มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1660

ฉีเติ่งเสียนโยนตัวฟู่หรงหัวเข้าไปท้ายรถโดยตรง จากนั้นปิดรถม้าและส่งไปยังท่าเรือหลังจากนั้นไม่นาน

เฮ่อตั่วเหลียน มองไปที่หยางกวนกวน รู้สึกว่าสีหน้าของนางนิ่งเหมือนเดิม เขาชื่นชมหัวใจอันแข็งแกร่งของนางอย่างสุดซึ้ง

"อาการบาดเจ็บของท่านในคราวนี้หนักหนาไม่เบา ท่านจำเป็นจะต้องพักฟื้น อย่าทําอะไรกับใครในช่วงนี้" ฉีเติ่งเสียน กล่าว

อาการบาดเจ็บของหยางกวนกวน เขาคิดว่ามันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่ปรมาจารย์ผู้มีฝีมือสูงคนใดไม่เติบโตขึ้นบ้างจากล้มลุกคลุกคลาน?

การได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับปรมาจารย์ผู้มีฝีมือสูงเฉกเช่น ฟู่หรงหัววเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการเติบโตของ หยางกวนกวน

ดังนั้นคราวนี้ความคิดของฉีเติ่งเสียนจึงคิดกว้างขึ้น แม้ว่าฟู่หรงหัวไม่ได้เก่งกาจเหมือนท่อนไม้แต่ทว่า การใช้อาวุธที่ซ่อนอยู่เพื่อทําร้ายคู่ต่อสู้นั้นไม่มีทางเป็นไปได้

หยางกวนกวนพยักหน้าเล็กน้อย และหลังจากขึ้นรถ เขาก็เอนหลังบนเบาะ หลับตาลงเพื่อพักฟื้น ด้วยใบหน้าที่อ่อนล้า

ฉีเติ่งเสียนนั่งรอเงียบๆเพื่อขับรถตรงไปยังท่าเรือ จากนั้นจึงเปิดท้ายรถ

" รองหัวหน้าใหญ่ มีปลาตัวใหญ่อีกแล้ว!" กัปตันยิ้มทันทีที่เห็นฉีเติ่งเสียนมา

" ฟู่หรงหัวหัวหน้าแก๊งบิเซอร์เคิล" ฉีเติ่งเสียนกล่าว

"นั่นมัน!" กัปตันตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว และรีบเอื้อมมือไปหยิบหมวกคลุมจากกระเป๋าเสื้อแล้วสวมใส

เขาไม่ต้องการให้ฟู่หรงหัวจำเขาได้มิฉะนั้น เขาอาจถูกแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลไล่ล่า ได้

กัปตันพูดว่า "ท่านหัวหน้า ท่านนี่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เลยครั้งสุดท้ายที่เขาลักพาตัวลูกชายของใครบางคน คราวนี้เขาผูกตัวเองโดยตรง! การทําธุรกิจกับท่านนั้นมันมีความเสี่ยงอยู่เหมือนกันนะ ”

ฉีเติ่งเสียนพูด:" ข้าอารมณ์ไม่ดีอยู่ เพราะงั้นอย่าพูดอะไรที่ไม่เข้าหูจะดีกว่า มิเช่นนั้นก็คงไม่ต้องพูดถึงเรื่องการเพิ่มเงินกันหรอก！ พอดีข้าค่อนข้างหัวร้อนน่ะ”

กัปตันถามว่า " แล้วธุรกิจเป็นยังไงบ้างล่ะ？"

ฉีเติ่งเสียน พูดว่า: "ท่านไม่ต้องกังวลกับการพาเขาไปที่ร้านอาหารในประเทศเฟิงเย่ ท่านแค่ปล่อยเขาไปหลังจากเงินอยู่ในมือ อ่อแล้วก็ จําไว้ว่าผู้ชายคนนี้เป็น ผู้มีฝีมือสูงระวังด้วยล่ะ! ”

กัปตันพยักหน้าและพูดว่า "เข้าใจแล้วล่ะ!"

และแล้วกัปตันจึงกวักมือเรียกรวใพลลูกเรือให้สวมหมวกคลุมด้วย จากนั้นจึงดําเนินการผูกดอกไม้ห้าดอกแก่ฟู่หรงหัว

" ท่านฟู่เหล่า ท่านเป็นเสือที่ตกลงไปในผิงหยาง อย่าขัดขืน พวกเราไม่อยากทําให้ท่านต้องอับอาย พวกข้าแค่ต้องการเงินเท่านั้น" กัปตันพูด

ฟู่หรงหัวพยักหน้า เพราะเขาก็รู้สถานการณ์ของเขาเหล่าเจียงหูอยู่แล้ว ขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์

ตอนนี้ทางออกเดียวสําหรับเขาคือปล่อยให้ แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลจ่ายค่าไถ่มาโดยดี แล้วออกไปเพื่อแก้แค้นหรืออะไรสักอย่างค่อยคุยกันหลังจากออกไปจากที่นี้

ในเวลานี้หากยังข่มขู่ผู้อื่นโดยไม่รู้ที่ต่ำที่สูง อาจจะทำให้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นได้

นึกถึงฟู่จี้หมิงที่เป็นคนซื่อสัตย์ กินไก่ตุ๋นและปลาหมึกต้มเป็นเวลาสองปีครึ่ง ในขณะที่จี้ข่ายถูกมัดไว้สามวัน ผู้คนเริ่มถอดใจแล้วล่ะ

ฟู่หรงหัว รู้ดีว่าชื่อเสียงของเขาอยู่ในกำมือของฉีเติ่งเสียนและคราวนี้มันเสี่ยงเกินไปจริงๆ！

"ให้คนใน แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลถอนตัวจากเมืองหลวง โมตู อย่ามาหาข้าอีก มิฉะนั้น จะได้เห็นใครบางคนเดือดร้อนเป็นแน่" ฉีเติ่งเสียนพูดกับฟู่หรงหัว

กัปตันขอให้ฟู่หรงหัว ขึ้นเรือ พาเขาไว้ในห้องเล็กๆ และเชิญฉีเติ่งเสียนพร้อมทั้งคนอื่นๆ มารับประทานอาหารบนเรือ

ฉีเติ่งเสียน อยู่ระหว่างการพักผ่อนและไม่มีอะไรทำ เขาจึงลงมาพร้อมกับหยางกวนกวน และ เฮ่อตั่วเหลียน ไปบนดาดฟ้าเรือ

ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้มีพระคุณของกัปตัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่กัปตันจะให้คนเตรียมอาหารหรูหราเพื่ออำนวยความสะดวกสบาย