มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1985

ซ่างกวนหลั่นเยว่ดื่มชาอย่างไม่เร่งรีบ วางถ้วยชาลงแล้วจึงเริ่มพูด

เธอมีท่าทางสง่างาม แสดงความสูงส่งของหญิงในราชสำนักสมัยโบราณได้อย่างชัดเจน ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายตา

“คุณฉี ฉันได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว การที่คุณมาจังหวัดซีเทียนครั้งนี้ ฉันยินดีต้อนรับมาก” ซ่างกวนหลั่นเยว่ยิ้มพูด เสียงไพเราะเหมือนกระดิ่งเงิน

สายตาของฉีเติ่งเสียนเคลื่อนตามข้อมือเธอที่ลงมาแล้วหันคืน ตอบอย่างสุภาพว่า “ผมไม่ได้มีชื่อเสียงอย่างที่คุณนายซ่างกวนพูดหรอก เป็นแค่ตัวละครเล็กๆ เท่านั้น”

ซ่างกวนหลั่นเยว่กลับพูดว่า “คนที่สามารถควบคุมสถานการณ์การเมืองของเผิงไหล และฆ่าคลาร์กได้ ถ้าเป็นตัวละครเล็กๆ พวกเราที่เป็นคนธรรมดาคงจะอายไม่มีที่ยืนแล้ว”

คำชมแบบนี้ฉีเติ่งเสียนย่อมไม่เอาไปใส่ใจ ยิ้มแล้วไม่ตอบคำพูดของซ่างกวนหลั่นเยว่เลย

“คุณฉีมาครั้งนี้ก็เพื่อมาขัดขวางการแยกตัวของสาขาสำนักหลงเหมินในจังหวัดซีเทียน”

“ฉันเป็นคนรู้จักตัวเอง เข้าใจดีว่าแขนบิดไม่ได้ขา”

ซ่างกวนหลั่นเยว่พูดอย่างเรียบๆ ยังคงรักษาท่าทางสง่างามของสุภาพสตรีไว้ สายตาของฉีเติ่งเสียนที่เหลือบมาที่ตัวเธอเป็นครั้งคราวก็ทำให้เธอรู้สึกพอใจมาก

แน่นอนว่าไม่ว่าจะเป็นวีรบุรุษแบบไหน หรือผู้มีอำนาจโด่งดังเช่นไรก็ตาม เมื่อเห็นเสน่ห์ของเธอแล้วก็ต้องหวั่นไหวและมึนเมา

แม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่เด็กแล้ว แต่เสน่ห์แบบนี้ดูเหมือนจะไม่เคยแก่เลย

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “คุณนายซ่างกวนจะพูดอะไร พูดตรงๆ เลยเถอะ ผมไม่ใช่คนชอบอ้อมค้อม”

ซ่างกวนหลั่นเยว่ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลซุนของเรากับตระกูลจ้าวในเมืองหลวงไม่ได้แนบแน่นอย่างที่คุณฉีคิด จึงไม่จำเป็นต้องสู้ตายสู้เป็น”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มพูดว่า “โอ้?”

ซ่างกวนหลั่นเยว่พูดว่า “ถ้าคุณฉีต้องการให้ตระกูลซุนของเราไม่แยกสาขาสำนักหลงเหมินออกไป เพียงแค่แสดงความจริงใจเพียงพอ เราก็จะไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด”

ฉีเติ่งเสียนฟังแล้วก็รู้ว่าซ่างกวนหลั่นเยว่ต้องการกินทั้งสองข้าง รับผลประโยชน์จากเขา แล้วก็ไปเอาอีกข้างกับตระกูลจ้าว จะได้เปรียบทั้งสองด้าน

แท้จริง คนที่ลุกลี้ลึกในยุทธภพพวกนี้ก็โลภ

“แต่นี่จะมีประโยชน์อะไรกับผม? สาขาสำนักหลงเหมินของพวกคุณจะแยกตัวหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับผม ผมแค่มาช่วยกู่ฉงเฟิงเท่านั้น แม้ว่าท้ายที่สุดจะล้มเหลว ก็ไม่มีความเสียหายอะไรกับผม” ฉีเติ่งเสียนกางมือสองข้าง ส่ายหน้าตอบ

ซ่างกวนหลั่นเยว่ยิ้มหวานพูดว่า “แน่นอนว่านี่มีประโยชน์กับคุณ คุณจะได้มิตรภาพจากตระกูลซุนของเรา แม้กระทั่งจะได้มิตรภาพจากตำหนักปู้หลุน!”

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “คุณนายซ่างกวนในระดับเดียวกับคุณก็ควรจะรู้ว่าการวาดแผนภูมิใหญ่ๆ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีผลกับผม”

“เราร่วมทำธุรกิจกันเป็นอย่างไร? ทรัพยากรด้านจังหวัดซีเทียน ตระกูลซุนควบคุมอย่างเพียงพอ คุณสามารถทำเงินก้อนโตที่นี่ได้” ซ่างกวนหลั่นเยว่เก็บสีหน้าเล็กน้อยแล้วพูด

ฉีเติ่งเสียนส่ายหน้าแล้วพูดอย่างเรียบๆ ว่า “คุณนายซ่างกวน คนละทางกัน ไม่ควรวางแผนร่วมกัน ตระกูลซุนของคุณเมื่อเลือกร่วมมือกับตระกูลจ้าวแล้ว ก็หมายความว่าอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผม พูดมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ ผลประโยชน์ใหญ่โตแค่ไหนก็ไม่สามารถโน้มน้าวผมได้”

ซ่างกวนหลั่นเยว่ฟังแล้วก็งง จากนั้นก็ขมวดคิ้วด้วยความเศร้าโศกและเศร้าใจ ถอนหายใจอย่างเศร้าเศร้า

“คุณฉีไม่เห็นใจคนอื่นขนาดนี้เลยเหรอ? ฉันเป็นแค่หญิงสาวธรรมดาเท่านั้น ต่อสู้ในยุทธภพ นอกจากการประนีประนอมทุกฝ่ายแล้วจะทำอะไรได้?”

“หลังจากที่สามีฉันเสียชีวิต ฉันก็ระวังระไวมาตลอด จึงเดินทางมาถึงวันนี้ได้ด้วยความยากลำบาก”

“หรือว่าคุณฉีจะต้องร่วมกับสำนักหลงเหมินไล่ล้างหญิงม่ายน่าสงสารและตระกูลซุนทั้งตระกูลอย่างไม่เหลือซากเหรอ?”

ซ่างกวนหลั่นเยว่ใช้น้ำเสียงเศร้าโศกแสนเศร้า เล่าความไม่ง่ายของตัวเองในปีที่ผ่านมาอย่างน่าสงสาร ใบหน้าที่แสดงความอ่อนแอออกมาสามารถทำให้ชายเหล็กใดๆ ก็อกหัก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน