มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1780

หลังจากได้ยินคำว่า "กลุ่มทหารรับจ้างซุส" ฉีเติ่งเสียนก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ครุ่นคิด

ตอนที่เขาถูกคุมขัง ดูเหมือนคนของกลุ่มทหารรับจ้างซุสยังไม่เคยโดนจับกุมเลย แต่เขาเคยได้ยินหมาป่าโลภและเทพเจ้าแห่งความตายพูดถึงพวกเขา

กลุ่มทหารรับจ้างกลุ่มนี้มีอำนาจมาก และผู้นำของกลุ่มก็ลึกลับและทรงพลัง เขาเคยมีเรื่องขัดแย้งกับคลาร์ก

คลาร์กต้องการจับหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างไปทำงานให้กับ กรมCIA ของประเทศมี่ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สำเร็จ และนี่ก็ยิ่งทำให้ชื่อเสียงของหัวหน้ากลุ่มเพิ่มขึ้นไปอีก

“เหอะๆ คุณคงไม่เคยได้ยินชื่อของกลุ่มทหารรับจ้างซุสมาก่อนแน่ๆ เพราะคนระดับแบบนาย คงจะไม่เข้าใจอยู่แล้ว” อันซิงหลิวแสดงดูถูกและเยาะเย้ย

“ฉันรู้จักชื่อของกลุ่มทหารรับจ้างซุส หัวหน้าของคุณคือบาร์ตัน และเป็นที่รู้จักในนามราชาทหารรับจ้าง เขาเคยหลบหนีการไล่ล่าของคลาร์กได้อีกด้วย” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเรียบเฉย

หลังจากที่อันซิงหลิวได้ยินแบบนั้น เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นก็พูดว่า “โอ้? ดูเหมือนคุณจะรู้ไม่ใช่น้อยเลยนี่”

ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบ “บาร์ตันเก่งแต่นั่นก็คือบาร์ตัน มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนระดับชั้นล่างๆ แบบคุณ เอาชื่อเสียงของคนอื่นมาโอ้อวดให้ตัวเอง ไม่กลัวคนอื่นหัวเราะเยาะเหรอ?”

อันซิงหลิวรู้สึกโกรธขึ้นมาทันที ผู้ที่สามารถเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างซุสได้นั้นล้วนแต่เป็นบุคคลผู้โดดเด่นของระดับ สุ่มเลือกออกมาสักคน ก็เป็นพวกระดับราชาทหารรับจ้างทั้งนั้น

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับไม่ได้จัดวางเขาอยู่ในสายตา อีกทั้งยังว่าเขาเป็นปลาระดับชั้นล่างอีกด้วย

“ต่อให้ฉันจะเป็นแค่คนขัดรองเท้าของบาร์ตันในกลุ่มทหารนี้ ฉันก็ยังเก่งกว่าคุณมาก” อันซิงหลิวตอบอย่างเย็นชา

เฉียวชิวเมิ่งเห็นทั้งสองเริ่มทะเลาะกัน แต่ก็ไม่ได้เข้าไปห้าม เพราะบนโลกนี้ คนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่มีสิทธิ์พูด

อีกอย่าง เธอก็รู้ดีว่าอันซิงหลิวไม่ใช่คู่ต่อกรกับฉีเติ่งเสียน เพราะแม้แต่คลาร์ก ก็อาจจะได้ตายได้ด้วยน้ำมือของฉีเติ่งเสียน

หนุ่มน้อยแฮชรู้สึกตะลึงยิ่งกว่า เขาคิดไม่ถึงว่าขาใหญ่ทั้งสองจะทะเลาะกันเพราะคนระดับเขา ดูเหมือนทั้งสองพากันแย่งเขาไปเป็นลูกน้องหรือลูกศิษย์งั้นหรือ?

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รู้สึกภูมิใจ ที่แท้เขาก็เป็นคนมีพรสวรรค์ มีความสามารถมากพอจนถึงขั้นดึงดูดคนใหญ่คนโตมาแย่งได้

ฉีเติ่งเสียนพูด "งั้นหรือ? ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณไม่ขัดรองเท้าผมด้วยล่ะ บางทีผมอาจจะเก่งกว่าบาร์ตันก็ได้?"

อันซิงหลิวหัวเราะเยาะและพูดว่า "คุณนะหรือ? หยุดโม้เถอะ ผมกลัวว่าหลังจากที่คุณได้พบกับบาร์ตันแล้ว คุณอาจจะไม่กล้าพูดอะไรด้วยซ้ำ คุณไม่เคยเจอคนแบบเขา คุณคงไม่รู้ว่าเขาน่ากลัวขนาดไหน แข็งแกร่งแค่ไหน และทำให้คุณสิ้นหวังได้แค่ไหน!”

ฉีเติ่งเสียนมองอันซิงหลิวด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ถ้างั้นคุณลองดูกับผม ถ้าแพ้ คุณต้องขัดรองเท้าให้ผมตลอดไป"

ดวงตาของอันซิงหลิวฉายแววเย็นชา เขาหันไปหาเฉียวชิวเมิ่งแล้วพูดว่า "คุณเฉียว ผมไม่ออมมือแน่ ถ้าเขาบาดเจ็บล้มตายด้วยฝีมือผม เกรงว่าคุณจะกล่าวโทษผมได้!”

เฉียวชิวเมิ่งพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณลองดูก็ได้ค่ะ ว่าจะสามารถจัดการกับเขาแรงๆ ได้ไหม บอกตามตรง ว่าฉันอยากเล่นงานเขาตั้งนานแล้ว ถือว่าคุณเข้ามาช่วยทำให้หวังของฉันเป็นจริงสักที”

ฉีเติ่งเสียนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาเพิ่งได้ลิ้มรสลิปสติกนั่นไปเอง แต่ตอนนี้กลับต้องการหาคนมาจัดการเขา? จิตใจผู้หญิงคนนี้เหมือนกับเข็มใต้สมุทรจริงๆ!

“ได้สิ ในเมื่อคุณเฉียวพูดแบบนั้น งั้นผมจะจัดการสั่งสอนให้เอง!” อันซิงหลิวพูดเย้ยฉีเติ่งเสียน