มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 189

สถานการณ์ในตอนนี้ของเซี่ยงกรุ๊ปจะว่าดีก็ไม่ใช่ จะว่าไม่ดีก็ไม่เชิง

ไอ่คนพวกนี้กำลังรอเวลา แต่คนพวกนี้ก็เกรงกลัวประธานลึกลับที่เซี่ยงตงฉิงสร้างขึ้นมา จึงไม่ได้ลงมือทันที

แต่หลังจากที่อวี้เสี่ยวหลงกลับมาจากเมืองหลวงพร้อมเงินหลายหมื่นล้าน ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มกระสับกระส่าย แทบจะรอไม่ไหวแล้ว

หวังหู่และสวีเอ้าเสวี่ยมีเงินทุนจํานวนมาก แต่เพื่อความปลอดภัย พวกเขายังเตรียมที่จะชักชวนผู้ประกอบการรายใหญ่และคนรวยในจังหวัดตงไห่เข้าร่วมด้วย

นี่คือการสร้างภาพแรงโจมตีมหาศาลและไม่สามารถต่อต้านได้

ถึงเวลานั้น พวกเขายังไม่ได้ลงมือ วงในของเซี่ยงกรุ๊ปคงจะเริ่มวุ่นวายกันแล้ว

"ตอนนี้ผมสงสัยว่าวลาดิลอฟคนนี้ จะเกี่ยวข้องกับคนที่มีอำนาจและต้องการจัดการเซี่ยงกรุ๊ปหรือเปล่า พอเซี่ยงตงฉิงตาย เซี่ยงกรุ๊ปก็ต้องล่มสลายแน่นอน!"

ความคิดแบบนี้แวบเข้ามาในหัวใจของฉีเติ่งเสียน หวังหู่เคยคิดที่จะทําลายแนวคิดมนุษยนิยมของเซี่ยงตงฉิง

ฉีเติ่งเสียนพูดกับหลี่อวิ๋นหว่านว่า "ถ้าคุณมีเพื่อนคนไหนอยากเข้าร่วมละก็ พยายามห้ามหน่อย ถ้าห้ามไม่ได้ก็ปล่อยให้พวกเขาไปตายเถอะ"

เขาแค่รอให้คนเหล่านี้ลงมือกับเซี่ยงกรุ๊ป พวกเขาก็จะรู้ว่าเก่งแค่ไหน

ทั้งสองเพิ่งคุยกันได้ไม่นาน ฉีเติ่งเสียนก็ได้รับโทรศัพท์จากหยางกวนกวน

"ฉีเติ่งเสียน แย่แล้ว!" หยางกวนกวนพูดอย่างรีบร้อน

"เกิดอะไรขึ้น? คุณไม่ต้องรีบ ค่อยๆพูด" ฉีเติ่งเสียนชะงักแล้วพูด

เมื่อกี้หยางกวนกวนออกจากบริษัทพร้อมกับเฉียวชิวเมิ่ง เธอบอกว่ามีเรื่องเกิดขึ้น ก็แปลว่าเกี่ยวกับเฉียวชิวเมิ่งแน่นอน!

หยางกวนกวนพูดอย่างกังวลใจว่า "ฉันกับเมิ่งเมิ่งมาที่ดินแดนแห่งความตายนี้ เมิ่งเมิ่งและคนของเฉียวกรุ๊ปไปโน้มน้าวชาวบ้านที่อาศัยอยู่ที่นั้นให้ย้ายบ้าน"

"จากนั้น พวกเขาก็ทะเลาะกัน ไม่นานชาวบ้านที่นั้นก็เริ่มใช้กำลัง"

"ฉันโชคดีที่หนีออกมาได้ แต่เมิ่งเมิ่งถูกพวกเขาล้อมไว้ในลานบ้านแห่งหนึ่ง"

"ตอนนี้ไอ่พวกนี้ล้อมลานบ้านไว้ เอาแต่ทุบประตู"

"ฉันเห็นว่าพวกเขาตื่นเต้นมาก ถ้าพวกเขาบุกเข้าไป ไม่อยากจะคิดเลยว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงแค่ไหน!"

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว เมื่อกี้หลี่อวิ๋นหว่านยังคุยกับเขาเรื่องนี้อยู่เลย ไม่คิดว่าจะเกิดปัญหาในพริบตาแถมยังใหญ่โตขนาดนี้

"แจ้งตํารวจหรือยัง?" ฉีเติ่งเสียนถาม

"ทางตํารวจได้มีคนมาแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถนนถูกชาวบ้านพวกนี้ขุดไปแล้ว รถตํารวจขับเข้ามาไม่ได้ พอมาถึงก็ถูกกั้นอยู่ข้างนอก" หยางกวนกวนพูดอีกว่า "นายรีบคิดหาดูว่ามีวิธีไรไหม ไม่งั้นก็เรียกคนจากฝ่ายรักษาความปลอดภัยของเซี่ยงกรุ๊ปมาเลย!"

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและพูดว่า "เดี๋ยวผมรีบไปตอนนี้เลย คุณรอผมแปป"

หลังจากพูดจบเขาก็พูดกับหลี่อวิ๋นหว่านว่า "คุณไปที่บริษัทเถอะ ตรงนั้นมีเรื่องเกิดขึ้น ชิวเมิ่งกําลังตกอยู่ในอันตราย ผมต้องไปดู"

หลี่อวิ๋นหว่านกลับพูดว่า "ฉันไปกับนายด้วย นายไปคนเดียวฉันไม่สบายใจ"

ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้ปฏิเสธ พาหลี่อวิ๋นหว่านออกจากบริษัท ขึ้นรถแล้วตรงไปที่ดินแดนแห่งความตาย

พอรถมาถึง ก็เห็นหยางกวนกวนอยู่ตรงทางแยก และมีเจ้าหน้าที่อีกจำนวนหนึ่ง

หยางกวนกวนกําลังคุยกับเจ้าหน้าที่อย่างรีบร้อน แต่สีหน้าของเจ้าหน้าที่ก็เต็มไปด้วยความจนใจ

ชาวบ้านที่นี่ดุร้ายมาก เจ้าหน้าที่หลายคนจะเข้าไปแต่ก็ถูกพวกเขาทุบตีจนต้องออกมา ถ้าใช้ปืน ก็ไม่กล้าใช้ เพราะอย่างไรแล้วพวกเขายังไม่มีเรื่องถึงขั้นบาดเจ็บล้มตายใดๆ

หากมีเหตุการณ์รุนแรงเกิดขึ้น นักข่าวเหล่านี้จะบันทึกเอาไว้อย่างแน่นอน คงจะเขียนบทความเจาะจงไปที่เทียนไล่แคปปิตอลและเฉียวกรุ๊ป ทําให้พวกเขาตกอยู่ในภาวะถูกกระทํา

"ถ้าจะใช้ไม้แข็งคงไม่ได้ ที่นี่มีนักข่าวหลายคน ถ้าถูกพวกเขาถ่ายอะไรไว้ พวกเราจะกลายเป็นฝ่ายถูกกระทํา" ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว

"แล้วจะทํายังไงดี?" หยางกวนกวนและหลี่อวิ๋นหว่านต่างก็กังวล ถ้าประตูถูกทําลาย เฉียวชิวเมิ่งอาจได้รับบาดเจ็บจากคนเหล่านี้

ฉีเติ่งเสียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และเห็นอาคารห้าชั้นที่ชาวบ้านสร้างขึ้น อาคารนี้มีคนย้ายออกไปเกินครึ่งแล้ว

หยางกวนกวนพูดขึ้นว่า "หรือว่าเราต้องยอมคําขอที่ไร้เหตุผลของพวกเขางี้เหรอ? แม้ว่าจะเป็นการหลอกลวงชั่วคราว แต่หลังจากนั้น ก็คงจะกลายเป็นขี้ปากของคนอื่น ถึงตอนนั้นเรื่องพวกนี้ก็ยิ่งจัดการยากขึ้น!"

หลี่อวิ๋นหว่านตอบ "ห้ามยอมเด็ดขาด แม้แต่ชั่วคราวก็ไม่ได้ ถ้าเรายอมอ่อนข้อให้ งั้นคนที่อื่นก็จะก่อความวุ่นวายแบบนี้ด้วย เรื่องก็จะวุ่นวายกว่าเดิม"

"อีกอย่าง ถ้าผลกระทบมากเกินไปก็ไม่ดี ถ้าปลัดจังหวัดเห็นแล้วคงจะคิดว่าเราทํางานได้ไม่ดี"

"ถึงเวลานั้น เอานโยบายที่ควรจะให้เราไปให้คนอื่น หรือแม้กระทั่งเปลี่ยนใจก็ไม่แน่นะ"

หลี่อวิ๋นหว่านก็เหงื่อออกเต็มหัว นี่เป็นช่วงเวลาสําคัญ และไม่รู้ว่าใครร้ายกาจขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีแบบนี้

และเฉียวชิวเมิ่งก็รีบร้อนเกินไป มาติดต่อกับชาวบ้านเร็วขนาดนี้

เดิมทีวิธีจัดการที่ฉีเติ่งเสียนปรึกษากับหลี่อวิ๋นหว่านคือจัดการแบบเงียบๆ ใครจะไปคิดจู่ๆเฉียวชิวเมิ่งดันเข้าไปจัดการก่อนซะงั้น

"เอาบัตรธนาคารมาไหม?"

ฉีเติ่งเสียนล้วงกระเป๋าของตัวเอง พบว่าไม่ได้พกกระเป๋าเงินมาด้วย จึงถามขึ้น

หลี่อวิ๋นหว่านส่ายหัวแล้วพูดว่า "กระเป๋าฉันวางไว้ในบริษัทไม่ได้เอาออกมาด้วย จะทําอะไร?"

หยางกวนกวนเอ่ยขึ้นมาว่า "ฉันมีบัตรธนาคาร แต่นายจะเอาไปทําอะไร?"