มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1691

ครั้งนี้ที่จ้าวซือชิงออกจากเขา ดูเหมือนว่าจะปล่อยสัญญาณบางอย่างออกมา

อีกทั้ง จ้าวหมิงลู่ยังถูกบีบให้พ่ายแพ้ ก็เป็นเรื่องที่ทุกคนนั้นคิดไม่ถึง หลังจากที่จ้าวซือชิงเงียบมาหลายสิบปี ยังคงมีอิทธิพลและความสัมพันธ์ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้

มีคนถามจ้าวซือชิง ออกจากเขาครั้งนี้เตรียมตัวจะมาสู้รบกับตระกูลจ้าว

จ้าวซือชิงหัวเราะแล้วพูดขึ้น： “สู้รบอะไรกัน？ฉันแค่รู้สึกว่าอยู่เงียบๆมานานเกินไปแล้ว ดังนั้นจึ้งอยากออกมาออกกำลังกายใช้แรงหน่อย”

แน่นอนว่าจ้าวซือชิงกำลังโกรธ เธออยู่ในจุดสูงสุดของความสง่างาม แต่เธอก็ต้องหายไปเพราะบางสิ่ง

ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ปรากฏตัวในคลับย่งจิ่วในลักษณะที่โด่งดังขนาดนี้ และยังตบหน้าจ้าวหมิงลู่

ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบห้าทุ่ม คนที่มาร่วมงานก็เป้นคนมีอายุ ต่างแยกย้ายกันไปหมดแล้ว

“แม่ หนูกำลังจะกลับแล้ว ที่บริษัทมีเรื่องมากมายให้จัดการ อีกทั้งการประชุมที่เมืองหลวงก็เสร็จแล้ว พวกคุณยังมีเรื่องให้จัดการ ฉันก็ไม่ยื้อพวกคุณแล้ว”หยางกวนกวนวางแผนไว้ว่าพรุ่งนี้จะกลับไปจิงเต่า ดังนั้นจึ้งบอกลาจ้าวซือชิง

“หื้ม？คุณจะไปแล้ว？ไม่เที่ยวเล่นก่อน？”จ้าวซือชิงพูดยื้อ

“รอจัดการเรื่องให้เสร็จ หนูจะอยู่กับคุณตลอดทั้งวันเลย คุณอย่ารำคาญหนูก่อนนะ”หยางกวนกวนหัวเราะแล้วพูดขึ้น

จ้าวซือชิงยื่นมือไปกอดเธอแล้วจับที่หัวพูดขึ้น： “ไม่มีทางหรอกเด็กน้อย แม่จะรำคาญหนูได้อย่างไร？”

หยางกวนกวนรู้สึกว่าอ้อมกอดของจ้าวซือชิงนั้นอบอุ่นมาก เธอไม่เคยได้รับความอบอุ่นแบบนี้มาก่อน ในเวลานั้นทนไม่ไหวน้ำตาแอบไหล

จ้าวซือชิงพูดขึ้น： “อย่าคิดถึงแต่หูอวี้ที่ไร้ศีลธรรมเลย อย่าโทษตัวเองเพราะความผิดพลาดของคนอื่น ถ้าหากหนูยังไม่สบายใจ ถ้าฉันเจอเขาแล้ว จะจัดการแทนหนูเอง”

หยางกวนกวนพูดขึ้น： “สบายใจได้ ฆ่าหนูไม่ตายหรอกจะทำให้หนูนั้นแข็งแกร่งขึ้น ยิ่งกว่านั้น คุณอยู่ตรงนี้ทำให้หนูนั้นได้รับรู้ถึงความรักจากแม่”

จ้าวซือชิงทนไม่ไหวถอนหายใจสองที รู้สึกว่าชีวิตหยางกวนกวนนั้นลำบากมาก ให้เธอนั้นรักษาสุขภาพดีๆ มีเรื่องอะไรสามารถปรึกษาเขาได้ตลอด

“ดีข้าวดีๆ นอนดีๆ ทำงานดีๆ ฝึกฝนวิชาดีๆ！ครั้งหน้าที่เจอหนูหวังจะหนูจะแกร่งขึ้นกว่าเดิม”จ้าวซือชิงยิ้มแล้วพูดขึ้น

“แน่นอนค่ะ！”หยางกวนกวนก็รีบกำหมัดแล้วชกที่มือเบาๆ“หนูจะเป็นคนที่เก่งเหมือนแม่”

หยางกวนกวนจริงๆไม่ได้รีบกลับ แต่ว่าตอนนี้เวลานั้นเร่งรีบเกิน มีเรื่องมากมากยต้องจัดการ

ครั้งนี้ที่เธอมาเมืองหลวงทำให้เธอนั้นเปิดโลกมาห แน่นอนว่าคือได้รับการยอมรับจากจ้าวซือชิง

“ดูเหมือนว่า การต่อสู้ระหว่างความคิดและอำนาจได้มาถึงขั้นที่เข้มข้นที่สุดแล้ว”กลับไปถึงโรงแรม หยางกวนกวนทนไม่ไหวพูดขึ้น

“ใช่แล้ว นี่คือผลลัพธ์ที่ทุกคนนั้นพยายาม ต้องรักษามันให้ดี”ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเบาๆแล้วพูดขึ้น

หยางกวนกวนพูด： “หลังจากที่ฉันกลับไปถึงจิงเต่า จะพัฒนาศูนย์ฝึกวิชาอย่าสงต่อเนื่อง ในเวลาเดียวกัน ตระกูลเฮ่อต้องให้ความร่วมมือ จัดการธุรกิจคาสิโนให้มั่นคง รับลองว่าเงินนั้นมาไม่ขาดสาย”

ฉีเติ่งเสียนพูด： “อืม แบบนี้ก็มีข้อเสนอที่สามารถดำเนินต่อได้ ตระกูลจ้าวในตอนนี้เห้ฯได้ชัดว่าไม่แกร่งเท่าเมื่อก่อนแล้ว จ้าวหมิงลู่ในวันนี้ก็ดูไม่มีอะไรแล้ว”

ขณะที่พูด เขาก็เอ็นตัวเข้าไปในอ้อมกอดของหยางกวนกวน เขาชอบพิงเลขาหยางแบบนี้เลย ไม่มีอะไรมากกว่านั้น หน้าอกใหญ่ไม่ใหญ่ไม่เป็นไร แค่อยากจะรับรู้ถึงความรู้ของบาสใหญ่

“คุณน่าเกลียดมาก！”

หยางกวนกวนกำหมัดขึ้นแล้วชกไปที่หัวของพระอัครสังฆราช แล้วกัดฟันพูดขึ้น

จากนั้น เธอรู้สึกว่าเสื้อนั้นแปลกๆ กระดุมตรงน้าอกไม่รู้ว่าถูกแกะออกตั้งแต่เมื่อไหร่ ฝึกมือจริงๆ ไม่รู้สึกอะไรเลย