มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1614

ซือถู่หนานไม่ได้มองไปที่ร่างกายของฉีเติ่งเสียนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาจะไม่มีวันปล่อยให้แก๊งสี่ไห่ช่วยทุกคนอย่างแน่นอน และไม่ต้องพูดถึงการถือดาบด้วยตัวเอง

แต่เขาลงมือแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉีเติ่งเสียนก็ถือว่าเป็นการป้องกันได้แล้ว

ด้านหลังของลี่เฟยหลงมองอย่างโงเขลาและอดไม่ได้ที่จะถามว่า "คุณไม่ได้รับบาดเจ็บเหรอ!"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า"ช่วยประคอวงผมขึ้นด้วย และผมก็ยังสามารถจะต่อสู้ในศึกช่วงสุดท้ายได้ คุณอยากลองไหม?"

ลี่เฟยหลงส่ายหัวซ้ําแล้วซ้ําอีกและพูดว่า "ผมยังไม่อยากตาย"

ฉีเติ่งเสียนยิ้มยิงฟันและพูดว่า "ซือถู่หนานคนนี้เป็นคนโง่จริง ๆ เขาเชื่อใจทุกคน ! แสดงให้เห็นว่าเขาเชื่อทุกคนง่ายในโลกนี้ทำให้ค่อนข้างอันตราย และมีคนที่บริสุทธิ์อย่างผมไม่มากแล้ว..."

ลี่เฟยหลงกัดที่มุมปาก มนุษย์ทุกคนทั้งหมดต่างถูกฆ่าตายโดยคุณคนเดียว แล้วยังจะบริสุทธิ์อยู่ไหม เกรงว่าไม่ใช่แค่ตรีวิสุทธิ์งที่เจอคุณแล้วจะต้องทำให้สมองสั่นไปทั้งกะโหลกเลย!

"นี้... ครั้งนี้มีคนตายเยอะขนาดนี้ จะทํายังไงดีล่ะ" ลี่เฟยหลงทำสายตาโง่ปรากฏออกมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรดี

ฉีเติ่งเสียนทําให้นักฆ่าเจ็บปวด เจ้าหน้าที่ผู้บริหารระดับสูงช่วยเหลือแก๊งสี่ไห่เกือบจะถูกกว้าดล้างทั้งหมด มีเพียงแค่บางคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ถ้าพวกเขาอยู่ที่นี่คาดว่าจะต้องนอนตายด้วยกันไปแล้ว

สิ่งที่น่าสังเวชที่สุดคือหวังข่ายที่ก่อนหน้านี้เคยส่งเสียงตะโกนโห่ร้องกลับมีสมองเน่าเละเทะแล้ว...

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "นี่คงไม่ใช่การต่อสู้แย่งชิงอํานาจภายในของแก๊งสี่ไห่ของพวกคุณใช่ไหมเหรอ

ซือถู่หนานต้องการครองตําแหน่งหัวหน้าและรวบรวมกลุ่มอันธพาลพวกกบฏเพื่อก่อกวนโจมตีคุณ แต่ถูกคุณตอบโต้ฆ่าเขาแทน"

ลี่เฟยหลงตกตะลึงและพูดว่า "นี่ไม่ใช่คุณลงมือสังหารเหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วและพูดว่า "คุณพูดระวังหน่อยนะ!"

ลี่เฟยหลงไอกระแอ่มส่งเสียง แล้วจึงกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้งและพูดด้วยความนิ่งสงบว่า "ไม่เลวนี่ ซือถู่หนานพยายามกบฎและแย่งชิงตำแหน่งหัวหน้า ทำให้ผมมองผ่านไปจากนั้นผมก็ลงมือสังหารเขา นี้ผมจึงคิดว่าเป็นการต่อสู้แย่งชิงอํานาจภายในแก๊งสี่ไห่ของผม! "

ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ เรื่องราวเหล่านี้ควรทําโดยจิ่วเฮิง ไม่เพียงแต่จิ่วเฮิงเป็นพี่ใหญ่ของลี่เฟยหลง แต่จิ่วเฮิงกลับได้รับบาดเจ็บและเรื่องนี้สามารถกระทําได้โดยเขาเท่านั้น

เป็นความคิดขอบซือถู่หนานจื่อที่แย่มากจริง ๆ คาดไม่ถึงว่าจะได้พบกับต้วนเทียนเหยานและชายชชราอย่างต้วนเทียนหยา

และชายชราอย่างเขา

ปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญฝีมือขั้นสูงอันดับหนึ่งในเมืองผึ่งไหลไม่ได้ใช้กำลังใดๆ เขาแค่เพียงทำตัวราวกับนักแสดงโอกาสพา

ซือถู่หนานเข้าไปติดกับดัก โดยบอกว่าฉีเติ่งเสียนได้รับบาดเจ็บจากพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวของเขา

คนที่มีพละกำลังรบเพียงสองพันจะสามารถต่อสู้กับคนที่มีพละกำลังรบเป็นหมื่นได้ยังไงกันนะ ไม่ได้เห็นว่าหัวของต้วนเทียนเหยาเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วกลายเป็นซูเปอร์ไซย่า

"เมื่อมีพอผู้บริหารระดับสูงของแก๊งสี่ไห่ของคุณมีคนตายเยอะมากมายขนาดนี้ ผมคิดว่าน่าจะต้องเป็นคนของแก๊งชิงจู่มาช่วยจัดการ ไม่อย่างนั้นก็จะเปลี่ยนแปลงเรื่องต่างๆได้ง่าย" ฉีเติ่งเสียนพูด

"ใช่ ใช่!" ลี่เฟยหลงยิ้มอย่างขมขื่น

ฉีเติ่งเสียนต้องการให้คนในแก๊งชิงจู่เข้ามาแทรกแซงกิจการภายในของแก๊งสี่ไห่ หลังจากนั้นก็ทำให้แก๊งสี่ไห่พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง ในไม่ช้าแก๊งสี่ไห่ก็จะกลายเป็นอดีต

แน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่ฉีเติ่งเสียนและคนอื่น ๆ ได้ตัดสินใจที่จะลงมือดำเนินการทําเรื่องนี้มานานแล้ว ในที่สุดแล้วการดําเนินการของซือถู่หนานที่แสวงหาความร่วมมือกับคนเจียเผิงได้สัมผัสถึงผลกำไรของทุกคน ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้คนรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นก็คือไม่มีเสียงคัดค้านใด ๆ แล้วดีดออกมาจากแก๊งสี่ไห้ ซึ่งรับว่าเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก!

คนทรยศคนเดียวไม่น่ากลัว แต่กลุ่มคนทรยศในกลุ่มเดียวนั้นก็น่ากลัวนิดหน่อย

ฉีเติ่งเสยีนยิ้มและพูดว่า "ไม่อย่างนั้นคุณจะโทรหาหลิวปิงเหลเว่ยหัวหน้าแก๊งชิงจู่ให้เขาส่งคนมาช่วยเก็บกวาดความยุ่งเหยิงให้คุณหรือช่วยปลอบใจได้เหรอ?"

"อืมมม ไม่เลว ไม่เลว!" ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วเก็บมันลงมาและครุ่นคิดว่าเขาควรมอบให้ใคร

ภรรยาของเย่จี้กั๋วเหมาเหมืองในทวีปดำเพื่อขุดเพชร เมื่อเร็วๆนี้เพชรที่ใหญ่ที่สุดที่ผลิตเกือบทั้งหมดให้เย่จี้กั๋วถูกตัดออกไปส่งต่างประเทศโอยเย่จีกั๋ว แล้วส่งไปต่างประเทศไปหาช่างฝีมือระดับสูงมาขัดเป็นเครื่องประดับ

เพชรเหล่านี้เปรียบเทียบไม่ได้กับเพชรราคาหลายร้อยล้าน แต่ฉีเติ่งเสียนกลับชอบมันมากเพราะสิ่งนี้ทําให้เขากังวลน้อยลง

ในท้ายที่สุดแล้วเครื่องประดับเพชรเหล่านี้ออกแบบทำขึ้นอย่างประณีตและสามารถส่งออกได้อย่างง่ายดาย และเย่จี้กั๋วยังเสนอความคิดให้เขาว่าควรมอบให้ใคร

"หัวใจนิรันดร์นี้ควรมอบให้กับพี่หลี่อวิ๋นหว่าน ในที่สุดแล้วพี่หลี่อวิ๋นหว่านเป็นคนสนิทอันดับแรกของคุณฉี" เย่จี้กั๋วพูดด้วยน้ำเสียงอย่างจริงจัง

"ไม่เลวนี่ คุณสบายดี เมื่อมองย้อนกลับไปผมบอกเหอตั๋วเหลียนว่าจะร่วมมือกับตระกูลเย่ของพวกคุณอีกครั้ง" ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างพึงพอใจ

เย่จี้กั๋วหัวเราะและพูดว่า "เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนใหญ่ผมประทับใจกับความรักที่ลึกซึ้งของคุณฉี ดังนั้นผมจึงยอมรับการทํางานอย่างเป็นสุนัขเท่านั้น!"

ฉีเติ่งเสียนกรู้สึกว่าการให้หลี่อวิ๋นหว่านและอิเลียน่าจินวาช่วยเขาในการจัดการเงินทุนในต่างประเทศนั้นยากจริง ๆ และพวกเขาสมควรที่จะได้รับรางวัล

ฉีเติ่งเสียนเดิมทีเป็นคนพูดน้อย "ผมยังมีสายลับคนหนึ่งชื่ออิเลียน่าจินวา เป็นชาวประเทศเสว่ยและมีสายเลือดของชาวหัวอยู่เล็กน้อย"

เย่จี้กั๋วเปรียบเทียบท่าทางว่า "ok" แล้วตอบอย่างกระชับและชัดเจนว่า "จัดการ!"

ฉีเติ่งเสียนตบไหล่ของเย่จีกั๋วและพูดว่า "ไม่เลวนี่ สมกับเป็นน้องชายของผม ต่อไปมีเรื่องอะไรจําไว้ว่าผมเป็นพี่ใหญ่ พี่ใหญ่ออกหน้าให้คุณเอง!"

"ขอบคุณครับพี่ใหญ่!" เย่จี้กั๋วโค้งคำนับโดยตรงแล้ว

ฉีเติ่งเสียนอารมณ์ดีแล้ว เขาจีงเริ่มพูดถึงเรื่องธุรกิจ ทำให้หลิวปิงเว่ยส่งคนมาทําความสะอาดและสะสางความยุ่งเหยิง และพาไปยดสถานที่สำคัญเพื่อรับช่วงต่อสถานที่ต่าง ๆ ของแก๊งสี่ไห่ อีกทั้งเพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวาย