มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1735

คำพูดของเขาทำให้ซ่งอู่ถึงกับนิ่งไป และยังทำให้ซ่งเจียอวี่รู้สึกขนลุกขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว

ซ่งเจียอวี่พูดขึ้นว่า “มันโหดร้ายเกินไป!”

ฉีเติ่งเสียนตอบกลับว่า “เขาเพิ่งพูดกับคุณถึงเหตุผลผลประโยชน์ไปเมื่อกี้ แต่พอหันหลังกลับก็จ้างมือสังหารมาเล่นงานคุณ แบบนี้มันไม่โหดร้ายเหรอ?”

คำถามของฉีเติ่งเสียนทำให้ซ่งเจียอวี่ตอบไม่ได้ แถมยังรู้สึกขนลุกซู่ เพราะเมื่อนึกย้อนถึงซ่งผูแล้ว ก็ยากจะเชื่อว่าเขาจะทำเรื่องโหดเหี้ยมแบบนี้ได้จริงๆ

พูดได้เลยว่า ซ่งผูนั้นแสร้งทำตัวดีต่อหน้าผู้อื่น แต่แท้จริงแล้วเขาเป็นแค่คนหน้าไหว้หลังหลอก ถ้าไม่ใช่เช่นนั้น ก็คงไม่ก่อเรื่องเลวร้ายขนาดนี้ออกมา

“นายท่านซ่งคิดว่ายังไง?” ฉีเติ่งเสียนมองไปที่ซ่งอู่แล้วถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ซ่งอู่ขมวดคิ้วแน่น ในใจของเขากำลังเดือดพล่าน เพราะคนในครอบครัวตายไปถึงสองคน แต่ซ่งผูก็เป็นหลานชายของซ่งเหวินพี่ใหญ่ของตระกูล หากฉีเติ่งเสียนฆ่าเขาขึ้นมา เกรงว่าตระกูลซ่งอาจถึงขั้นแตกแยกอย่างสิ้นเชิง

สุดท้าย ซ่งอู่ส่ายหัวก่อนจะพูดว่า “ทำแบบนั้นไม่ได้ จะเอาชีวิตกันไม่ได้ แต่ต้องสั่งสอนเขาสักครั้ง”

ฉีเติ่งเสียนฟังแล้วถึงกับตื่นเต้นขึ้นมา พูดว่า “ก็จริงอยู่ เขาอาจทำตัวไร้มนุษยธรรม แต่พวกคุณกลับทำแบบนั้นไม่ได้”

ซ่งอู่กลับตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งว่า “ฉันไม่สนเรื่องเรียกร้องค่าชดเชย แค่ต้องการสั่งสอนเขาก็พอ”

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “โอ้... งั้นก็ช่างเถอะ เรื่องภายในครอบครัวของพวกคุณก็จัดการกันเองละกัน!”

เขาแสดงท่าทีเบื่อหน่ายทันที ชัดเจนว่าเขาไม่สนใจทำเรื่องที่ไม่ได้ผลประโยชน์

“แต่ถ้าซ่งผูไม่ถูกกำจัด เกรงว่าเขาอาจสร้างปัญหาอีก เขาเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานมาก และนายท่านซ่งเหวินก็อาจควบคุมเขาไม่ได้” ฉีเติ่งเสียนแม้จะไม่ได้เรียกร้องค่าชดเชย แต่ก็ยังคงพยายามยุยงต่อ

ฉีเติ่งเสียนอยากจัดการซ่งผูคนสารเลวคนนี้เพื่อแก้แค้นแทนหยางกวนกวน เพราะถ้าไม่ใช่เพราะซ่งผูที่ส่งหูอวี้ไปสร้างเรื่องที่ตระกูลหยาง คนของตระกูลหยางก็คงไม่กล้าทำตัวอวดดีถึงเพียงนี้

ท้ายที่สุดแล้ว การที่ตระกูลหยางหักหลัง ก็ทำให้หยางกวนกวนเสียหายอย่างหนัก

แต่โชคดีที่ฉีเติ่งเสียนจับตัวฟู่หรงหัวได้ และให้กัปตันเรือพาตัวไป เรียกค่าไถ่จากแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลได้ถึงสองพันล้าน

อย่างไรก็ตาม แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลได้จ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพื่อไถ่ฟู่จี้หมิงออกมาแล้ว ในครั้งนี้การไถ่ฟู่หรงหัวจึงไม่สามารถจ่ายได้เต็มจำนวน พวกเขาจ่ายไปแค่แปดร้อยล้านดอลลาร์ ส่วนที่เหลืออีกหนึ่งพันสองร้อยล้านได้ทำเป็นใบรับรองหนี้

เรื่องนี้เป็นความอัปยศของฟู่หรงหัว เขาคิดจะแก้แค้น แต่หลังจากที่พ่ายแพ้หลายครั้งในมือของฉีเติ่งเสียน แม้กระทั่งหน่วยพลร่มก็ถูกกำจัดจนหมด เขาก็ได้แต่คิดและโกรธอยู่ในใจทุกวัน

“อย่าทำเกินไปนักเลยนะ ฉันให้เงินคุณไปแล้วหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์” ซ่งอู่พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

ซ่งเจียอวี่มีสีหน้าซับซ้อนและพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดว่า “ฉันจะไปหาซ่งผูให้ได้ ต้องพูดให้เคลียร์เรื่องนี้ให้จบ!”

ซ่งอู่พูดว่า “ไม่จำเป็นหรอก ฉันจะโทรหาลุงใหญ่ให้มาแก้ปัญหานี้เอง”

พูดจบ ซ่งอู่ก็ถอนหายใจยาว เพราะสองคนในครอบครัวเสียชีวิตไป เขาเลยรู้สึกเสียใจอย่างมาก

หลังจากที่ซ่งเหวินรับโทรศัพท์และฟังคำอธิบายจากซ่งอู่ สีหน้าของเขาก็ยิ่งเครียดขึ้น เขารู้สึกแปลกใจว่าทำไมเรื่องถึงได้บานปลายจนกลายเป็นการเสียชีวิต

หลังจากสอบถามจากกลุ่มเจ็ดนักฆ่ากลับบอกว่าผู้ลงมือไม่ใช่คนของพวกเขา ตอนแรกซ่งเหวินก็คิดว่าเป็นความผิดพลาดจากคนของเขาที่ทำงานล้มเหลวและพยายามโยนความผิด