หลังจากก้าวเข้าบ้านตระกูลหยางดวงตาของหยางกวนกวนก็เย็นชาลง
เพราะคนส่วนใหญ่ที่นี่ล้วนเป็นผู้ชายที่ครอบครองหยางกรุ๊ป
นางดำรงตําแหน่งตระกูลหยาง โดยไม่ได้เปลี่ยนสายเลือด เพื่อความมั่นคงของหยางกรุ๊ป และเพื่อสัญญาระหว่างนางกับปู่ของนางเอง ดังนั้นนางจึงไม่ได้ยกดาบในมือขึ้น
แม้ว่ามันจะกำจัดพวกที่ไม่เชื่อฟังได้บางส่วนก็ตาม แต่ก็ยังมีบางส่วนไว้ด้วยวิธีนี้จะทําให้มั่นใจได้ว่าการดําเนินงานของหยางกรุ๊ปมีเสถียรภาพและการควบคุมก็ยังคงอยู่ในมือของนาง
อีกสิ่งที่ทําให้นางประหลาดใจมากขึ้นคือ เห็นท่านลุงหยางยี่อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน!
หยางยี่ กําลังยืนอยู่หน้าวัดบรรพบุรุษถือธูปทั้งสองมือและปักธูปลงบนเตาธูป
"ท่านลุง หยางกวนกวน สัตว์ร้ายตนนี้มาแล้ว!" มีคนพูดชื่อหยางโอวเขาเป็นคนแรกที่หันไปทางหยางกวนกวน
หลังจากนั้น หยางโอวเรียกหยางกวนกวนด้วยความใกล้ชิดสนิทสนม แต่ตอนนี้นางกลับคืนสู่สภาพเดิมและดูดุเหมือนเป็นสัตว์ร้าย
ทะว่า หยางกวนกวน หลังจากผ่านมรสุมและคลื่นเหล่านี้มาได้ ก็ทำให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ทางจิตใจมาช้านานทำให้คำพูดคำเดียว ไม่ทำให้โกรธเท่าไหร่
นางอยากรู้ว่าทําไมตระกูลหยางจึงปล่อยให้คนเหล่านี้กล้าที่จะต่อกรกับนางและอะไรที่ทำให้หยางยี่กลับมากันแน่!
เฮ่อตั่วเหลียนได้แต่ก้มหน้า โดยไม่ได้เอ่ยปากช่วยอะไรนาง ได้เพียงแต่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ เพื่อต้องการดูว่าพี่สาวของตนจัดการกับสิ่งนี้อย่างไร
นางคือเฮ่อตั่วเหลียน แต่เดิมเป็นคนที่โหดร้ายหลังจากที่ตระกูลเฮ่อเข้ามามีอํานาจ พวกที่ไม่เชื่อฟังก็จะถูกไล่ออกมาอยู่เสมอ แม้ว่าพวกเขาจะเชื่อฟังพวกเขาจะต้องได้รับการคัดกรองอย่างรอบคอบและย้ายไปที่ตําแหน่งอื่นเพื่อสังเกตการณ์ก่อน
ด้วยความสามารถของนาง นางสามารถยึดครองตระกูลเฮ่อมาทั้งหมดแม้ว่าเฮ่อฮงบินจะยืนหยัดเพื่อสนับสนุนคนอื่น ๆแต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยง เฮ่อตั่วเหลียนได้เลย
"หยางยี่ …… ถูกปล่อยออกมาเร็วขนาดนี้เหรอ“ หยางกวนกวน ถามด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา
หยางยี่ มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ของจ้าวมั่นเอ๋อร์เขาถูกตัดสินจําคุก แต่ตอนนี้เขาปรากฏตัวที่นี่ซึ่งทําให้ผู้คนสับสนกันไปหมด
หยางยี่ พูด "นี่คือบ้านของตระกูลหยาง ท่านไม่มีสิทธิ์เข้าออกได้ตามอำเพอใจเช่นนี้!"
หยางกวนกวน มองหยางยี่และพูดว่า "บ้านของตระกูลหยางงั้นหรอ? ตอนนี้ตระกูลหยาง เป็นอย่างที่ข้าพูด เป็นแค่เพียงผู้แพ้ ยังกล้ามาพูดกับข้าด้วยวิธีนี้อีก!
หยางยี่ ดูหมิ่นว่า "ตระกูลหยางไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านพูด ท่านเพียงแต่ครอบครองรังนกกระจอกเป็นเวลาหลายวันเท่านั้น พอได้รับประโยชน์มากมาย ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะทิ้งมันแล้วล่ะ!"
คำพูดของหยางยี่นั้น ทำให้ผู้คนซุบซิบกันทันที
"พูดถูก หยางกวนกวน ท่านน่ะไม่ได้เป็นคนของตระกูลหยางของพวกเรา การที่พูดเรื่องแบบนี้ออกมา มันไม่ดูตลกไปหน่อยหรอ?" หยางหยวนซานหันกลับไปตอบกลับ
"ออกไปจากบ้านของตระกูลหยางซะ ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ท่านควรอยู่ อย่าออกไปข้างนอก อีกสักครู่จะได้รับผลของท่านเอง" หยางโอวพูด
คนอื่น ๆ ก็เปิดปากของพวกเขาทั้งหมดส่งเสียงไล่หยางกวนกวนให้ออกไป
พวกเขาทนต่อหยางกวนกวนมาเป็นเวลานานหลังจากนั้น หยางกวนกวนก็ทำการแบ่งหนึ่งในสามของทรัพย์สินในตระกูลหยาง และใช้วิธีการควบคุมหยางกรุ๊ปนี้ ซึ่งทําให้พวกเขารู้สึกหดหู่มาก
เพราะตั้งแต่ต้นจนจบในหัวใจของพวกเขาหยางกวนกวนเป็นเพียงสัตว์ร้ายพ่อของนางเองหยางจื้อ ที่ให้กําเนิดนางเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่!
สรุปคือแม้ว่า หยางกวนกวนจะควบคุมตระกูลหยาง และบังคับให้พวกเขาโค้งคำนับ พวกเขาทุกคนก็รู้สึกว่าหยางกวนกวนไม่สมควรได้รับตําแหน่ง
แต่ละคนมีเพียงความเกลียดชังอยู่ข้างหลัง
"ทรัพย์สินนี้ถูกมอบให้ข้าโดยปู่ของข้าเอง" หยางกวนกวนพูดอย่างเย็นชา
หลังจากนั้นหูอวี้ก็ทนไม่ไหว คืนหนึ่งนางได้ทิ้งพ่อและลูกสาวไปอย่างเงียบ ๆ และออกจากตระกูลหยาง
หลังจากนั้นไม่กี่ปี หยางจื้อก็ได้เสียชีวิตลงด้วยอาการป่วยเช่นกัน ทำให้หยางกวนกวนต้องรับภาระกับความเกลียดชังเหล่านี้และออกจากบ้านเกิดเพื่อไปศึกษาต่อ
พุดก็พูดเถอะสงสารพ่อแม่ของหยางกวนกวน นางไม่รู้สึกถึงความรักหรือความรู้สึกใด ๆ ในร่างกายของแม่นางมีให้เพียงความขยะแขยง และคนเดียวที่ดีกับนางคือพ่อที่นางเกลียดนักเกลียดหนา ตอนนี้ทุกครั้งที่นางนึกถึงความรักแบบครอบครัวของพ่อนาง มันทำให้นางเองก็รู้สึกอึดอัด
"มันเป็น......ของเจ้าจริงๆ" หยางกวนกวน ตกใจมากทันทีที่เห็นหูอวี้
นางคิดว่านางจะไม่มีวันได้เจอแม่ของนางอีกในชีวิตนี้ แต่นางก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกันในลักษณะแบบนี้ที่ตระกูลหยาง!
หลังจากการตกใจช่วงสั้น ๆนางก็เริ่มรู้สึกเจ็บปวดและความคับข้องใจแม้กระทั่งกลายเป็นความโกรธแค้นประทุขึ้นมา
หูอวี้ แม้ว่าจะไม่ได้ทําหน้าที่ของแม่ให้สําเร็จ และแม้แต่หยางกวนกวนก็ไม่สามารถตําหนินางที่ไม่สามารถทนต่อแรงกดดัน อีกทั้งยังทิ้งพ่อและลูกสาวไว้ข้างหลังได้ แต่...... ตอนนี้นางก็ปรากฏตัวในตระกูลหยาง แถมถูกเรียกมาโดยหยางยี่ นั่นไม่ได้พิสูจน์ว่านางได้ลี้ภัยไปกับหยางยี่และคนอื่น ๆ หรอกหรอ!
เฮ่อตั่วเหลียน ถอนหายใจเบา ๆ มีของสกปรกมากมายแบบนี้ในเกาเหมินต้าฝาเยอะจังนะ......
นางเติบโตขึ้นมาในตระกูลเฮ่อ นางไม่รู้สึกแปลกใจกับเหตุการณ์แบบนี้เท่าไหร่ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้เห็นแม่ที่โหดเหี้ยมเช่นนี้
ท้ายที่สุด แม้ว่านางจะชั่วร้ายพอๆ กับ โฉวเหม่ยหรู เฮ่อฮงบิน ทั้งหมดเป็นแผนของเฮ่อเซียนเซียน
เฮ่อตั่วเหลียนรู้สึกสงสารหยางกวนกวนเล็กน้อย
แม้ว่าเธอจะอิจฉาที่หยางกวนกวนมีหน้าอกที่ใหญ่กว่า
แต่ในขณะนี้ มีเพียงความเห็นอกเห็นใจจากส่วนลึกของหัวใจคงธรรมชาติของมนุษย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...