ฉีเติ่งเสียนไม่อยากสนใจคนอย่างหูอวี้ ก็เหมือนกับหูอวี้ที่ใช้ซ่งผูมาขัดแย้งกับหยางกวนกวน เขาก็ไม่อยากสนใจเช่นกัน
เพราะว่าการกระทำแบบนี้ อาจทำให้ศีลธรรมสูญหายไป
เสือพิษร้ายไม่กินเมล็ดพืช หูอวี้เพื่อจะช่วยให้ซ่งผูบรรลุแผนการให้สำเร็จ เขาเหยียบย่ำชื่อเสียงของตัวเองด้วยซ้ำ
แต่ซ่งผูรู้ว่าหูอวี้เป็นแม่ของหยางกวนกวน แต่ก็ยังจะใช้วิธีนี้ เห็นได้ชัดว่าจรรยาบรรณของการเป็นคนไม่ได้ดีไปถึงไหน
“เปิดปากก็สารเลวปิดปากก็สารเลว ตระกูลซ่งมีมารยาทแค่นี้?ฉันพูดถึงนี่ ใครยังจะสู้กับเธอ ฉันก็จะใช้แนวคิดมนุษยนิยมจัดการเขาให้สิ้น”ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วยกหมัดขึ้น
ซ่งผูพูดอย่างเย็นชา: “ไม่ว่ายังไง ตระกูลหยางก็ต้องมีการควบคุมจากคนของตระกูล!หยางกวนกวนมีชื่อเสียงไม่ดี อีกทั้งคนของตระกูลหยางก็จะไม่ฟังคำสั่งจากเธอ เธอต้องจากไปจากตระกูลหยาง”
หยางยี่ตะโกนพูด: “คุณชายซ่งพูดถูก เรื่องของตระกูลหยางเราต้องมีคนของตระกูลมาดูแล จะให้คนนอกมาควบคุมอำนาจได้อย่างไร?ใครจะไปรู้ว่าคนนอกคนนี้อาจถือโอกาสนี้เอาเข้ากระเป๋าตัวเองทั้งหมด!”
หยางกวนกวนทำสีหน้าดูถูกแล้วพูดอย่างเย็นชา: “ในเมื่อพวกคุณอยากได้ อย่างนั้นฉันก็ให้พวกคุณ!แต่ว่า ผลลัพธ์นี้พวกคุณอาจรับมือกับมันไม่ไหว”
หยางยี่พูด: “ฮ่าๆๆ จะหลอกฉันหรอ!ตระกูลหยางของเราเป็นหนึ่งในสามตระกูใหญ่ของเมือโมตู ลมพายุอะไรที่ไม่เคยผ่านมันมาก่อน?!”
หยางกวนกวนพูดเพียง: “แต่ขอให้พวกคุณต่อจากนี้อย่ามาร้องขอชีวิตจากฉัน ไม่อย่างนั้น คำพูดของฉันเกรงว่าพวกคุณฟังแล้วจะรับไม่ได้…..เพราะว่า สารเลวบ้างคนก็ควรฆ่าให้ตาย”
ทุกคนของตระกูลหยางได้ยินคำข่มขู่ก็มีสีหน้าที่ไม่ค่อยดี แต่ฉีเติ่งเสียนกำลังดูอยู่ตรงนั้น พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก
ฉีเติ่งเสียนเป็นถึงผู้คนสองมาตรฐานที่รู้จักกันดีของเมืองหัวกั๋ว ถ้าจะขัดคำสั่งเขา เกรงว่าต้องคุกเข่าลงตรงนั้นเลย
“ได้ อย่างนั้นก็ตามนี้เลย”ฉีเติ่งเสียนขยับไหล่ไม่อยากพูดอะไรมาก
แม้ว่าหยางกวนกวนจะถูกบีบบังคับให้ถอนตัวออกจากอำนาจของตระกูลหยาง แต่ว่ามีผลกระทบไม่มาก รอหลังจากจัดการตระกูลซ่งให้เสร็จ มีวิธีมากมายค่อยๆจัดการตระกูลหยาง
สมุดบัญชีที่หงเทียนตูเก็บเอาไว้ มีเพียงแค่คนส่วนหนึ่งที่ถูกลงโทษ รายชื่อข้างหลังค่อยๆจัดการทีละคน…….
ถึงเวลาก็ถอนหัวใช้เท้าพร้อมกับดินเลย ผลสุดท้ายของคนตระกูลหยางพวกนี้ไม่ดีไปถึงไหนหรอก
“ตระกูลซ่งอย่าเดินทางมืดไปตลอดทางเลย เพื่อหลีกเลี่ยงถึงเวลานั้นจะย้อนกลับไม่ได้”ฉีเติ่งเสียนมองซ่งผูแล้วแสดงสีหน้าที่ได้ใจและตักเตือน
“ฮ่าๆๆ….การกระทำของตระกูลซ่ง ต้องให้คนอกมาออกความเห็นด้วยหรอ?ตระกูลซ่งของพวกเรามีชื่อเสียงใหญ่โต พ่อคุณยังไม่เกิดด้วยซ้ำ”ซ่งผูตอบกลับ
ซ่งผูพื้นฐานเป็นคนที่แกร่งมาก อีกทั้งมีความสัมพันธ์มากับคนของประเทศมี่
หยางยี่พูด: “หยางกวนกวนคุณยังไม่ไปอีก?!”
หยางกวนกวนยื่นมือไปจัดการผมของตัวเอง แล้วค่อยๆพูด: “แน่นอนว่าฉันจะไป แต่ว่าวันนี้ฉันจะเอาชีวิตคนหนึ่งชีวิต!”
ขณะที่พูด ดวงตาของเธอก็ล็อกเป้าไปที่หยางโอว หมอนี่โอ้วอวดที่สุด เมื่อสักครู่ด่าเธอแรงที่สุด
หยางโอวตกใจ
“คุณกล้าหรอ!”หยางยี่พูโอย่างโกรธ
“มีอะไรที่จะไม่กล้า!”หยางกวนกวนพูดอย่างมีความสุข แม้ว่าจะบาดเจ็บ แต่ยังคล่องตัวอยู่ ฝีเท้าก้าวไปตรงหน้าขิงหยางโอว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...