มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 207

เยี่ยเฟิงสีหน้าบึงตึง มองอู๋เส่าด้วยสีหน้าแบบนี้

ลูกค้าทุกคนที่อยู่รอบๆก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรทำให้เยี่ยเฟิงโกรธขนาดนี้

อู๋เส่าจับแก้มของตัวเอง ใบหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจและอึดอัด แต่ไม่กล้าโกรธ ก็ถามด้วยความกลืนไม่เข้าคายไม่ออก“คุณเยี่ย ตบผมทำไม?”

เยี่ยเฟิงยิ้มและพูด“แม้แต่รองหัวหน้าใหญ่นายก็กล้าดูถูก?ฉันว่านายไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่ไหม!หรือไม่รู้ คนที่ฉันเกรงใจมากที่สุดก็คือเขาเหรอ?”

“รองหัวหน้าใหญ่อะไร?”อู๋เส่าชะงักไป

สีหน้าของเยี่ยเฟิงก็ยิ่งเย็นชา ฝ่ามือที่ตบหน้าเมื่อกี้ ทำให้ลูกน้องของเขาตกใจจนเดินเข้ามา

“หึ คนไม่มีประโยชน์ กบในกะลา ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง”อู๋เส่าไม่รู้เกี่ยวกับชื่อเสียงของฉีเติ่งเสียน เยี่ยเฟิงก็ไม่พอใจมาก

เขาเยี่ยเฟิงอยู่ในเรือนจำโยวตูหลายปีหลายครั้งที่เคยโกรธแบบนี้ แต่ว่าไม่มีครั้งไหนที่ถูกฉีเติ่งเสียนตบตีจนสะบักสะบอมเกือบตาย?

นึกไม่ถึงว่าอู๋เส่าจะกล้าพูดว่าฉีเติ่งเสียนโง่?

ถ้าอย่างนั้นก็ถูกเขาคนโง่จัดการเถอะ แม้แต่คนโง่ก็ไม่ใช่?

เยี่ยเฟิงยกมือขึ้น ลูกน้องก็เข้ามาล้อมไว้

เฉียวชิวเมิ่งรีบพูด“คุณเยี่ย เขาไม่ได้ตั้งใจ คุณกรุณาอย่าโกรธเขาเลย!”

เยี่ยเฟิงพูดเสียงเย็นชา“กล้าดูถูกรองหัวหน้าใหญ่ ตัดแขนตัดขาเขา แล้วโยนทิ้งลงในทะเล!”

อู๋เส่าในสมองมึนงงมาก คิดว่าโลกนี้พังทลายลงแล้ว ฉีเติ่งเสียนคนนี้ จะเป็นคนที่เยี่ยเฟิงเคารพได้ยังไง?

ตัวเองแค่พูดด่าเขาสองประโยคแค่นั้นเอง เยี่ยเฟิงก็จะฆ่าตัวเองแล้ว?เว่อร์เกินไปไหม!

สีหน้าของเฉียวชิวเมิ่งชั่วพริบตาเดียวก็ซีดเผือด และพูด“คุณเยี่ย ฉันเป็นภรรยาของฉีเติ่งเสียน ปล่อยอู๋เส่าไปเถอะ”

“เธอ?”

“ภรรยาของรองหัวหน้าใหญ่?”

“ฮ่าๆ พูดตลกอะไร?”

“ภรรยาของรองหัวหน้าใหญ่ฉันเคยเจอแล้ว คือคุณหลี่ของมู่จื่อกรุ๊ป งามที่สุดในแผ่นดิน เธอสามารถเปรียบเทียบกับหล่อนได้?”

“สมัยนี้มีคนทุกประเภท เมื่อกี้ยังด่าเขาอยู่ ชั่วพริบตาเดียวก็บอกว่าตัวเองเป็นภรรยาของเขา”

“สาวน้อย เธอคิดว่าเธอคู่ควรไหม?”

หลังจากที่เยี่ยเฟิงได้ฟังเฉียวชิวเมิ่ง ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา สีหน้าเหยียดหยาม และดูถูกมาก

เฉียวชิวเมิ่งรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองถูกแทงอย่างรุนแรง เมื่อก่อน คนอื่นเอ่ยถึงฉีเติ่งเสียน เธอก็สีหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจ จนกระทั่งไม่ยอมรับความสัมพันธ์ของทั้งสองคน

คนอื่นพูดว่าฉีเติ่งเสียนขึ้นมา ก็รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนไม่เหมาะสมกับเธอ เป็นแค่ผู้คุมเรือนจำตัวเล็กๆเท่านั้นเอง ถือรองเท้าให้เธอก็ไม่มีคุณสมบัติที่คู่ควร!

แต่วันนี้ เธอพูดว่าตัวเองเป็นภรรยาของฉีเติ่งเสียน นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนหัวเราะเยาะ พูดว่าเธอไม่คู่ควร?!

และ นึกไม่ถึงว่าเยี่ยเฟิงจะพูดว่า ภรรยาของฉีเติ่งเสียนก็คือหลี่อวิ๋นหว่าน?

อู๋เส่าร้องไห้พลางพูด“คุณเยี่ย เธอไม่ได้โกหกคุณ…”

“เมื่อกี้ผมปากเสีย ไม่ควรจะพูดซี้ซั้ว”

“คุณเยี่ย กรุณาปล่อยผมไป ต่อไปผมจะไม่พูดด่าฉีเติ่งเสียนอีกแล้ว”

เยี่ยเฟิงพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “ฉีเติ่งเสียนชื่อนี้นายก็สามารถเรียกตามอำเภอใจได้?ฉันพบเขา ก็ต้องเรียกอย่างเคารพว่ารองหัวหน้าใหญ่!”

เยี่ยเฟิงพูดจบ ก็ฟาดฝ่ามือตบหน้าอีกครั้ง ตบจนใบหน้าทั้งสองข้างของอู๋เส่าบวมแดงขึ้นมา ดูเหมือนได้สัดส่วนมาก

“เสี่ยวเยี่ยจึ ทำอะไรล่ะ?!”

เยี่ยเฟิงกำลังคิดจะตบอีกครั้ง ทันใดก็รู้สึกว่าบนไหล่ถูกคนตบอย่างรุนแรง

เยี่ยเฟิงหันกลับไปก็พบว่าฉีเติ่งเสียนยืนอยู่ด้านหลังของตัวเองแล้ว ใบหน้าก็มีรอยยิ้มทันที และพูด“รองหัวหน้าใหญ่ ท่านมาแล้ว?”