาสที่ดี

ถ้าหากแก๊งสี่ไห่สามารถช่วยเหลือในการกําจัดฉีเติ่งเสียนที่นี่ไดถล่มคนหกหรือเจ็ดคนติดต่อกัน จึงให้ความรู้สึกเหมือนรอยเท้าที่ไร้สาระ ใบหน้าเหมือนกระดาษทองและสั่นคลอนราวกับว่าพวกเขาจะล้มลงกับพื้นได้ตลอดเวลา

เดิมทีซือถู่หนานรู้สึกหนาวสั่นในใจ แต่หลังจากเห็นสภาพของฉีเติ่งเสียนแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะดีใจ พูดว่า "เขาใกล้ไม่ไหวแล้ว สังหารเขาให้ตายซะ!"

ฉีเติ่งเสียนยืนหยัดที่จะต่อสู้อย่างมั่นคงและสูดลมหายใจเข้าลึก ๆพร้อมกับพูดว่า "ในเมื่อเป็นเช่นนี้เเล้วผมก็แค่พยายามต่อสู้ครั้งสุดท้ายอีกครั้งเท่านั้น!"

หลังจากพูดประโยคนี้จบเเล้ว เขาก็เกิดอาการเหมือนกับที่เสือดุร้ายก้าวร้าว กระบวนท่ามัดเสือ กระบวนท่าหมัดหมี และกระบวนท่าพลังม้า วิธีการยังคงโหดร้ายและฆ่าสังหารไปมากมายหลายคน

ในช่วงเวลาสั้นก็มีศพอีกเจ็ดแปดศพอยู่ข้างเท้าของฉีเติ่งเสียน ทําให้ทุกคนในแก๊งสี่ไห่รู้สึกหนาวสั่นขึ้นในใจ

ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความยากลำบากว่า "อูฐที่ผอมเพิ่งจะตายไปมีขนาดใหญ่กว่าม้า ถึงแม้ว่าฉันฉีเติ่งเสียนถูกโจมตีโดยต้วนเทียนเหยา และได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก แล้วพวกคุณจะเปรียบเทียบแข่งขันกันได้เหรอ แล้วจะต้องมีใครคนหนึ่งจะต้องตาย!"

หลังจากพูดประโยคเหล่านี้จบ เขาก็เดินโซซัดโซเซแทบจะล้มลงกับพื้น แม้กระทั่งเอื้อมมือไปจับพนักพิงเก้าอี้ไว้ จึงทำให้ยืนได้อย่างมั่นคง