มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1963

หลังจากที่จ้าวซือชิงได้รับข้อความจากฉีปู้อวี่ เธอก็ตอบกลับในทันทีว่าเธอจะเริ่มจัดการเรื่องนี้ทันที และจะส่งจ้าวหงซิ่วมาด้วย

ตอนนี้จ้าวหงซิ่วได้ตัดขาดจากตระกูลจ้าวโดยสมบูรณ์ และหันไปอยู่ฝ่ายของจ้าวซือชิง

ขณะเดียวกัน หลังจากที่ฉีปู้อวี่และฉีเติ่งเสียนพ่อลูกได้กลับมายังเมืองหลวง จ้าวซือชิงก็เริ่มเผยให้เห็นถึงพรสวรรค์อันน่ากลัวไม่แพ้ในอดีต และความสามารถในการวางแผนอันลึกล้ำ

ด้วยการมีจ้าวหงซิ่วอยู่ในเมืองหลวง เธอจึงมั่นใจได้ว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด แต่อันที่จริง แม้ว่าจ้าวหงซิ่วจะไม่อยู่ เธอก็เตรียมทุกอย่างไว้อย่างรัดกุมอยู่ดี

แม้แต่นายพลวิลเลียม เชสเตอร์ แห่งประเทศมี่ก็ยังรู้จักชื่อของจ้าวซือชิง จะเห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้นั้นเก่งกาจถึงเพียงไหน

หลังจากที่ทุกคนปรึกษาเรื่องต่างๆ กันเสร็จแล้ว หยางกวนกวนก็พูดขึ้นว่า “ที่ฉันมาที่เมืองเทียนหร่าง ไม่ใช่แค่มาดูโชว์ที่ตำหนักปู้หลุนจัดไว้ ยังมีอีกเรื่องที่ฉันต้องจัดการด้วย”

ฉีเติ่งเสียนถามว่า “ว่ามาเลย ลองฟังดูหน่อย”

หยางกวนกวนพูดว่า “ลูกน้องคนหนึ่งของพี่ลู่เคยอยู่ภายใต้การนำของเขา ตอนนี้มาเปิดบริษัทที่นี่ แต่ธุรกิจไม่ค่อยดี เขาติดต่อมาหาฉัน ฉันเลยคิดว่าจะเข้าไปซื้อกิจการไว้”

ลู่จ้านหลงเป็นคนที่ได้รับความเคารพจากลูกน้อง เพราะเขาเห็นพวกเขาเป็นพี่น้อง และมีบุคลิกเด็ดเดี่ยว ยอมตายเพื่อความยุติธรรม เป็นคนมีคาแรกเตอร์ชัดเจน แม้ลูกน้องบางคนจะลาออกจากกองทัพแล้ว ก็ยังติดต่อกับเขาอยู่ และมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

หลังจาก ลู่จ้านหลงเสียชีวิตไป หยางกวนกวนก็สืบทอดเครือข่ายของเขามาหลายส่วน และใช้ทรัพย์สินของตนช่วยเหลือครอบครัวของลูกน้องเขา

นั่นจึงทำให้หยางกวนกวนได้รับชื่อเสียงที่ดีในแวดวงนี้ ไม่อย่างนั้น เวลาคนมีปัญหา คงไม่คิดถึงเธอเป็นคนแรก

“จะเข้าซื้อบริษัทของลูกน้องเก่าพี่ลู่เหรอ? ก็ดีเหมือนกัน” ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเห็นด้วย

ถ้าเป็นคนอื่น เขาอาจต้องเตือนเรื่องดูแลพนักงานเก่าให้ดีหน่อย แต่พอเป็นหยางกวนกวน เขาไม่จำเป็นต้องพูดเลย

เพราะตอนนี้เธอเติบโตจนสามารถจัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเองแล้ว

หยางกวนกวน พูดว่า “บริษัทนี้ยังมีศักยภาพมาก ถ้าฉันเข้าไปดูแล ฉันมั่นใจว่าจะพลิกฟื้นให้กลับมากำไรได้ภายในหนึ่งปี”

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “งั้นก็จัดการเลย ฉันก็ไม่ค่อยเก่งเรื่องธุรกิจอยู่แล้ว เธอก็รู้อยู่”

ฉีปู้อวี่ก็พยักหน้าเงียบๆ เช่นกัน เขากับลูกชายถนัดเรื่อง "ฟันแล้วจบ" ไม่ถนัดเรื่องเจรจาทางธุรกิจ

หยางกวนกวนพูดว่า “บริษัทนี้ชื่อว่ากรุ๊ปเจิ้งชี่ ตัวแทนบริษัทชื่อ ลู่กั๋วเซวียน นามสกุลเดียวกับพี่ลู่ เคยสร้างผลงานไว้ภายใต้การนำของเขา ฉันเคยคุยกับเขาออนไลน์หลายครั้ง เป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ “ลูกน้องของพี่ลู่ ไม่มีใครแย่หรอก”

จากนั้นฉีปู้อวี่ก็ลุกขึ้นใช้ภาษามือบอกกับลูกชายว่า “ฉันไปพักผ่อนก่อนนะ”

เขาเดินออกจากห้องไป และก่อนออกประตู ยังหันมากล่าวด้วยภาษามือว่า

“ความไม่กตัญญูมีสามประการ การไม่มีทายาทคือสิ่งใหญ่ที่สุด”

ดูเหมือนว่าแม้จะพูดไม่ได้ แต่ในใจก็ชัดเจนว่าอยากเป็นคุณปู่มากแล้ว

แต่ท่านอัครสังฆราชฉียังไม่มีแผนจะมีลูก แผนของฉีปู้อวี่กับจ้าวซือชิงคงต้องล่มแน่

ฉีเติ่งเสียนแอบหัวเราะกับคำพูดท้ายของพ่อ “ความคิดเก่าๆ แบบนี้ยังไม่เลิกอีกเหรอ วันๆ อยู่ในคุกก็อ่านแต่ปรัชญา ไม่ใช่เหรอ!”

“ลุงฉีไปไหนเหรอ?” หยางกวนกวนถามงงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน