มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1673

ฉีเติ่งเสียนพาลู่หลิงหลิงและหยางกวนกวนไปยังที่ทำงานของลู่จ้านหลง

กรมยุทธการเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยมนุษยธรรม หลังจากที่ลู่จ้านหลงตายไป ที่นี่ก็ยังไม่ได้แต่งตั้งผู้นำคนใหม่ขึ้นมาทำงานแทน ของซักชิ้นก็ยังไม่มีใครไปแตะ

ที่ทำงานใหญ่มาก การตกแต่งไม่นับว่าหรูหรา อีกทั้งยังดูสมถะ เหมาะสมกับลู่จ้านหลงเป็นอย่างมาก

หลังจากที่เข้ามาแล้วก็เจอกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ด้านหลังเป็นกำแพงสีขาว บนกำแพงมีภาพเขียนแขวนอยู่

“ฉันขอให้ความยุติธรรมเป็นดั่งสายน้ำไหล สามารถนำพาความชอบธรรมมารวมกันดุจดั่งแม่น้ำ”。

ด้านล่างมีชื่อของลู่จ้านหลงเขียนเอาไว้ แสดงว่านี่เป็นอักษรที่เขาเขียนมาด้วยตัวเอง เขาใช้ภาพเขียนนี้บอกกับตัวเองว่าไม่ว่าตอนไหนก็จะต้องปฏิบัติหน้าที่ ผดุงความยุติธรรม และสร้างความชอบธรรมขึ้นให้ได้

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้เห็นภาพเขียนนี้ก็ต้องหยุดเท้าลงแล้วก้มศีรษะโค้งตัวเพื่อแสดงความเคารพ

อักษรของลู่จ้านหลงเต็มไปด้วยพลัง แต่ด้านในยังสอดไส้ไว้ด้วยทักษะ อักษรเช่นนี้นั้นทำให้คนสัมผัสได้ถึงความเป็นธรรมชาติ

“นี่คือห้องทำงานของพี่เหรอ？”ลู่หลิงหลิงพูดเสียงเบา แล้วเดินไปยังโต๊ะทำงาน เอกสารที่ตรวจเสร็จแล้วยังมีลายเซ็นต์ของลู่จ้านหลงอยู่บนนั้น จากนั้นน้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอีกครั้ง

เพราะเธอเห็นรูปถ่ายเก่าๆใบหนึ่ง เป็นรูปถ่ายครอบครัวเธอเอง

ใบหน้าเธอในตอนนั้นเต็มไปด้วยความสุข ส่วนลู่จ้านหลงที่สวมชุดพรางสีเขียวเข้มนั้นกำลังยิ้มอย่างสดใส

ในตอนนั้นก็มีทหารหนุ่มนายหนึ่งเดินเข้ามาแล้วทำท่าแสดงความเคารพขึ้น

“พวกคุณเป็นญาติของนายพลลู่ใช่มั้ย？！”เขาถามขึ้น

“ใช่ ฉันเป็นน้องสาวของเขา”ลู่หลิงหลิงพูดทั้งน้ำตา

“สิ่งของของท่านนายพลล้วนแต่ถูกเก็บไว้ที่นี่ พวกคุณสามารถเอาไปได้ทั้งหมด”เขาพูดต่อ

ลู่หลิงหลิงพยักหน้าแล้วพูดขึ้น：“ขอบคุณ ฉันขอเดินดูก่อนแล้วค่อยคิดว่าจะเอาอะไรกลับไปบ้าง”

ทหารหนุ่มพูด：“เชิญ！”

หลังจากพูดจบเขาก็หมุนตัวจากไป จากนั้นน้ำตาของเขาก็ไหลออกมา

ลู่จ้านหลงเป็นผู้บังคับบัญชาที่มีแต่คนเคารพรัก อีกทั้งเป็นพี่ใหญ่ของพวกเขา เขาเป็นคนประหยัดมาก แต่กลับยอมควักเบี้ยเลี้ยงและเงินเดือนของตัวเองออกมาช่วยเหลือเหล่าพี่น้อง

“หลิงหลิง เก็บรูปนี้เอาไว้เถอะ”หยางกวนกวนหยิบรูปถ่ายมายัดใส่มือลู่หลิงหลิงแล้วพูดขึ้น

“อืม”ลู่หลิงหลิงกอดรูปนี้เอาไว้แล้วหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความโศกเศร้า

แต่รูปใบนี้กลับสามารถทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ ในตอนนั้นพี่ชายก็คงจะใช้รูปใบนี้เป็นของดูต่างหน้าแทนครอบครัวสินะ?

ฉีเติ่งเสียนมองไปยังภาพเขียน ลายเส้นพู่กันนั้นแข็งแรง มีเส้นสายลวดลายดุจดั่งมังกร ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกมีพละกำลังราวกับเลือดลมสูบฉีดขึ้นมา ！

ตัวอักษรนั้นเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมและอารยธรรม อีกทั้งยังสามารถสื่อได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกของผู้เขียนออกมาด้วย

ฉีเติ่งเสียนยิ่งมองก็ยิ่งดื่มด่ำไปกับมัน คนแบบไหนกันที่สามารถเขียนผลงานเช่นนี้ออกมาได้?

อักษรเหล่านี้ถึงสามารถสื่อได้ถึงอารมณ์เช่นนี้ เขาต้องเจอกับความยากลำบากมาขนาดไหน ต้องมีประสบการณ์มาแบบใด อีกทั้งยังเจอกับความอยุติธรรมมากมายขนาดไหน?

ในโลกนี้เกรงว่าคงไม่มีคนรักความยุติธรรมอย่างลู่จ้านหลงอีกแล้ว

เขากระโดดขึ้นไปคว้าภาพอักษรขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่บนผนังออกแล้วเอาไปลงบนโต๊ะทำงาน

ลู่หลิงหลิงก็เก็บสิ่งของต่างๆที่เธอต้องการ จากนั้นเธอยังมอบเหรียญรางวัลให้หยางกวนกวนเพื่อเป็นของที่ระลึก

เมื่อใกล้ได้เวลาแล้ว ฉีเติ่งเสียนและพวกก็ได้ออกมาจากห้องทำงาน มองไปเห็นทหารกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ที่จัตุรัส แต่งกายชุดรัดกุมเรียบร้อยและมีสีหน้าเด็ดเดี่ยว

“พวกเรารอขอบคุณนายพลจัตวาฉีที่ได้ทำทุกสิ่งเพื่อผู้บัญชาการของพวกเรา！”ทหารที่ยืนอยู่หน้าแถวตะโกนเสียงดัง“ทำความเคารพ！”

ผู้คนในจัตุรัสต่างก็ยืนตัวตรงจากนั้นยกมือขวาขึ้นทาบอก แล้วตะโกนเสียงดัง：“ขอบคุณนายพลจัตวาฉี！”

ก่อนหน้านี้ฉีเติ่งเสียนมีฐานะเป็นนายพลจัตวาของทางการ ต่อมาลู่จ้านหลงได้ถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกขายชาติ จากนั้นต่อมาเหตุการณ์ยิ่งแย่ไปกว่านั้น เขาได้กลายเป็นผู้ก่อการร้าย

เรื่องเหล่านี้เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของลู่จ้านหลงต่างเห็นกับตาตัวเอง รู้ดีว่าฉีเติ่งเสียนได้เสียสละสิ่งต่างๆไปมากมาย

พวกเขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาโดยตรงของลู่จ้านหลง ล้วนแต่มีจิตใจที่มมุ่งมั่นในการรับใช้ประชาชน สิ่งต่างๆที่ฉีเติ่งเสียนได้ทำนั้นทำให้พวกเขานับถือเป็นอย่างมาก

เพราะว่าพวกเขานั้นมองเห็นปณิธานของลู่จ้านหลงบนตัวของฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนถือภาพอักษรอยู่ในมือซ้าย จากนั้นเขายกมือขวาขึ้นมาแล้วเอามาทาบที่หน้าอกแล้วพูดเสียงต่ำ：“ร่างของพี่น้องผู้จงรักภักดีถูกฝังไปทั่วหนทั่วแห่ง เลือดนั้นจะต้องล้างด้วยเลือด！ทุกท่านอย่าได้ลืมเจตจำนงของพี่ใหญ่ลู่”

“ฉันขอให้ความยุติธรรมเป็นดั่งสายน้ำไหล สามารถนำพาความชอบธรรมมารวมกันดุจดั่งแม่น้ำ！”

ในตอนนี้เหล่าทหารที่ยืนอยู่ด้านนอกก็อดไม่ได้ที่จะร้องตะโกนขึ้นมาเช่นกัน

เสียงตะโกนของพวกเขานั้นได้ดังก้องราวกับสายฟ้าที่ดังกรอกหู

ราวกับสิ่งที่ชายหนุ่มผู้นั้นพูดขึ้นตอนที่นั่งพิงป้ายหลุมศพของลู่จ้านหลงนั้นจะเป็นจริงขึ้นมา วันนั้นใกล้จะมาถึงแล้วจริงๆ！